تغییرات در لبنان فراتر از پایان جنگ داخلی 1989 است. این پیمان به قانون اساسی جدید منتهی شد که یکی از اصلی ترین مقررات آن پایان دادن به سیستم فرقه ای و اصلاح ساختار مبتنی بر دموکراسی مدنی بود؛ با این حال ، از آن زمان ، ماده 195 قانون اساسی هرگز در دستور کار نخبگان رسمی لبنان قرار نگرفته است.
عصبانیت مردم لبنان ریشه در انفجار بندر بیروت ندارد. پیشینه آن در سالهای اخیر به ویژه با توجه به آغاز جنبش اعتراضی در اکتبر سال گذشته مورد جستجو قرار گرفته است. در حقیقت ، یک انفجار اخیر که منجر به کشته شدن بیش از 200 نفر ، زخمی شدن 7000 نفر و کشته شدن ده نفر شد ، موجب خشم عمومی در انبار باروت شد. هر انگیزه ای که از اکتبر سال گذشته اعتراضات عمومی در لبنان و عراق را برانگیخته باشد ، در نتیجه انتخابات نوامبر ایالات متحده است. غیر منطقی نیست که بگوییم ثمرات اعتراضات در لبنان و عراق در ماه اکتبر آموخته می شود: ایجاد نظم جدید به دنبال اختلال در ساختار ملتهب فعلی.
استعفای نخست وزیر لبنان ، حسن دیاب و سقوط متعاقب آن دولت لبنان در سلسله حوادث اخیر نه تنها در لبنان بلکه در خاورمیانه. نظم جدید هنوز شکل نگرفته است ، اما راه را آماده می کند. مهد نظم جدید در حال تغییر نگرش دیرینه در منطقه به ویژه در کشورهایی است که در مرکز چالش ها و ناآرامی های غرب قرار دارند. لبنان بخشی از معمایی است که هدف آن ساختن نظم جدید است. بنابراین به جای توجه به یافتن علت بمباران بیروت ، امانوئل ماکرون در مورد کمک های احتمالی در ویرانه های بیروت در میان مردم عصبانی ، عزادار و ناامید در ویرانه های بیروت صحبت می کند. وی به نمایندگی از متحدان خود در جامعه بین المللی ، بر لزوم تغییر سیستم سیاسی کشور تأکید می کند. به عنوان فرماندار یک کشور استعماری ، مهلتی را برای مقامات دولت لبنان تعیین می کند و تا اوایل ماه سپتامبر به آنها می دهد تا برای حمایت مالی از جامعه بین المللی واجد شرایط باشند.
سقوط دولت حسن دیاب و احتمالاً واگذاری نخست وزیر به نواب سلام ، که با پیشینیان وی متفاوت است ، نشانه آغاز تغییر در کشوری است که انتظار می رود روابط قومی و مذهبی از سال 1943 سیستم سیاسی لبنان را توصیف کند. امضاء شده. خوب یا بد؛ اجبار یا انتخاب؛ لبنان روند فعلی را می پذیرد. به گفته حسن دیاب ، این کشور برای حل بسیاری از مشکلات حداقل به 25 تا 30 میلیارد دلار منابع نیاز دارد. انفجار اخیر نارضایتی های مالی را بیشتر کرده است. بندر بیروت قبل از ویرانی 400 میلیون دلار به خزانه دولت کمک کرد ، اما تخمین زده می شود حداقل 5 میلیارد دلار خسارت وارد کند. صحنه به گونه ای شکل گرفته است که چاره ای جز تحمل آنچه الگوهای بیرونی لبنان دارد ، ندارد. عدم اعتماد عمومی به ساختار سیستم سیاسی ، ابتکار عمل را از کنترل مقامات خارج کرده است و اوضاع آنقدر آشفته است که مسئولان برای زنده ماندن از این نبرد ، یکی یکی از آنها استعفا می دهند.
قبل از انتخابات نوامبر ، بی نظمی ها باید در دو سطح بسته شوند و پس از آن مدیریت راه را برای ایجاد نظم جدید در خاور میانه پریشان هموار می کند. كوتاه مدت است كه دامنه تحليل منحصراً به انتخابات آمريكا در ماه نوامبر محدود شود ، و از تأثير بلند مدت آن بر ساختار سيستم سياسي در منطقه و در بستر توافق كلي ميان قدرت هاي بزرگ صرفنظر كرد.
* در روزنامه افتخار منتشر شد