موسیقی کار ما نیست ، بلکه عشق ماست. موسیقی مرا شجاع کرد. “حتی قبل از انقلاب ، زمانی که من در ناراحتی بودم ، فقط نیاز به شجاعت داشتم تا بتوانم از این راه عبور کنم … موسیقی واکنش یک مرد به زندگی شاد یا غمگین او بود.”
به گزارش رویداد برتر عصر ایران وی نوشت: “اول سپتامبر سالروز تولد استاد تار و آهنگساز استاد حسین علیزاده است ؛ موسیقیدانی که از نظر تاریخی یکی از بزرگترین استادان موسیقی منطقه است. هر زمان که بخواهید تجربه ناب موسیقی سنتی ایرانی و ترکیب مناسب را تجربه کنید. با شعر ، پیشنهاد می کنم به آلبوم شورنگیز گوش دهید.
تنها یک آلبوم از آثار او برای حفظ نام او در تاریخ موسیقی ایران کافی است. حالا به خاطر داشته باشید که چندین آلبوم و ترک جاودانه به این کاروان اضافه کرده اید. آلبوم هایی مانند حصار ، نینوا ، نوروز ، ترکمن ، شورنگیز ، آوای آنلاین ، فریاد ، ساز خموش و … یا موسیقی فیلم هایی مانند دلشدگان ، گبه ، لاک پشت ها نیز پرواز می کنند ، نیوهمانگ و غیره.
وی در واکنش به نقش حسین علیزاده در موسیقی در زندگی شخصی و نقشش در جامعه چند سال پیش گفت: موسیقی کار ما نیست بلکه عشق ماست. موسیقی مرا شجاع کرد. حتی قبل از انقلاب ، زمانی که من در شرایط سختی قرار داشتم ، فقط شجاعت لازم بود تا از آن عبور کنم … موسیقی واکنش یک مرد به یک زندگی شاد یا غمگین بود.
حسین علیزاده در سال 1961 در تهران ، در منطقه بازار سید نصرالدین ، از پدر ارومیه و مادری از تهران متولد شد. وی پس از تحصیل در هنرستان موسیقی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به تحصیل و کنسرت پرداخت.
پس از ورود به حرفه موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ، در حضور اساتیدی چون حبیب الله صالحی ، محمود کریمی ، علی اکبر شهنازی ، داریوش صفوت ، نورعلی خان برومند ، سعید هرمزی ، یوسف فروتن و عبدالله خان دوامی. خوب درس می خواند.
در سال 1347 علیزاده به عضویت ارکستر رودکی درآمد. وی به عنوان یکی از اعضای مرکز چاووش در کنار دیگر استادان موسیقی ایرانی مانند محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان آثار جاودانه ای در موسیقی ایرانی به نام مجموعه آلبوم های چاووش اجرا کرده است و انقلاب در تربیت موسیقیدانان نیز تأثیر مهمی بر آموزش موسیقیدانان
پس از تعطیلی و تعطیلی موسسه چاووش ، علیزاده تحصیلات موسیقی خود را در دانشگاه آزاد برلین ادامه داد و در اواسط دهه 1960 با بازسازی گروه های شیدا و عارف به ایران بازگشت. او در تالار وحدت بود. این کنسرت بعدها با صدای شهرام ناظری در آلبومی به همین نام منتشر شد.
حسین علیزاده در اواخر دهه 1970 همکاری خود را با محمدرضا شجریان ، کیهان کلهر و همایون شجریان آغاز کرد که منجر به برگزاری کنسرت های مختلف در اروپا و آمریکا و همچنین کنسرت در بامال تهران شد. حاصل همکاری شجریان و علیزاده آلبوم های فریاد ، همنووا با بم ، داداد بیداد ، زمستان و نوا است.
علیزاده در سال 1983 با ژیوان گاسپاریان همکاری کرد که نتیجه آن کنسرتی در کاخ نیاوران بود که بعدها به عنوان آلبومی تحت عنوان “تماشای آبهای سفید” منتشر شد و برنده جایزه موسیقی جهانی گرمی شد.
حسین علیزاده تجربه موفقی در ساخت سازهای جدید داشته است که از جمله آنها می توان به اختراع سازهای آهسته و هیجان انگیز اشاره کرد که همچنان از آنها در کنسرت های خود استفاده می کند.
حسین علیزاده میراث زنده فرهنگی و هنری است که همواره موسیقی ایرانی را در هر موقعیت ، زمان و مکان به سطوح بالاتر رسانده است. استرس سلامتی و سر شاد!
پیام تمام شد