به ما گفتند “تا آنجا كه می توانید سر آمریكا فریاد بزنید” ، اما ما – اصلاح طلبان ، عدالت خواهان و اصولگرایان – دولت روحان را فریاد زدیم. در زمانی که خصمانه ترین دولت ایران در چهار دهه گذشته در اختیار قدرتهای منطقه ای بود ، اقتصاد کشور ما فروپاشید ، جنگها در شهرهای ما آغاز شد ، قهرمانان و دانشمندان ملی ما را کشت و ناامیدی افسردگی و ناامیدی را بر مردم ما ریخت. .
ما چنان بلند بر سر دولت خود فریاد زدیم که دیگر صدایی برای اعتراض به دشمن خارجی نداشتیم. ما به مدت 5 روز پشت حکومتی را که در برابر زورگویان جهان تنها ایستاده بود ، تخلیه کردیم و شبانه سریال های تلویزیونی ملی را تماشا کردیم. ، مستندها و کمدی ها. ، ما در تخریب ، تمسخر و تحقیر دولت خود نشسته ایم.
ما آنقدر “سو mis مدیریت” روحانی را مقصر جنگ اقتصادی گسترده اقتصادی دانستیم که یک ماه قبل و بعد از خروج ترامپ از شورای امنیت سازمان ملل ، آمار رشد اقتصادی و تورم ، بیکاری و ایجاد شغل را فراموش کردیم.
آنقدر چشمهایمان را بستیم و گوشهایمان را بستیم و کلمه “ناکارآمدی” را بر زبان آوردیم که نمی دیدیم در شرایطی که حتی “کارآمدترین” و ثروتمندترین دولتهای جهان تصور دولت روحان را ندارند ، “حداکثر فشار “و در زمان یک اپیدمی جهانی ، از یک سو ، مانع از فروپاشی ساختارهای اقتصادی و از سوی دیگر ، سیستم بهداشتی کشور شد و از طریق بازسازی گام به گام به کشور بازگشت.
بنابراین ، از ترس “شهرت” یا مصلحت اندیشی سیاسی ، یا برای محافظت از خود در برابر حملات همه جانبه ، این حرفه خود را ساخته ایم که از روحانی فاصله گرفته و وی را برکنار کنیم و حتی جرات اعلام خدمات دولت او را داشته باشیم – بیمه سلامت گسترش امنیت اجتماعی و خودکفایی در تولید داروهای بیشتر ، همچنین در صنایع پتروشیمی و هوافضا و توسعه ارتباطات و تجارت الکترونیکی ، همچنین تولید واکسن های تاج و توسعه راه آهن و جاده ها ، و غیره.
ما چنان در آتش خشم و نفرت علیه دولت روحانی فوران کردیم که شعله های آتش ما را در برگرفت – و هر جریانی که اعتدال و انصاف را باور کند ، انتقاد کند یا مخالفت کند – و کسی را باقی نگذاشت جز آزار دهنده ترین مخالفت با سیاسی در خاکستر از صحنه. کشور ترک نکرده است.
ممنون روحانی کمی دیر اما … شاید.
* منتشر شده در کانال نویسنده
310 310