جنگ روسیه-اوکراین به این زودی‌ها تمام نمی‌شود

به گزارش رویداد برتر شقنا نوشت: «حسین علایی بنیانگذار و اولین فرمانده نیروی دریایی سپاه درباره جنگ اوکراین می گوید: منافع ملی ایران نیز ایجاب می کند که دولت جمهوری اسلامی ایران در جنگ اوکراین بی طرف باشد و از فرصت برای حل مسئله استفاده کند. مشکلات کشور با اروپا و آمریکا و استفاده از آن به نفع مردم، اگر ایران بتواند در زمینه صادرات گاز و نفت به اروپا به توافق خوبی برسد، صلح در منطقه پایدارتر می شود، مشکل اصلی ایران در حال حاضر این است. همه تحریم ها را برداشته و سعی در ورود به بازار جهانی و از بین بردن تنش بین آمریکا و اروپا با جمهوری اسلامی داشته باشد تا مردم کشور راضی باشند، بنابراین بهترین سیاست برای جمهوری اسلامی ایران حفظ بی طرفی در ایران است. جنگ در اوکراین و تلاش برای پایان دادن به آن و برنامه ریزی برای حل اختلافات با آمریکا و اروپا و همچنین صادرات انرژی به کشورهای مختلف جهان منطقی سازی، به ویژه در کشورهای غربی.

در ادامه می توانید آن گفتگو را بخوانید:

در مورد ادامه جنگ در اوکراین با توجه به تهدیدات اتمی پوتین و ادامه حملات علیه این کشور، فکر می کنید چه اتفاقی خواهد افتاد و این جنگ تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟

به نظر نمی رسد که جنگ روسیه علیه اوکراین به این زودی ها پایان یابد، زیرا دو طرف در مورد پایان دادن به جنگ از هم دور هستند. روسیه خواهان پایان یافتن جنگ در صورت تحقق شرایط زیر برای پوتین است:

1- اعلام رسمی اوکراین مبنی بر اینکه الحاق استان های اشغالی اوهانسک و دونباس و جزیره کریمه به روسیه را می پذیرد و اوکراین هیچ ادعایی ارضی نسبت به این استان ها و سرزمین های شرقی اشغالی ندارد. اوکراین.

2. دولت اوکراین به روسیه تضمین می دهد که این کشور برای همیشه به پیمان ناتو نخواهد پیوست

3. بی طرفی اوکراین در مناقشات آمریکا، اروپا، غرب و روسیه

4- دولت اوکراین باید از نقض حقوق روس ها دست بردارد.

5. حفظ حضور ناوگان دریایی روسیه در سواستوپل و دریای سیاه

6- ایجاد دولت طرفدار روسیه در اوکراین به منظور تضمین خواسته های فوق

بر این اساس روسیه اعلام کرد در صورت لزوم از سلاح هسته ای برای حفاظت از سرزمین های اشغالی اوکراین استفاده خواهد کرد. اما او همچنین به دنبال پایان دادن به جنگ قبل از اوکراین است، زمانی که:

1- ارتش روسیه باید به تجاوزات خود به سرزمین اوکراین پایان دهد و تمامی اراضی اشغالی اوکراین را تخلیه کند.

2- روسیه باید تمامیت ارضی اوکراین را به رسمیت بشناسد.

3- روسیه نباید در امور داخلی اوکراین دخالت کند و باید به حاکمیت ملی این کشور احترام بگذارد.

بنابراین بدیهی است که فاصله خواسته های طرفین درگیر آنقدر زیاد است که ایجاد صلح کار دشواری است. از سوی دیگر باید توجه داشت که در حال حاضر آمریکا و ناتو روسیه را در باتلاق جنگ اوکراین گرفتار کرده اند و از این فرصت برای تضعیف کامل روسیه استفاده می کنند تا نگران تهدیدات روسیه در شرق اروپا نباشند. آینده. با این نگرش، سیل کمک های نظامی و اقتصادی به اوکراین در حال رخ دادن است تا روسیه نتواند به این راحتی اعلام پیروزی کند.

احتمال تحقق تهدیدات هسته ای پوتین چقدر است؟

تجربه نشان می دهد که قدرت های هسته ای در شرایط خاصی از این سلاح ها استفاده کرده اند. مردم جهان هرگز بمباران اتمی شهرهای ژاپن توسط آمریکا را فراموش نخواهند کرد. بنابراین روسیه که در چند سال گذشته توان هسته ای خود را افزایش داده و سلاح های هسته ای خود را مدرن کرده است، می تواند از سلاح های هسته ای تاکتیکی برای دستیابی به اهداف ویژه خود در جنگ استفاده کند. اما این موضوع تا حد زیادی به ارزیابی روسیه از واکنش های احتمالی آمریکا و ناتو به استفاده از سلاح های هسته ای در نزدیکی اروپا بستگی دارد. اگر جنگ فرسایشی طول بکشد و روسیه نتواند به پیروزی قاطع امیدوار باشد و تحریم ها و ریاضت اقتصادی وضعیت حاکمیت پوتین را بدتر کند، ممکن است رئیس جمهور روسیه چنین تصمیم خطرناکی بگیرد.

اگر بخش هایی از اوکراین به روسیه ضمیمه شود، در آینده چه عواقبی خواهد داشت و آیا اوکراین این مناطق را پس خواهد گرفت؟

به نظر می رسد هدف اصلی و مرکزی روسیه حفظ اشغال شرق اوکراین و الحاق اراضی و استان های نوار شرقی اوکراین به خاک روسیه است تا تهدید ناتو را از خاک روسیه دور کند. در حال حاضر، روسیه تمام نیروهای زمینی خود را برای حفظ اشغال این مناطق مستقر کرده است و به دنبال اتخاذ تدابیری است که بازپس گیری آنها را برای اوکراین تقریبا غیرممکن می کند. طبیعی است که اولویت اوکراین عقب راندن ارتش متجاوز روسیه از خاک خود و بازپس گیری سرزمین های اشغالی این کشور است. اما باید توجه داشت که ارتش اوکراین در مقایسه با استعدادهای ارتش روسیه نیروی کوچکی است که بعید است بتواند به راحتی عملیات های منتهی به آزادسازی مناطق از دست رفته را طراحی و اجرا کند. تنها امید اوکراین کمک های خارجی به ویژه حمایت تسلیحاتی آمریکا و اروپا است. کشورهای غربی نیز ارتش اوکراین را به گونه ای تجهیز می کنند که جنگ ادامه دارد و اوکراین هر روز بیشتر به کمک های غرب وابسته می شود. بنابراین، بسیار مهم است که اروپایی ها و ایالات متحده چه نوع سلاح و تجهیزاتی را در اختیار اوکراین قرار می دهند. بر این اساس به نظر می رسد دولت های غربی به دنبال پایان دادن به موضوع جنگ نیستند، بلکه علاقه مند به ادامه جنگ فرسایشی هستند تا روسیه را در جریان جنگ اوکراین پاسخگو باشند. بنابراین نباید انتظار داشت که تحول مهمی در میدان نبرد رخ دهد و اوکراین به زودی بتواند سرزمین های اشغالی خود را از چنگال ارتش استکبار روسیه رهایی بخشد.

موضع اروپا و آمریکا را در ادامه جنگ در اوکراین چگونه می بینید؟ آیا جنگ ممکن است در مقیاس بزرگتری گسترش یابد؟

اوکراین از نظر ژئوپلیتیکی برای اروپا و آمریکا اهمیت زیادی دارد. از یک سو اوکراین به عنوان مانع اصلی نفوذ روسیه به غرب و از سوی دیگر اوکراین به عنوان پل اصلی کنترل و مهار روسیه و جلوگیری از جاه طلبی های پوتین تلقی می شود. بنابراین، اروپا و ایالات متحده در حمایت از دولت اوکراین در مقابل روسیه متحد و منسجم هستند و متعهد به تقویت نظامی همه جانبه اوکراین هستند. برنامه آمریکا و اروپا این است که اوکراین را در درازمدت به عضویت ناتو درآورند و دامنه عمل ناتو را تا مرزهای روسیه گسترش دهند. لازم به ذکر است که مهمترین ماموریت ناتو از بدو تاسیس تا کنون مقابله با تهدیدات شوروی سابق و روسیه امروزی بوده است، لذا بی توجهی به موضوع تهدید روسیه باعث فروپاشی ناتو در آینده خواهد شد. .

از سوی دیگر آمریکا به دنبال کنترل و کنترل اروپا است و بهترین راه برای رهبری آمریکا کنترل بازار انرژی اروپا است که روسیه با حمله به اوکراین به آمریکا داده است. بنابراین، با ادامه جنگ در اوکراین، آمریکا همچنان به تضعیف روسیه و تأثیرگذاری بر سیاست های اقتصادی و امنیتی اروپا ادامه می دهد و از قاره سبز برای اهداف خود استفاده می کند. بر این اساس تداوم و فرسایش جنگ به نفع آمریکا و البته به ضرر اروپا و اوکراین خواهد بود.

غربی ها مدعی هستند که ایران به روسیه تسلیحات نظامی فروخته است که در جنگ اوکراین از آنها استفاده می شود. هدف از این مطالبات چیست و آیا در آینده عواقبی برای کشور خواهد داشت؟

این دیدگاه وجود دارد که روسیه از ابتدای حمله به اوکراین به دنبال این بود که ایران را به این جنگ بکشاند تا تنها نباشد و فشار تحریم ها بر ایران بیشتر شود و از راه حل رهایی یابد. راه حل هسته ای ایران گروگان گیری کند و بتواند رفتار مستقل ایران را به نحوی مهار کند. شاید به همین دلیل است که روسیه در موضوع خرید پهپادهای ایرانی وساطت کرده و مرتب آن را منفجر و تبلیغ می کند. در این میان موضع رسمی وزارت خارجه ایران عدم حمایت مسلحانه از طرفین درگیر و حفظ موضع بی طرفی و تلاش برای پایان دادن به جنگ است. به هر حال جنگ اوکراین فقط از نظر انسانی برای جمهوری اسلامی ایران مهم است اما موضوع به ایران مربوط نمی شود. ایران که خود تهاجم ارتش صدام به میهن عزیزش را تجربه کرده است، عموما مخالف هر نوع جنگی است، متجاوز را محکوم می کند و به دنبال پایان دادن به جنگ بین کشورهاست. منافع ملی ایران نیز ایجاب می کند که دولت جمهوری اسلامی ایران در جنگ اوکراین بی طرف بماند و از فرصت برای حل مشکلات کشور با اروپا و آمریکا به نفع مردم استفاده کند. اگر ایران بتواند به توافق خوبی در زمینه صادرات گاز و نفت به اروپا برسد، صلح در منطقه پایدارتر خواهد شد.

مشکل اصلی ایران در حال حاضر برداشتن همه تحریم ها و تلاش برای ورود به بازار جهانی و رفع تنش آمریکا و اروپا با جمهوری اسلامی است تا مردم کشور راضی باشند. بنابراین بهترین سیاست برای جمهوری اسلامی ایران حفظ بی طرفی خود در جنگ اوکراین و تلاش برای پایان دادن به آن و برنامه ریزی برای رفع اختلافات با آمریکا و اروپا و منطقی کردن صادرات انرژی به کشورهای مختلف جهان است. به خصوص به غرب

انتهای پیام