ترمزها مقصرند – رویداد برتر

به گزارش رویداد برتر ، این روزنامه همشهری او نوشت: “التهاب مثانه ای روی پوست قلب است ؛ وقتی جاده ها دست به دست می شوند ، شکاف ها را پر می کنند. اتوبوس در گوشه جاده گم می شود و خون روشن ترین شاهد امروز است. ریحان شمال غربی و عروس را پر می کند دیگر سفید سفید نیست ، رنگ غالب پیراهن است. اکنون اتوبوس مرگ به سنگ می خورد. شاهدان تاول هایی در قلب خود دارند و روزنامه ها با قلم های سیاه خود منحصر به فردترین خط مرگ دوستان می شوند. من در مورد مرگ ، اتوبوس و کسانی که در جاده ها به راه می افتند ؛ از سالهایی که اتوبوس مرگ حافظه نویسندگان را به دست گرفت ، تا ماه گزارش مرگ به سربازان و ناجیان طبیعت پس از علم روزنامه نگاران را هدف قرار دادند ، بسیاری از اتوبوس ها به جاده مرگ تبدیل شدند و مسافران در غبار روزهای مه آلود ، آنها را به سفرهای برگشت ناپذیر برد و گرمای برخی از کاروان ها هرگز فراموش نمی شود.

2 جولای 1400؛ پول نقد

حدود 30 نفر بودند. 20 روزنامه نگار ، بقیه از مرکز توان بخشی دریاچه ارومیه و برخی دیگر از سازمان محیط زیست هستند. مسیر آنها باریک بود. تا ساعت 6 عصر که در اطراف حادثه ایستادند. مرکز احیای دریاچه محل مرگ بود. وقتی بوی بالش بینی او را پر کرد ، اتوبوس جاده های فرعی را انتخاب کرد تا به آنجا برگردد. خاکی و باریک ، یک طرف دره و طرف دیگر صخره. همه از سرعت کم اتوبوس شکایت داشتند. اعضا و مسئولان روابط عمومی با اتومبیل شاسی بلند به جلو می رفتند. در همین زمان ، کسی فریاد زد که کمربندهای خود را ببندید. صندلی هایی بودند که کمربند نداشتند. یکی فریاد زد: “از کوه بالا بروید ، اتوبوس به سنگ سخت برخورد کرد.” ابتدا شیشه ها شکستند ، سپس اتوبوس پایین رفت و ماشین چرخید. سرنگون شدند. همه اینها در 30 ثانیه اتفاق افتاد. بعضی ها از اتوبوس پیاده شدند. مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی در این سفر زیر پیکر سنگین اتوبوس مرگ رها شدند. بسیاری زخمی شدند و بسیاری در راه مرگ جان باختند.

3 ژوئیه 1400؛ جاده دهشیر

جاده دهشیرت به آباده دارای شیب تندی است که برای رانندگان کاملاً شناخته شده است. اما روزی که راننده اتوبوس شیب را درک کرد وقتی ترمزهایش کار نمی کنند. در شیب تند ، سربازان بوی مرگ می دادند. که برخی از وظایف خود را به خاطر دانش و دانش انجام داده اند. در لحظه مرگ ، اتوبوس مسافربری با سرعتی نزدیک به 145 کیلومتر پشت کامیونی که در کنار جاده ایستاده بود تصادف می کند. اما همه این گریه ها در یک کلمه ساکت می شوند؛ متاسفیم. اکنون در پشت کلمه بخشش سه سرباز آموزش دیده ، یک افسر پلیس مسئول حفظ امنیت سربازان و یکی از مسافران تریلر و همچنین 34 نفر دیگر که برای گذراندن دوره آموزشی از آباده به آباده عازم بودند ، دفن شده اند. در آغاز وزارت آنها مملو از خون است. در این بیانیه آمده است: “هر دو اتوبوس شخصی و راننده غیرنظامی هستند.” وی افزود: “یكی از دلایل ورود دادگاه نظامی نظارت بر وضعیت مجروحان و كمك به روند تحقیقات در شناسایی علل حادثه ، شناسایی عاملان و جلوگیری از حوادث مشابه است.”

10 جولای 2016؛ سنندج

این بار کشتی نفتکش یک اتوبوس مسافربری سنندج – تهران را هدف قرار داد. سنندج یک بار با چشم خود دید که اتوبوس آتش گرفته است. یازده کشته و پنج نفر زخمی شدند. دلیل این امر اقدام غیرقانونی راننده اتوبوس هنگام سوار شدن به مسافر بود. به دلیل شدت سوختگی ، اجساد قابل شناسایی نبودند و آزمایش های DNA اسامی قربانیان را مشخص کرد. نقص فنی در ترمز مخزن سوخت باعث حادثه شده است.

۴ دی ۱۳۹۷؛ تهران

نام ایستگاه را یادداشت کنید. “کتابخانه”! ترمزها در نزدیکی این ایستگاه قرار گرفتند. همان ترمزي كه در يك سفر كوتاه با دانشجويان دانشگاه تحقيقات تهران همراه بود و شوك شديد همه ما را پر كرد. اتوبوس واژگون شد. 10 نفر کشته و 28 نفر زخمی در دانشگاه باقی مانده اند. بسیاری از مجروحان آن روز در سالهای بعد تحت درمان قرار گرفتند. به گفته دانش آموزانی که این رویداد را برای همیشه در گوشه ترس خود حمل می کنند ، اتوبوس نزدیک ایستگاه کتابخانه دانشگاه پس از عبور از پایه پایه دوید و ناگهان از گوشه پرید. اتوبوس فرسوده یکی از مواد مصرفی دانشگاه است که هرگز به اندازه کافی ایمن نبود. پس از آن بود که راه رفع عدم مسئولیت مدیریتی اعلام شد. اما دلیل آن زیاد مشخص نشد ، مقامات مدیریت حوادث تهران و دانشجویان زنده مانده این موضوع را انکار کردند.

10 سپتامبر 2017؛ فارس

آنها باید بسیار خوشحال بودند. اردوها اینگونه است. در کلی خاطرات و غذا وجود دارد. حیف برای روسای پرشور مدرسه که هرمزگان را به مقصد ارتش شیرت ترک کردند. در نزدیکی قطعه در استان فارس ، استان هرمزگان اعضای گروه فرزانگان را كه شامل اعضای یك سازمان دانش آموزی دبیرستان های جوانان و دبیرستان ها بود و برای پیوستن به ارتش قطب ملی به شیراز می رفت ، از دست داد. 9. یک نفر جان خود را از دست داد و 34 نفر دیگر زخمی شدند. گزارش شده است که سیزده نفر به شدت زخمی شده اند. دیگری در صحنه جان باخت. سرمربی و دستیار راننده هم در این حادثه کشته شدند.

۲ تیر ۱۳۹۵؛ نی ریز

در ساعت 1:20 بامداد در محور نیریز – فارس ، سربازان پادگان 0 کرمان در کرمان مطلع شدند که سوار اتوبوس مرگ شده اند. اما این حادثه وقت زیادی برای بیرون رفتن قربانیانش نمی دهد. در نتیجه 14 سرباز و 6 راننده کشته و 60 نفر زخمی شدند. اما دلیل این امر انحراف از جاده و از کارافتادگی راننده بود. منصور صفری ، دانش آموخته دانشگاه صنعتی همدان نیز در همین اتوبوس درگذشت. اما خاطره آنها برای همیشه در تالار بزرگ تئاتر شهر در اجرای نمایش “مضراب” به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی محمد رحمانیان ثبت شد.

17 مارس 1997؛ لرستان

مریم میرزاخان سالهاست که گم شده است. بازماندگان اتوبوس دانشجویی دانشگاه شریف. اما بین این دو تاریخ سود و زیان ، نبوغ ریاضی دنیا متولد شد. در آخرین ماه سال 1997 ، مردم ایران شوک بزرگی را در حافظه ملتهب خود تجربه كردند. اتوبوس حامل دانشجویان درستکار تصادف کرد. نوابغ کشور ، هفت دانشجو در دانشگاه صنعتی شریف ، در بیست و دومین مسابقه ریاضیات در دانشگاه شهید چمران اهواز به خاک سپرده شدند. علاوه بر این ، دو مربی و دو راننده اتوبوس درگذشتند. اتوبوس نزدیک به تهران ناگهان با شعرخوانی ها و شاهنامه خوانی ها از زندگی منحرف شد. شش نفر از آنها در نخبگان ریاضی دانشگاه صنعتی شریف به خاک سپرده شدند. افرادی مانند رضا صادقی ، آرمان بهرامیان دارنده مدال طلای المپیک جهانی ، علیرضا سایبان و علی حیدری ، فرید کابلی ، مجتبی مهرآبادی و مرتضی رضایی ؛ دانش آموزانی که به عنوان برنده المپیک ملی و بین المللی ریاضیات ثبت نام کرده اند.

پیام تمام شد