آنچه باید درباره بیماری «پای ورزشکاران» بدانید

به گزارش رویداد برتر ، “عصرایران” در ادامه نوشت: “از آنجا که این بیماری بیشتر در ورزشکاران دیده می شود ،” عفونت قارچ پای ورزشکار “نامیده می شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک در بیماران مبتلا به بیماری زمینه ای مانند دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف ، این بیماری با وجود نامش فقط به ورزشکاران محدود نمی شود و می تواند برای ایجاد شرایط رشد و گسترش بر روی کسی تأثیر بگذارد

عوامل اساسی

بیماری قارچ پا هنگامی رخ می دهد که قارچ تینیا روی پاها رشد می کند. قارچ از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده و لمس سطوح آلوده به راحتی قابل انتقال است. از طرف دیگر بهترین عوامل محیطی برای رشد و تولید مثل این قارچ ها هوای گرم و مرطوب خواهد بود. بنابراین در مکان های عمومی مانند استخرهای شنا ، رختکن ، دوش و استخر بیشتر دیده می شود. به عنوان مثال ، کسی را تصور کنید که قبل از آن دمپایی معمولی در اطراف استخر بپوشید یا پابرهنه روی سطح راه بروید. اگر به طور تصادفی در همان منطقه بمانید و از دمپایی های معمولی استفاده کنید ، احتمالاً به همان بیماری مبتلا خواهید شد.

با این حال ، نشان داده شده است که خطر ابتلا به بیماری کچلی در افراد مختلف بسته به پاسخ سیستم ایمنی بدن متفاوت است و برخی از آنها بسیار بیشتر از سایرین دچار آن می شوند. از دیگر عوامل خطر می توان به پوشیدن کفش بسته در طولانی مدت و عدم گردش مناسب هوا ، تعریق زیاد و ایجاد محیطی گرم ، تاریک و مرطوب در کفش اشاره کرد. بنابراین بهتر است کسانی که به محض ورود به خانه چندین ساعت در روز با این شرایط روبرو هستند ، پاهای خود را به خوبی بین انگشتان پا با آب گرم و صابون بشویند و خشک کنند. توجه ویژه به هرگونه صدمه جزئی به پوست یا ناخن های پا برای جلوگیری از ریزه بینی مهم است. چنین مشکلاتی ممکن است احتمال درگیری مزمن در چنین بیماری مداوم را افزایش دهد.

در آخر ، باید بدانیم که عفونت های قارچی پا بیشتر در مردان و مردان بزرگسال دیده می شود. بروز قبل از بلوغ بسیار کم و ناچیز است. از طرف دیگر ، قارچ ها همیشه به دنبال محیط های گرم ، مرطوب یا محکم نیستند و می توانند باعث عفونت در مواردی شوند که پوست خشک است. در این حالت ، درگیری معمولاً از پاشنه پا شروع می شود و با استفاده از کرم های مناسب می توان از پمادهای استروئیدی برای بازگرداندن رطوبت لازم به پا و جلوگیری از پیشرفت التهاب استفاده کرد.

تظاهرات پوست

برخی از مهمترین علائم بیماری پای ورزشی بر اساس مقالات مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ملی ایالات متحده به شرح زیر دسته بندی می شوند:

احساس خارش ، سوزش و سوزش بین انگشتان پا یا کف پا

تاول در مناطق آسیب دیده مانند خارش

خشکی ، ترک خوردگی و لایه برداری از پوست ، معمولاً بین انگشتان پا و کف پا ، که می تواند دیواره های جانبی را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

– ناخن های تغییر رنگ ، ضخیم و شکننده

ناخن ها از بستر برداشته می شوند بسته به شدت بیماری

– در موارد پیشرونده و هنگامی که زخمها بر روی پوست ظاهر می شوند ، احتمال عفونت های باکتریایی ثانویه نیز در نظر گرفته می شود که خود این امر بر روند بهبود تأثیر می گذارد و احتمال ترمیم سریع را کاهش می دهد.

– در صورت عدم پیگیری سریع و درمان صحیح وضعیت بیمار ، احتمال انتقال عفونت به انگشتان دیگر و دست نیز وجود دارد که به آن وزوز گوش می گویند. این معمولاً پس از آن رخ می دهد که ناحیه آسیب دیده را با دست لمس کرده و روی آن بنشینید

روند و انواع تشخیص وزوز گوش

تعدادی از عوامل می توانند باعث ایجاد و تشدید بثورات پا شوند ، که شایع ترین آنها درماتیت تماسی ، پسوریازیس ، عفونت های باکتریایی و مخمری است. دلیل این امر این است که در بعضی از بیماران فرایند تشخیص کمی دشوارتر است و ممکن است لازم باشد پزشک علاوه بر معاینه بالینی از روش های افتراقی کمکی نیز استفاده کند.

ضایعات پوستی هیدروکسید پتاسیم در دسترس ترین و در عین حال بهترین آزمایش غربالگری است. این تست قارچی سریع و مقرون به صرفه برای تمایز علائم عفونت درماتوفیت و کاندیدا آلبیکانس از سایر بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما استفاده می شود.

پزشک از ناحیه کوچکی از پوست نمونه برداری کرده و آن را به هیدروکسید پتاسیم تزریق می کند. این ماده سلولهای طبیعی را حل کرده و سلولهای قارچی را دست نخورده باقی می گذارد که به راحتی در زیر میکروسکوپ قابل تشخیص است.

عفونت Tinea apis معمولاً دارای سه الگوی کلینیکی کلاسیک است که تشخیص و درمان بیماری را آسان می کند:

– کچلی بین انگشتان پا

در این مدل چندین درگیری بین انگشتان چهارم و پنجم وجود دارد ، اما همه انگشتان می توانند آلوده شوند. این امر باعث خشکی بین انگشتان ، لایه برداری ، ترک های سبک و عمیق و تغییر رنگ می شود. گسترش عفونت از طریق باله ها بین انگشتان خطر ابتلا به عفونت قارچی ناخن مرتبط با tinea apis را افزایش می دهد ، که به درمان طولانی مدت و خطر عود مجدد نیاز دارد.

ورم غدد کف پا مزمن

ورم مفاصل کف پا مزمن ، که به آن moccin tinea apedis نیز می گویند ، مقاومت قابل توجهی در برابر درمان دارد و در بسیاری از موارد تمام نواحی کف پا با فلس سفید نقره ای پوشانده می شود. شرکت در این مدل به صورت دستی امکان پذیر است و ترک ها و خارش علائم اصلی آن هستند.

– تورم حبابي حاد پا

در این نوع وزوز گوش ، ما با یک عفونت التهابی شدید و مزمن روبرو هستیم که از انگشتان پا شروع می شود. در مدت زمان کوتاهی ، تاول ها تشکیل می شوند که مایعات در زیر پوسته های ضخیم کف جمع می شوند و باعث می شوند مناطق آسیب دیده به عفونت باکتریایی ثانویه حساس شوند.

رفتار

بسیاری از موارد tinea apis بدون داروی خاص بهبود می یابد. این رقم که حدود 30-40 درصد گزارش شده است ، خود محدود کننده است و با نظارت بر مسائل بهداشتی در مدت زمان نسبتاً کوتاهی از بین می رود. با این حال ، در کیسه های حاد و مناطق دیگر مانند دست ، از آنتی بیوتیک های ضد قارچی خوراکی باید در ترکیب با عوامل ضد قارچی موضعی استفاده شود.

برای داروهای موضعی ، تربینافین و سرتاكونازول حداقل دو بار در روز و به مدت 2-4 هفته خوب عمل می كنند.

در کیسه های التهابی ، پزشک ممکن است استفاده از انواع موضعی کورتیکواستروئیدها را که می توانند به تسکین این بیماری کمک کنند ، توصیه کند.

– برای تینای حاد مثانه ، استفاده از پانسمان مرطوب و محلول چرخ دستی (استات آلومینیوم) حداقل 2-3 بار در روز در اولویت است.

پیام تمام شد