از وابستگی رها شویم – رویداد برتر

اما گاهی اوقات در روند خشنود کردن دیگران ، به تدریج از رضایت خودشان نیز بسیار رضایت داریم و در عمل رضایت آنها را رضایت خودشان را جایگزین می کنیم. و این سرآغاز اولین اعتیاد و بستن خود اصلی ما خواهد بود. این اتفاق در وفور روابط عاطفی اتفاق می افتد به گونه ای که مرتباً برای رضایت خودمان از دیگران درخواست تأیید می کنیم.

اگرچه اعتیاد می تواند در سایر زمینه های زندگی رخ دهد ، روابط عاطفی یک حقیقت تلخ است که باید مراقب باشیم از منشأ ما خارج نشود و از معیارهای ارزیابی و رضایت دیگران برای جایگزینی اعتماد به نفس و عزت نفس استفاده کنید.

مطالعات متنوعی در این زمینه ، آمارهای متنوعی را در اختیار ما قرار می دهد که نشان می دهد ، طبق انتشارات گیلفورد ، 35 تا 40 درصد از بزرگسالان هرگز در روابط عاطفی خود احساس امنیت روانشناختی نداشته اند.[۱] و این آمار بسیار قابل توجه است. وابستگان همیشه دائماً به “عشق” علاقه مند می شوند ، و این باعث می شود که توجه و تأیید دیگران را غیر منطقی و غیرمعمول جلب کنند ، و ترس از اینکه آنها “رهایی بخش” شوند و بیش از حد “فروتن” باشند تا محتوا و عادلانه باشند. ترس از جدایی.

همین شادی و قدرت نابودی ناخودآگاه افراد باعث می شود که آنها برای تمام روابط خود درگیر توجیهات غیر واقعی شوند و هر روز بیشتر و بیشتر به سمت زندگی و روابط انگلی بروند. تصور کنید که نیمی دیگر از رابطه به هر دلیلی بتواند از این ضعف شدید برای رسیدن به اهداف خود سوءاستفاده کند ، که این امر تراژدی انسانی را به اسارت بردگی می بخشد. معتاد برای رهایی از عزت نفس و کنترل ، با الگوهای خارق العاده – فقط برای تأیید – با دیگران ارتباط برقرار می کند.

باید بدانیم که اگر نتوانیم از اعتیاد خلاص شویم ، می توانیم به راحتی وارد قلمرو “خود انکار” شویم ، و اندوه ناشی از این مسئله منجر به “افسردگی” و “عزت نفس” و تخریب مسیر خواهد شد. “خالی” و “ناامیدی” احساسی هستند. بنابراین ، ما به طور ناخودآگاه و دائم منتظر عشق خود هستیم تا شخصیت خود را تقویت کنیم و اگر آن عشق به دلایلی به ما نرسد ، خود را با قیاسهای بد فلج می کنیم.

چرا؟ از آنجا که احساس می کنیم به شدت “طرد شده” و از ترس عدم پذیرش و دیده شدن نمی ترسیم ، به راحتی در روابط غیرمعمول و کاملاً مخرب قرار می گیریم. به خاطر داشته باشید که تحقیقات نشان داده است که بیشتر مبتلایان به بیماریهای اجتماعی مانند اعتیاد ، فحشا و بیماریهای روانی مانند اختلال وسواس ، اجباری اوتیسم و ​​افسردگی به شدت از نظر عاطفی معتاد و در معرض بیماریهای اجتماعی و روانی هستند. .

جان بالبی در یکی از کتابهای خود به نام Attachment and Loss ، روانشناس ، روانپزشک و روانکاوان انگلیسی توضیح داد که ناامنی یا عدم احساس به طرز عجیبی با پیوند عاطفی بین افراد و والدین آنها در کودکی و نوجوانی مرتبط است. اگر والدین نتوانند با فرزند خود درگیر چالش های روانشناختی به گونه ای باشند که عزت نفس خود را از دست بدهد ، مطمئناً در مرحله اعتیاد شدید قرار می گیرند و نتیجه این رفتارها در دراز مدت 100٪ بستگی دارد ، یا عدم اعتماد به نفس به معنای صد درصد است. هر دو می توانند زندگی آینده شما را با هم خراب کنند.

الگوهای اعتیاد در حداقل و حداکثر حد از یک سو اضطراب اعتیاد را شامل می شود و دائما به دنبال تأیید و عشق از همسر خود هستند یا برعکس ، جلوگیری از اعتیاد کامل ، هرگز به تأیید نیاز ندارند. و آنها از اعتماد به نفس کاذب رنج می برند ، از صمیمیت و اعتماد فرار می کنند و ناگزیر همه نیازهای خود را سرکوب می کنند.

برای خلاص شدن از شر احساس اعتیاد و کاهش احتمال ابتلا به “اضطراب اعتیاد” یا “جلوگیری از اعتیاد” ، نباید شروع به ورزش کنیم. بهترین راه برای انجام این کار استفاده از “نارضایتی” است ، ما باید سعی کنیم هر روز کاری انجام دهیم تا خود را خوشحال کنیم. ما برای خودمان و فقط برای خودمان ارزش قائل هستیم و همیشه تأییدمان را معیاری برای خوشبختی خود می بینیم.

عرفا به ما توصیه می کردند که برای اینکه در روحیه خوبی قرار بگیریم و از اعتیادهای مخرب جلوگیری کنیم: دائماً خود را از این سه منظر نگاه کنیم: خود را خوب ببینیم (بحث کنیم) ، با خودمان صحبت کنیم و خودمان را محاسبه کنیم (تصادف) و نقض شرایط محاسبه. شرایط قابل اجرا را طوری تنظیم کنید که تکرار نشود (یادآوری). این عمل ساده اما مداوم می تواند به راحتی ما را در مقابل دلبستگی های مخرب و تکانه های عاطفی ناشی از آن محافظت کند ، در حالی که ارتباط عاطفی مناسبی با دیگران برقرار می کند و احساس امنیت را به دست می آورد. لطفاً توجه داشته باشید که کاملاً غریزی و طبیعی ، بدون هیچ کلاس و معلمی ، همه مردم می دانند چه چیزی باعث می شود خود و دیگران “خوب” شوند و چه چیزی باعث می شود خود و دیگران “بد” شوند ، بنابراین انجام کار خوب به خود و دیگران آسان است ، همین کارها ، که همه ما فارغ از دید باریک ، می توانیم انجام دهیم.