رشتودی از روسیه نوشت: “تعهد روزافزون ایران به تحریم ها همزمان با مذاکرات هسته ای وین با هدف بازگشت ایالات متحده به شورای امنیت سازمان ملل پس از خروج یک جانبه دونالد ترامپ از توافق در سال 2018 است.”
اقدام اخیر ایالات متحده برای تصرف و سرقت نفت ایران و فروش آن تحت سیستم فعلی تحریم های اقتصادی علیه تهران ، اقدامی غیرضروری و نامناسب برای فشار بر ایران است.
تیم بایدن همچنان به تلاش خود برای ورود به یک برنامه جامع اقدام مشترک (CJAP) مانند سرقت نفت ، قبل از رسیدن به توافق جدید ، یا تا آنجا که ممکن است قبل از لغو تحریم ها ، متکی است ، ایران به دنبال امتیازات بیشتر است. به صنعت نفت ایران آسیب برساند. هر دو ترفند غلط و محکوم به شکست است.
این واقعیت که اقدامات خرابکارانه علیه زیرساخت ها و منابع ایران ، به بهانه تحریم ها یا بهانه های دیگر ، اراده ایرانیان را برای دستیابی به خودکفایی بیشتر در تولید و صادرات نفت و گاز خود بیش از نفوذ بین المللی تحریک می کند. تحریم ها یا هرگونه توافق هسته ای نباید خودکفایی ایران را محدود کند.
خارگ یک جزیره در خلیج فارس است که به عنوان پایانه اصلی صادرات نفت ایران برای حمل و نقل از طریق تنگه هرمز عمل می کند ، در حالی که خلیج عمان از اهمیت استراتژیک فوری برای تلاش های تهران برای کنترل بیشتر توزیع نفت و بهره برداری از بازارهای سودآور برخوردار است. آسیای شرقی.
درست است که اقدامات محدودکننده ایالات متحده بر صادرات نفت ایران تأثیر گذاشته است ، اما این کشور ماهرانه توانسته تحریم های ایالات متحده را دور زده و به مشتریان خود نفت بفروشد. اقدامات ایران شامل افزایش تولید داخلی و ساخت خط لوله استراتژیک نفت به دریای عمان است.
ایران سالهاست که در تلاش است تا پایانه های صادرات نفت خود را متنوع کند. خط لوله 1000 کیلومتری ، 80 کیلومتری گوره در قسمت غربی استان بوشهر ، یک میلیون بشکه نفت ایران در روز حمل می کند. این خط لوله و پایانه صادراتی آن علاوه بر ایجاد پایانه های مختلف صادراتی ایران ، همچنین به دلیل قرار گرفتن در خارج از خلیج فارس و تنگه هرمز ، امنیت انرژی را برای کشور ایجاد می کند.
این طرح همچنین به ایران اجازه می دهد در صورت لزوم با بستن تنگه هرمز ، افزایش قیمت نفت و بهره مندی از منافع صادرات نفت از بندر جاسک ، تحریم ها را تشدید کند.
تحریم ها علیه صنعت نفت ایران نه تنها سقوط کرده و نتوانسته اند اهداف خود را برآورده کنند ، بلکه دیگر توجیهی برای آنها وجود ندارد. موقعیت ایران به عنوان یکی از بزرگترین تأمین کنندگان انرژی جهان و بازگشت نفت آن به بازار پس از لغو تحریم ها می تواند تجارت و صنعت جهانی را در جهان پس از تاج بهبود بخشد.
در حال حاضر تخمین زده می شود که ایران ظرف سه ماه پس از لغو تحریم ها می تواند روزانه چهار میلیون بشکه نفت خام تولید کند. در همین حال ، افزایش تقاضای جهانی نفت ، عمدتا به دلیل افزایش تقاضای چین ، نفت خام برنت را به بیش از 70 دلار در هر بشکه رسانده است. بنابراین ، عرضه رو به رشد نفت ایران به راحتی در این بازار جذب می شود.
چین قبلاً پس از لغو تحریم ها استفاده از نفت ایران را مورد توجه قرار داده بود. اکنون فارغ از تحریم های ایالات متحده در حال خرید نفت از ایران است و دو کشور سند همکاری امضا کرده اند که می گوید چین مبالغ قابل توجهی در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری خواهد کرد.
تعصبات بی اساس منجر به افزایش سرقت های نفتی شده است. باز کردن قفل پتانسیل صادرات نفت ایران اکنون تاکتیکی منسوخ تر از هر زمان دیگری است و نتیجه معکوس دارد. جهان آماده است تا منابع انرژی را که می توانند به بهبود اقتصادی پس از تاج کمک کنند ، جذب کند. از آنجا که منافع جهانی به طور فزاینده ای به ایران غیرمجاز گره می خورند ، اقدام علیه بخش نفت ایران بی فایده است.
311311