4 سال پیش ، هنگامی که زهرا اینچهگاه رای آورد و رئیس انجمن مسابقات شد ، افراد زیادی به سر او ضربه زدند. این از مصاحبه های انجام شده مشخص بود. روز بعد در مورد معلولیت او صحبت کردند و روز دیگر گفتند: “او استعفا می دهد و می رود.” هر چوبی که به دولت اتحاد بزنند می شکند. او در مقابل دروازه مقاومت کرد و تا جایی که دانش داشت رئیس جمهور شد. او شایسته عضویت در انجمن مسابقات است. اگرچه عملکرد وی مورد انتقاد قرار می گیرد ، اما این مورد به عنوان باقی مانده پست صدق نمی کند. همان هایی که با اتوبوس آمدند و در یک اتحاد کوچک مثل مسابقات پیچ خوردند. آنها در ماه پول گرفتند و از شر آنها خلاص شدند. آینده نظم فراوانی به این اختلالات می دهد. او در روزهای نخست ریاست جمهوری خود گفت که اتحاد ما اصلاً به این تعداد نفر احتیاج ندارد. بهتر است بودجه ای را که ملی پوشان و تیم ملی خرج کرده اند برنامه ریزی کنیم. همین یک جمله کافی بود تا شمشیر را برای او ببندد. و ملی گرایان در تلاشند تا پرچم ایران را به اهتزاز درآورند.
حالا دوباره انتخابات برگزار می شود. بدیهی است که بسیاری از آنها کاندید شده اند و می خواهند در انجمنی خدمت کنند که در آن تخصص ندارند. مثل همیشه ، کارمندان وزارت ورزش در این اجلاس هستند. کارکنانی که غیر از کارمند تخصص دیگری ندارند. در وزارتخانه ، اما از آنجا که وزارتخانه ها به کار گرفته می شوند ، آنها وارد میدان رقابت می شوند و برای آنها مهم نیست که کدام قلمرو و کدام انجمن است؟
احمد سعادتمند هم آمد. وی سالها در وزارت کار کرده و مدیر استقلال نیز بوده است. استقلالی ها خوشبختانه او را به یاد نمی آورند. به من نشان دهید
این را گفتیم تا به داستان اصلی برسیم. وی به مدت 4 سال تحت هدایت زهرا اینچه درگاهی نتایج قابل قبولی را بدست آورد و توسط فدراسیون جهانی در بین 20 مدیر برتر زن معرفی شد. وی سالها تجربه در این زمینه را دارد. وی با داشتن عناوین ورزشکار ، مربی ، داور و مدیر ، اکنون به دلیل انتخاب مجدد با شکست هایی روبرو شده است.
این خبر به شایعه رسیده است که برخی تهدید کرده اند که اگر وی در انتخابات شرکت کند ، آبروی او را می بریم! البته باید از این تهدید ترسید. زیرا در طول تاریخ ، دوستان همه تلاش خود را برای دستیابی به پست و موقعیت انجام داده اند. مانند بی اخلاقی که در پرونده گلناز ، وکیل گیلانی ، رئیس سابق انجمن تی شرت ها انجام دادند. وی به طور خاص اظهار داشت که اگر استعفا ندهد ، تهدید به ارسال عکس های شخصی اش در فضای مجازی می شود!
یا شادی پرایدر. اولین استاد بانوی شطرنج ایرانی ، نایب رئیس فدراسیون و عضو کمیته روابط بین الملل کمیته ملی المپیک ایران نیز در ثبت نام وی هستند. نکته این است که شایعه تهدید به انتشار وی نیز وجود داشت. عکس های او به صورت خصوصی گرفته شده است. پاریدر کاندیدای انجمن شطرنج بود ، اما دستگیر شد و کاری از دستش برنمی آمد.
اکنون اما به نظر می رسد زمان تهدید زهرا فرا رسیده است. مشخص نیست که تهدیدات از چه کسی ناشی می شود ، اما روشن است که آنها کنار گذاشته شده اند ، دستان آنها قطع شده و اتحاد نمی تواند مانند گذشته نفوذ کند. ممکن است به هیچ وجه صلاحیت وی تأیید نشود ، اما نقطه باقی مانده در تاریخ ورزش ایران نامردی است که یک سری از افراد برای به دست آوردن قدرت انجام می دهند. برای آنها از بسیاری از ارزشها مهمتر است و آنها برای رسیدن به این مهم همه چیز را فدا می کنند.