خوراکی‌های سریالی! – رویداد برتر

رویداد برتر به نقل از این روزنامه خراسان وی نوشت: اخبار حاکی از آن است که پس از استقبال تماشاگران از برنامه مهمان ایرج طهماسب و به ویژه شخصیت سرگرم کننده بچه، بچه کارگری که عاشق ساندویچ شیرینی پزی است، ساندویچ های زیادی به این منو اضافه شده است. البته می توان گفت او به سمت من برگشت.«بیبی» در این سریال به من یادآوری کرد که در دهه 70 ما در کنار یک ساندویچ خمیر درست می کردیم تا یک ترکیب ساندویچ خمیر خوشمزه به دست بیاوریم!

ساندویچ خمیر با “مهمان”

ساندویچ ماکارونی غذای ارزان و ساده ای بود که سال ها پیش در منوی بسیاری از غذاهای لذیذ و فست فودها قرار داشت و کم کم از منو حذف شد تا اینکه شخصیت بامزه و دوست داشتنی «بیبی» در برنامه «مهمان» طهماسب بسیار مشتاق شد. مورد بحث قرار گرفت. او گفت که شاهد بازگشت ساندویچ های زیادی به منو هستیم. قبلا پر از ساندویچ پاستا و نان اضافه بودیم. ساندویچ های نزدیک مدارس و دانشگاه ها منبع این غذا بود. خمیر به طور سنتی با سوسیس و سویا جایگزین می شد و روغن خمیر و خمیر نان را خوشمزه تر می کرد. خوشمزه، خوش طعم، ارزان و دلچسب. حداقل، ساندویچ پاستا مزیتی نسبت به فلافل دارد که آن را دو برابر می‌کند – هیچ‌کدام از آن قبل از آن نیست، و در این شرایط، تعجبی ندارد که دوباره به منوی غذا برگشته باشید.

مارچوبه “هیولا”

مارچوبه در سریال هیولا مهران مدیری نماد سردرگمی افراد جدید و بالغ بود تا تغییرات طبقه اقتصادی خود را به تصویر بکشد. همسر قهرمان سریال برای اینکه دیگر نفر قبلی را نشان ندهد، مدام ماکارونی و مارچوبه درست می کرد و حتی تا حدی قسم خورد که چقدر به مارچوبه بستگی دارد و گفت: قسم می خورم با همان پاستا مارچوبه ای که می خوریم. مارچوبه با یک هیولا آن را دیدند، اما تماشاگران شانس خرید و خوردن آن را نداشتند. دلیلش روشن است.

نخود با “شب های بره”

نخود را نباید در شب بره تقدیم کرد، بلکه غذای مخصوصی را که روی دست نخود می گذاشتند و با دست دیگر می خوردند، به شب بره معروف بود و گاه خطرناک بود. با این روش نخود به عمق گلوی شما می پرد و هر لحظه ممکن است هر اتفاق بدی بیفتد. Nochevsco همچنین یک شام بره بود که مشهور شد، اما آنقدر شاداب بود که پا بر روی هیچ میزی نمی گذاشت.

عسل بامزیوال

در نبود محتوای جالب داخلی و خارجی، در دهه 1960، کودکان مجبور شدند بارها و بارها کارتون هیجان انگیز “خنده دار، قوی ترین خرس جهان” را تماشا کنند. خرسی که به دهان مبارک رسید و روزی چند بطری عسل را در رگهای او پر کرد تا نیرومند شود و به مبارزه با بدکاران بپردازد. انگار هر بار که یک قاشق عسل می‌خوردیم، فکر می‌کردیم مثل بامزی قوی هستیم، غافل از اینکه آن دیگری احتمالاً دو قاشق عسل دیگر می‌خورد و در یک کلام رفتیم بیرون کوچه و گرفتیم. ضرب و شتم. با تکیه بر تبلیغات بامزی و تمرکز بر عسل.

“کیمچی” با خانواده کیمچی

به دنبال علاقه به سریال های کره ای، طرفداران غذاهای خود را نیز پیدا کردند. یکی از این غذاهایی که ایرانی ها از چشیدن آن لذت می برند «کیمچی» است. کره ای ها آنقدر اصرار داشتند که فرهنگ و غذای خود را بشناسند که تلویزیون ایران در نوروز 94 سریال «خانواده کیمچی» را پخش کرد. البته باید بگوییم که غذاهای آن کشور چندان مورد توجه همه هموطنان نبود.

سوشی “مردی با هزار چهره”

در سال 1366 با معرفی سریال «مرد هزار چهره» شخصیت بهاره رهنما که دختری پولدار بود به طور غیرمستقیم به تبلیغ سوشی پرداخت. از آن به بعد سوشی نیز از یک غذای افسانه ای به یک غذای معمولی تبدیل شد که نوع ایرانی آن در رستوران ها طبخ می شد و حتی دستور پخت آن در یک برنامه تلویزیونی آشپزی آموزش داده می شد.

اسفناج با “ملوان زباله”

با وجود اینکه در مورد اسفناج بودن چیزی که ملوان می خورد بسیار مشکوک است، اما اسفناج در بین ملوان محبوبیت بیشتری پیدا کرد و بسیاری از کودکان پس از خوردن غذا گیر کردند و در و دیوار را به هم کوبیدند.

دودکش ترامیزو

ترامیسو با نمایش «شام ایرانی» کمی به شهرت رسید و … اما شخصیت های بامزه سریال آشنای «دودکش» نام او را بر سر زبان ها انداختند. بنابراین اکنون بستنی ترامیزو، دسر ترامیزو، شیر طعم دار ترامیزو و غیره داریم.

«نیسان آبی» مشکلی دارد.

پاستا چیز جدیدی نبود اما شخصیت های سریال نیسان آبی یعنی جمشید قاسم پور و پسرانش آنقدر این غذا را دوست داشتند که تماشای هر قسمت از سریال حسرت مزخرفات را در سر می پروراند.

شکلات در «سه سی»

شکلات چیز جدیدی نبود، اما کلمه شکلات در سری “Three Fourteen” به “شکلات” تبدیل شد. بازیگران کار قرار بود در یک شرکت خدماتی کار کنند، اما هرجا که رفتند، به محض دیدن ظرف شکلات چشمانشان برق زد و گفتند شکلات را بگیر و بیا!

برنج و ترب “سالها دور از خانه”

ارائه غذا در فیلم ها و سریال های تلویزیونی همیشه ما را به سمت این ها جذب نمی کند. در مورد سریال «سال‌های دور از خانه» که شخصیت اوشین، سپس «داستان زندگی»، هانیکو و در برخی موارد «اکیوسان» را به نمایش می‌گذارد، بازی برنج و ترب بزرگ‌ترها را به حفظ آن ترغیب کرده است. قدر چیزهایی را که می خورید بدانید، ببینید چه می خورند. ما نمی خواستیم به جای پاستاهای رنگارنگ، آبگوشت خوشمزه و سبزی های معطر، برنج خوشمزه و ترب آب پز بخوریم و از غذای مادرمان قدردانی می کردیم.

خاویار با “سوهدانگ، سهدانگ”

گیتی معینی در این سریال نقش «نزهت» را بازی می کرد، زنی معمولی که مدعی بود مدت ها به ایتالیا رفته و به همین دلیل آنجلینا جولی نام داشت. یک تظاهر و غرور دیگر از طرف تازه واردان.

نان تزیین شده با “هایدی” و “بچه های آلپ”

نان خور حرفه ای در دهه شصت با تماشای انیمیشن های خارجی که شخصیت های اصلی آن نان های مختلف می خوردند جذب نان فانتزی شد. یک مدل نان در این برنامه ها بود که ظاهری انسانی داشت و بسیار زیبا بود.

ناپلئون با “سرمایه”

سریال پایتخت چیزهای زیادی را به فرهنگ عامه معرفی کرد، اما «ناپلئون من خواهم آورد» یکی از نکات برجسته بود. رحمت الله امینی، شالیکار هزار جریب با این نام بلند، شخصیت هومن حاجی عبداللهی نام داشت که به دنبال فرصتی بود تا همه را با ناپلئون شیرین کند.

چای دیشلمه “بدون شرح”

درد آقای کاووسی در سریال «بدون شرح» با یک چیز درمان شد و آن لبو لب شکری بود. این چای را معمولا با یک فنجان نازک و نعلبکی سرو می کنند. چای دیشلمه پس از فراگیر شدن سریال و این اصطلاح طرفداران زیادی پیدا کرد و به یک معنا بازگشتی به گذشته بود. دمنوش دیشلمه یعنی چای نه با شکر و نه با شکر شیرین نمی شود و یک حبه قند را در دهان می گیرد و تلخی چای را شیرین می کند.

پیتزا با پنیر سامان گلریز

وقتی سامان گلریز پایش را جلوی برنامه های آشپزی تلویزیون باز کرد، غذاها و بقالی های جدید سر سفره ایرانی ها آمد. در آن زمان هنوز استفاده از «پنیر پیتزا» در بین مردم رواج نداشت، اما این پنیر سنگ بنای مواد غذایی مدرن بود. اینطور شد که استفاده از پنیر پیتزا و غذایی که برای پخت آن استفاده می شد بین مردم رواج پیدا کرد و به شوخی می گفتند سامان گلریز هم پنیر پیتزا را داخل آبگوشت می ریزد.

راتاتویی “آشپز با موش”

راتاتویی که امروزه در بین گیاهخواران بسیار محبوب است، با انیمیشن موش آشپزی در ایران به شهرت رسیده است. این غذای خوشمزه و خوش عطر فرانسوی از ترکیب بادمجان، کدو تنبل و گوجه فرنگی درست شده و به دلیل چیدمان جذاب و ترکیب رنگی منحصربفرد، یکی از آیتم های ثابت منوی رستوران ها و مهمانی های فرانسوی است. رمی، موشی که قرار است آشپزی کند، روزی به رستورانی معروف در پاریس می رسد. لینگوینی با یک سرآشپز جوان دوست می شود و ناخواسته یک راتاتویی از دنیای فانتزی کارتون ها را به میز ما می فرستد.

انتهای پیام/