ماموریت شما پیدا کردن افرادی است که پشت پرده متروپل قایم شده‌اند

محمد بلوری، روزنامه‌نگار باسابقه که از او به عنوان پدر حادثه ایران یاد می‌شود، با انتقاد از خبرگزاری رویداد برتر، عاملان این حادثه را به مردم و خبرنگاران درباره ریزش ساختمان متروپولیتن در آبادان گفت. به خبرنگاران توصیه می کند: خبرنگاران باید به این مسائل فکر کنند و به کسانی که اکنون در پشت صحنه هستند فشار بیاورند.»

وی در تشریح چگونگی گزارش حادثه ای مانند کلانشهر آبادان، گفت: آنچه خبرنگاران در دهه های اخیر انجام داده اند دیگر اتفاق نمی افتد. در حالی که الان افرادی دوربین در دست هستند که در صحنه می چرخند و حرف های پراکنده می گویند.

بیشتر بخوانید:

مجید رضائیان: هنوز به سوالات مردم درباره حادثه کلانشهر پاسخ نداده ایم

علی اکبر قاضی زاده: اخبار جنجالی متروپلیس مردم را سردرگم می کند

نقش خبرنگاران در مواقع بحران چیست؟

بلوری به رسانه ها گفت: «ما باید به نیازها نگاه کنیم. باید مرکزی مثل مطبوعات باشد. بچه های خبرنگار باید آنجا باشند. من خیلی از بچه های خبرنگار را ندیده ام. آنچه ما منتشر می کنیم و در مطبوعات منعکس می کنیم، مطالب پراکنده ای است که مردم می گویند. یک سوال مهم و ساده این بود که ما تصویری از این ساختمان نداشتیم، ظاهر آن چگونه بود و قبل از فروریختن آن چند طبقه بود. من ندیدم و حتی نمی دانم که آیا عکسی از این ساختمان قبل از تخریب چاپ شده است یا نه. این صنوف که گفته می شود شلوغ هستند، چندین طبقه را شناسایی کرده اند. شهرداری، آتش نشانی یا مهندس ناظر کجاست؟! خبرنگاران باید به دنبال اینها باشند و با آنها صحبت کنند. باید با شورای شهر صحبت کنند و مشکلات را بپرسند.

وی افزود: باید مرکزی باشد که رویدادها را رصد کرده و برنامه را ادامه دهد. آنها بررسی کردند که چه نیازهایی وجود دارد، چه کمبودهایی وجود دارد، در محل چادر برپا کردند، با خبرنگاران آنجا توافق کردند. آنها نیازها، کاستی ها و ویژگی های سازمان های کمک رسان را بررسی کردند.

فریاد زیر ویرانه ها خاموش شد/ امکانات کجاست؟

بلوری با انتقاد از نحوه اطلاع رسانی کلانشهر آبادان گفت: من می بینم افراد آسیب دیده تخریب شده اند و احتمال کمی برای نجات آنها وجود دارد. کسانی بودند که فریادشان برای مدتی به گوش می رسید. حذف زباله ها باید امکان پذیر باشد. من فقط چند نفر را دیدم که با نگرانی خاک و سنگ را بین ویرانه ها به عقب و جلو هل می دادند. صدای ناله هایی که از زیر آوار شنیده می شد محو شده بود و جسدشان هنوز پیدا نشده بود. شما فقط به ویژگی های امنیتی توجه کردید. افسران امنیتی آنجا بودند تا نظم را برقرار کنند، اما من هیچ آمبولانسی را آنجا ندیدم که برنامه ای داشته باشد. آنها فقط دو سگ آوردند، آنها را نشان دادند و رفتند. کامل. این بار هم مثل تمام بلایا، سیل، زلزله و آتش سوزی، مشکلات مشابهی داشتیم.

مسئولان کجایند؟

خبرنگار پیشکسوت با طرح این سوال که مسئولان شهرداری و کارشناسان ناظر ساختمان کجا هستند؟ وی با مراجعه به خبرنگاران و رسانه ها تاکید کرد که باید به دنبال آنها باشیم، آنها را پیدا کنیم و پاسخگو باشیم.

وی با اشاره به سوالاتی که می توان از خبرنگاران و اصحاب رسانه در این خصوص مطرح کرد، گفت: مسئولان شورای شهر کجا هستند؟ چرا نمی آیند خودشان را نشان دهند. ببینیم چی میگن مردم اینها را نمی بینند. باید ببینیم مشکل چی بوده شنیدن در اخبار که ساختمان ضعیف بود; از نقطه نظر مهندسی، دو مهندس عمران باید در مورد مشکل فروریختن ساختمان صحبت کنند. گفته شد که طبقات اضافی ساخته می شود. نه مسئولین و نه مهندس ساختمان گزارش نمی دهند. مهندس ساختمان کیست؟ از مهندس عمران بپرسید که آیا او کنترل دارد یا خیر. چرا افراد زیادی در این ساختمان زندگی می کردند در حالی که ایمنی ساختمان هنوز تایید نشده بود؟ خبرنگاران باید به فکر این مسائل باشند و به مسئولانی که اکنون در پشت صحنه هستند فشار بیاورند.

این یک امر ملی است، یک عزای ملی

بلوری گفت: «مطبوعات به ندرت درباره آنچه گفته شده است منعکس می کنند. اگر مرکزی بود واقعاً اینطور نبود. این یک امر ملی است، یک عزای ملی. خبرنگاران باید به آنچه در دسترس است، چه چیزی نیست، و آنچه برای نبش قبر اجساد لازم است بپردازند. اما برنامه دقیق نیست. این اضطراب است. خبرنگاران می توانستند با این اضطراب کنار بیایند. حداقل آن را ذکر کنید. نیازها را به ما بگویید، مشکلات را به من بگویید، این خیلی مهم بود. دیگر هیچ اطلاعیه قبلی نبود و باید این موارد، مشکلات، کمبودها منتقل می شد. خبرنگاران باید هیجان زده می شدند. من هرگز ندیده‌ام خبرنگاری آنچه را که من در رسانه‌ها می‌بینم، آنچه می‌شنوند و توصیف می‌کنند بنویسد.

وی در پایان گفت: این مشکلات نیز در این شلوغی به وجود می آید. شما خبرنگاران و رسانه ها باید با این مشکلات دست و پنجه نرم کنید. به نظر می رسد به صداوسیما نیز هشدار داده شده که بیش از چند ساعت به این موضوع رسیدگی نکند. در این شرایط بسیار مهم است که رسانه ها به دنبال مشکلات، کاستی ها و سهل انگاری ها باشند. آرزوی یک خبرگزاری یا روزنامه را داشتم تا تصویر واضحی از ساختمان، شکل ظاهری و چند طبقه در ابتدا به دست بیاورم. این وظیفه ما به عنوان یک خبرنگار است.

انتهای پیام/