به گزارش Transparent و به نقل از Gizmog: پروژه پاکسازی اقیانوس ها که در سال 2013 برای پاکسازی پلاستیک ها از دریا آغاز شد ، طراحی سیستم های جمع آوری زباله را متحول کرد. آخرین نمونه از این سیستم ها ممکن است مهمترین باشد ، زیرا محققان از طراحی مبتنی بر اقیانوس به سیستمی منتقل شده اند که روش بسیار کارآمدتری را ارائه می دهد.
در پشت پروژه پاکسازی اقیانوس این ایده وجود داشت که در اصل یک سیستم شناور بزرگ “U” در بستر دریا نصب شود که از جریانات اقیانوس برای جمع آوری زباله های پلاستیکی استفاده می کند. نسخه های بعدی بر اساس برق ، امواج و باد ساخته شده و از نظر سرعت با زباله های پلاستیکی متفاوت بوده و به سیستم اجازه می دهد تا با عبور سیستم از آب جمع آوری شود.
با این حال ، آزمایش این روش در “پچ بزرگ زباله اقیانوس آرام” نشان داد که این طرح کاملاً کار نمی کند زیرا سیستم در تلاش است سرعت مورد نیاز برای جمع آوری زباله را حفظ کند. بنابراین محققان این سیستم را مدرن کرده اند که مهمترین آن حفظ سرعت ثابت است.
اکنون محققان ایده یک سیستم منفعل برای ارائه یک سیستم مبتنی بر پیشرانه فعال را کنار گذاشته اند. ایده آنها انتقال پلاستیک های جمع آوری شده به مناطق دورتر است. مزیت دیگر پروژه پاکسازی اقیانوس ، مقیاس پذیری تجاری آن است.
این سیستم جدید که Jenny نام دارد ، اولین سیستم در پروژه پاکسازی اقیانوس در مقیاس بزرگ است. این سیستم برای اولین بار در این هفته در محل دفن زباله بزرگ اقیانوس آرام مورد استفاده قرار گرفت و طی 60 هفته آینده 70 آزمایش جداگانه انجام می شود. محققان قصد دارند از آزمایشات نه تنها برای اعتبار بخشیدن به طراحی آنها ، بلکه برای اثبات اینکه آثار این طرح بر روی محیط زیست محدود است ، هیچ مشکل ایمنی ندارند و مقدار قابل توجهی زباله جمع آوری می کنند ، استفاده کنند.