خبرهای کلی

گذشته هرگز نمی‌گذرد – رویداد برتر

«نمونه بارز جمله معروف ویلیام فاکنر «گذشته هرگز نمی‌رود» حضور احمدرضا بر چمن آزادی و زانوی ادبی امیررضا در برابر پدرش است. از ملبورن تا آزادی؛ 24 سال در یک لحظه گرد هم آمدند تا عابدزاده بتواند بهترین قاب فوتبال دو نفره آن سال ها را خلق کند.»

رویداد برتر به نقل از این روزنامه همشهری او نوشت: “اول اینکه اتفاقی که در پنج شنبه شب آرام و دلپذیر در ورزشگاه آزادی رخ داد، سریع ترین اتفاق تاریخ تیم ملی برای جام جهانی بود و آسان ترین اتفاق نبود. من و ویلموتس در آستانه حذف از مسابقات انتخابی بودیم. دور، تقریباً با همان ترکیب، پر از ستاره و همان لژیونرها، با مربی بی انگیزه و بی کیفیتی که به نظر می رسید برای شنود به ایران آمده بود، در بازی با عراق که ما آن را انجام دادیم، احساس راحتی نکردیم. پنج شنبه شب برای سومین بار در هشت ماه گذشته شکست خورد، آن هم در شرایطی که دراگان اسکوچیچ با کمترین حمایت فوتبالی ها و مردم تیم ملی را به بحرین رسانده بود که برخی از آنها طبیعی بود و به وضعیت نه چندان دور بازگشت. پیشینه موفق؛ خاطره از دست دادن دردناک تیم محبوب تیم در سال 2002 و در مرحله مقدماتی ممکن است کشتارگاه ما باشد، اما اینطور نبود. این را هم در نظر داشته باشید که باشگاه سپاهان به اندازه ای بود که با اخراج سرمربی معاصر موافقت کرد تا نیمکت کوچک تیم ملی را به جای اسکوچیچ به امیر قلعه نویی بدهد. مربی که ابتدا توسط انجمن برای هدایت تیم ملی انتخاب شد. توهین های عجیب علیرضا منصوریان پس از انتخاب اسکو چ ای را به یاد بیاورید تا کار بزرگ این کروات آرام و متواضع را بهتر درک کنید که چگونه روی نیمکت داغ تیم ملی نشست و زیر فشار وحشتناک بسیاری از حریفان آب نشد. الان هستیم و آمار شگفت انگیز سرمربی تیم ملی که زودتر از همه تیم های آسیایی ما را به جام جهانی رساند.

هیچ چیز غیر ممکن نیست

با مهدی طارمی هیچ چیز غیر ممکن نیست. مهمترین استعداد یک دهه اخیر فوتبال ایران با توانایی شگفت انگیز و البته روحیه خودویرانگری عجیب خود بارها بین بهشت ​​و جهنم سفر کرده است. از زمانی که طارمی موقعیت‌های ساده‌ای را در پرسپولیس انجام داد و در جایی که انتظارش را نداشتیم به سمت دروازه شلیک کرد، طارمی دچار فراز و نشیب‌های زیادی شد، اما نسبت فراز و نشیب‌ها بیشتر از فرود بود.

آنچه طارمی در آن زیاد است استعداد فوتبال است. نابغه ای نزدیک به نابغه ای که دروازه بزرگ ترین تیم های جهان را فتح کرده و البته با بی توجهی به جایگاه خود به مرز درخشش می رسد. گاهی طارمی در یک بازی این کار را می کرد. مثل دربی معروف چهار دبل که طارمی همه کارش را کرد. او دو گل زد، یک پاس گل داد و یک موقعیت عالی را برای چسبیدن به پنالتی از دست داد.

امروز، ستاره درخشان تیم تا همین اواخر به خاطر یک توییت غیرقابل توجیه، یک محصول و نشانه واضحی مبنی بر اینکه از خودش مراقبت نمی کند، پشت خط بوده است. در راه بازگشت به نظر می رسید که پیست و زمان دست به دست هم داده اند تا فاصله طارمی با تیم ملی را پر کند. با یک پرواز ماجراجویانه و کولاک در ترکیه و در نهایت رسیدن به کمپ تیم ملی در اوایل صبح روز پنجشنبه، به نظر می رسید باید بهترین ها را روی نیمکت بنشیند. در شب غیبت سردار، اسکوچیچ بدون استراحت و تمرین طارمی را ثبت کرد تا بتواند گلزنی کند. اتفاقی که فقط می تواند برای مهدی طارمی بیفتد که غیرممکن نیست.

عابدزاده خالق بهترین فریم بازی است

در ششمین صعود جام جهانی، خاطره اولین صعود بعد از انقلاب با آن تیم رویایی 98 همچنان طنین مهم ترین ستاره را زنده کرد. جایی که احمدرضا عابدزاده برای تماشای اجرای پسرش به جایگاه رفت. بعد از نزدیک به یک ربع قرن دوباره با یک عابدزاده عروج داخل دروازه را جشن گرفتیم. این واقعیت که امیررضا عابدزاده – برخلاف پدرش در شب رویایی ملبورن – مجبور به خلق حماسه نبود، از جذابیت داستان کم نمی کند. امیر عابدزاده پیش از این پست اصلی تیم های کوچک اروپایی (مار ت تیمو در پرتغال و پومفرادینا در اسپانیا) را مشخص کرده بود و آماده بود تا از لغزش بیرانوند در دیدار مقابل لبنان استفاده کند تا شبی آرام و دلپذیر را در ورزشگاه آزادی رقم بزند. او مشکلی نداشت. نمونه بارز جمله معروف ویلیام فاکنر; «گذشته هرگز نمی گذرد» با حضور احمدرضا روی چمن آزادی و بر زانوی ادبی امیررضا در مقابل پدرش اجرا شد. از ملبورن تا آزادی؛ 24 سال در یک لحظه گرد هم آمدند تا عابدزاده بتواند بهترین قاب فوتبال دو نفره آن سال ها را خلق کند.»

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا