رابطه بردبرد داستان و خانواده

به گزارش رویداد برتر ، رامبد خانلاری ، داستان نویس و مترجم کتاب “سلام همسایه” (اهمیت خانواده برای نوجوانان در انتشارات غمگین) در مقاله ای با عنوان “رابطه تاریخ و خانواده”. 15 مه (مصادف با 25 مه 1400) ، روز جهانی خانواده ، می نویسد: “ما از داستان چه انتظاری داریم؟” سرگرمی شاید واضح ترین پاسخ به این سوال باشد. سرگرم کننده با تعمق و تفکر و تم جامع در یک داستان سرگرم کننده.

چه تفاوتی میان رسانه سرگرمی یک داستان پری و سرگرمی رسانه های دیگر مانند سینما یا تلویزیون وجود دارد؟

این سرگرمی برای مخاطبان معمولاً با نوعی فرار از خود همراه است. یعنی وقتی از واقعیت زندگی خود فاصله بگیریم سرگرم می شویم. گاهی اوقات با مشکلاتی روبرو می شویم که از منطق زندگی ما دور باشد و گاهی با مشکلاتی روبرو می شویم که شبیه فعالیت های ما در دنیای واقعی است. این فرار با تجربه ای همراه است. تاریخ سینما و تلویزیون به شما اجازه می دهد موقعیت هایی را تجربه کنید که نباید در زندگی عادی خود تجربه می کردید. به عنوان مثال ، زندگی به عنوان یک بازپرس خصوصی ، سرباز جنگ ، جراح ، آینه ، یا حتی مورچه خوار. ژانر تجربه در دنیای داستان بسیار عمیق تر از سینما و تلویزیون است زیرا تخیل مخاطب در تحقق متوسط ​​داستان نقش بسزایی دارد.

آیا قبول دارید که در دوران نوجوانی ، تخیل شما از امروز قوی تر بود؟ بنابراین در دوران نوجوانی ، او تجربه جدی تری در داستان نویسی نسبت به امروز داشت. برخی از تجربیات هزینه های بالایی دارند و از همین جا است که نقش داستان در آن نقش می بندد ، زیرا به شما امکان می دهد گرانترین تجربه های زندگی را با حداقل هزینه تجربه کنید. تجربیات خانوادگی و خانوادگی معمولاً تجربیات ارزنده ای هستند. خانواده مهمترین ارزش ماست و هر تجربه مربوط به ثروت نهایی ما یک تجربه ارزشمند است. تجارب گران قیمت ، تجربیاتی هستند که هزینه بر و پرهزینه هستند ، بنابراین منطقی تر است که بیشتر آنها را وارد دنیای داستان کنید که گاه مانند مانور زندگی است. شاید این اهمیت پیوند اصلی ادبیات (به ویژه ادبیات نوجوانان) با خانواده باشد. دلیل اصلی اهمیت مفهوم کانون خانواده ، خانواده و والدین در ادبیات جهانی در سالهای اخیر شاید توجه به این مسئله اساسی باشد. رسانه ها ، به ویژه رسانه های مجازی ، عمدا یا ناخواسته مفهوم خانواده را تضعیف کرده اند و در اینجا نقش ادبیات بیش از هر زمان دیگری معنی دار می شود. “وظیفه ناشر این است که داستانهایی را منتشر کند که تصور ضعیف خانواده را دوباره ایجاد کند و این کار مخاطب است که چنین آثاری را بخواند و کمک کند.”

پیام تمام شد