علّت برکناری دکتر محمود نیلی از ریاست دانشگاه تهران

او آنقدر عجولانه اخراج شد که فرصتی برای تعیین جانشین به او داده نشد. البته از آنجا که وی تحت حکم آقای روحانی منصوب شد ، دیر یا زود باید اخراج شود. اما نه به گونه ای رسوایی که یک استاد دانشگاه پس از 7 سال از ریاست جمهوری اخراج شد.

دلیل برکناری وی این بود که وی از دادگاه خواستار آزادی کاشر نوری ، دانشجوی دانشگاه تهران که از محکومین پرونده دراویش گناباد است ، شد و بیش از نیمی از دوران محکومیت خود را سپری کرد. این امر باعث عصبانیت مقامات شد که در سخنرانی های خود به همدلی پیامبر (ص) و مدارای امام جعفر صادق (ع) با مخالفان اشاره کردند.
در غیر این صورت ، دکتر نیلی بهیچ از منتقدان دولت نبود.

شخصاً ، من فکر می کنم برجسته ترین ویژگی او این بود که او “تغییر انقلابی” را در دانشگاه دنبال نکرد. غم انگیزترین روسای دانشگاه ها پس از انقلاب. آنها کسانی بودند که با عزم انقلابی برای تغییر به دانشگاه آمدند. بسیاری از آنها چندان آگاه نیستند که سبک و سیاق دانشگاه نتیجه دهه ها تجربه اساتیدی است که اگر سوادشان از انقلابیون بیشتر نبود ، حداقل چنین کاتبان بودند. نتیجه این رهبران انقلابی معمولاً چیزی جز ویرانی و فاجعه برای دانشگاه نبود. دکتر نیلی حداقل آنقدر آگاه بود که نمی خواست انقلابی در دانشگاه ایجاد کند.

پس از تظاهرات ژانویه 1996 ، وی سعی کرد با کمک چندین استاد از حوزه های مختلف زندگی جلساتی را در دانشگاه ترتیب دهد. موضوعات این جلسات مروری بر مسائل و مشکلات کشور بود. البته ، از پایان سال 1998 ، Corona اجازه داد که جلسات به صورت آفلاین و آنلاین برگزار شود. من فکر نمی کنم هیچ یک از مقامات کشور ، چه در زمان آقای روحانی و چه امروز ، در وهله اول توجه زیادی به این جلسات نداشته باشند. البته آنها درست می گویند ، زیرا خدا را شکر می دانند که چگونه کشور را اداره کنند و نیازی به دانشگاه و دانشگاهی ندارند.

* در کانال شخصی منتشر شده است