برای دویستمین قربانی کرونای امروز، آه از دل‌های سوخته

ما نمی دانیم که آن را داریم یا نه ، اما یک توهم داریم. توهمی که در ابتدا پر از ترس برای ما بود اما چند روز گذشته ، دفاتر باز ، بیمارستان های متروکه ترس ما را از دست داده اند و اوه ، اکنون که امروز به عقب برگشته ایم. و این بار به نظر می رسد بسیار سخت تر از گذشته.
دیروز با دیدن تصاویری از بیمارانی که در پارکینگ بیمارستان مسیح دانشور با یک دستگاه تنفس مصنوعی مشکل داشتند ، تعجب کردم.
دکتر ناجی در توضیحات خود گفت: “من باید”. “تختخواب ها پر از بیماران است ، و ما راه حل برای کسانی که در صف ایستاده اند پیدا کرده ایم.”
دیروز دوست خوب من دکتر حامد محمدی درمورد وضعیت بیمارستان آنها نوشت. یک تخت که برای ترمیم بیماران خالی نیست.
تا پایان روز ، محسن هاشمی مجسمه 70 متری در کورونا ، روز بعد تهران را لرزاند.
شب گذشته ، لاله صدیق درباره درگیری مادرش با کرونا و شدت جنگ با ما صحبت کرد. آنها چه می گویند.
در سن یک ماهگی ، نگران جنگ بین مادر و تاج است. مادری که در حال تنفس روی یک دستگاه تهویه هوا بود و تقریباً آماده بود تا شکست شکست کورونا را جشن بگیرد.
امروز صبح ، با این حال …
لحظه ای پیش تعداد قربانیان امروز اعلام شد. 199 نفر که ما آنها را نمی شناسیم و می دانم مادر همکار عزیز ما فاطمه پالاله نژاد است.
در این شرایط ، من نمی توانم کمترین تسلیت خود را به دوستان بسپارم. تنها چیزی که می دانم این است که آنها روزهای عجیبی را پشت سر می گذارند.
درست مثل هر کس که عزیزان خود را از دست داده است.
این یک فاجعه است که سایه آن هر لحظه سخت تر می شود و حالا که می گویند ماسک راهی برای غلبه بر آن است ، من می خواهم که ما آن را کمی جدی بگیریم. ممکن است کمبودی برای گذراندن روزهای سخت وجود داشته باشد.

41 41