در مقالات پیشین به بررسی ساختار و معرفی و پرداختیم و در این مقاله قصد داریم بررسی کنیم که “تفاوت IPv6 و IPv4 چیست؟” و با مقایسه این دو نتیجه گیری کنیم که کدام یک بهتر است. جهت اطلاعات بیشتر از دیتاسنتر آوابرید کلیک کنید.
IP یک آدرس دودویی است اما برای درک بهتر از سوی کاربران به‌صورت اعداد ده‌دهی در قالب یک رشته نمایش داده می‌شود. برای مثال یک آدرس اینترنتی مبتنی بر IPv4 به‌صورت چهار دسته عدد سه‌تایی نوشته می‌شود که توسط یک نقطه از هم جدا می‌شوند. هر یک از چهار دسته عدد سه‌تایی می‌تواند مقادیر صفر تا ۲۵۵ داشته باشد. برای مثال ۱.۱۶۰.۱۰.۲۴۰ یک آدرس اینترنتی مبتنی بر IPv4 است.
IPv4 و محدوديت های آن
با اين که پروتکل IPv4 دارای عملکردی فوق العاده است ولی دارای محدوديت های مختص به خود است .
پروتکل IPv4 در سال 1970 ابداع شده است و در آن زمان هيچکس فکر نمی کرد که زمانی فرا خواهد رسيد که برای انجام بسياری از کارها استفاده از پروتکل فوق به يک ضرورت تبديل گردد . حمايت از يک شبکه سراسری با ميليون ها کامپيوتر ، انتقال داده ، صوت و تصوير نمونه هایی از کاربرد IP در شبکه های مدرن امروزی است
در IPv4 امنيت تعبيه نشده است و به همين دليل است که پروتکل هایی ديگر نظير با رويکرد امنيتی پياده سازی شده است .
مهمترين چالش IPv4 ، محدوديت فضای آدرس دهی آن است . پس از گذشت چندين سال از عموميت اينترنت ، عدم وجود تعداد آدرس های IP به يکی از نگرانی های اصلی در اينترنت تبديل گرديد .
پروتکل IPv4 از 3/ 4 ميليارد آدرس IP حمايت می نمايد.ظاهرا” عدد قابل توجهی است ولی فراموش نکنيد که هم اينک 5 /6 ميليارد انسان در کره زمين زندگی می کنند و برخی از آنان دارای بيش از يک دستگاه متصل به اينترنت می باشند
پروتکل IPv6 قادر به حمايت از 50 اکتيليون (هر اکتيليون معادل عدد يک بهمراه 48 صفر است ) آدرس IP است .
امکانات و ويژگی های جديد IPv6 نسبت به IPv4
افزايش فضای آدرس دهی :
يکی از مهمترين مزايای IPv6، افزايش تعداد فضای آدرس دهی است . فضای آدرس دهی IPv6 به اندازه ای زياد است که شايد نتوان آن را با فضای آدرس دهی IPv4 مقايسه نمود . در IPv4 ، تعداد 4,294,967,296 فضای آدرس دهی وجود دارد در حالی که اين عدد در IPv6 به عدد 340,282,366,920,938,463,463,374,607,431,768,211
امنيت اجباری :
در IPv6، پروتکل IPsec ( برگرفته از Internet Protocol security)به عنوان بخشی الزامی در پياده سازی مطرح شده است تا به کمک آن يک زيرساخت امنيتی مناسب به منظور ارایه سرويس های امنتيی نظير تایيد ، يکپارچگی و اعتمادپذيری فراهم گردد . ظرفيت عملياتی IPsec بگونه ای است که سازمان ها به کمک آن می توانند وضعيت مدل امنيتی خود را بهبود و سياست های امنيتی خود را توسعه دهند
آدرس دهی IPv6:
در IPv4 ، آدرس های IP سی و دو بيتی توسط چهار اکتت يا هشت بيت ( از صفر تا 255 که در مبنای ده نوشته می گردند ) که توسط نقطه از هم جدا می شوند ، ارایه می گردند . آدرس های IP زير نمونه هایی در اين زمينه می باشد .
131.107.20.60
192.168.118.183
در IPv6، آدرس های IP يکصد و بيست و هشت بيتی توسط هشت شانزده بيت ( از صفر تا FFFF نوشته شده در مبنای شانزده ) که با يک colon از يکديگر جدا می شوند ، ارایه می گردند
3ffe:ffff:4004:1952:0:7251:bc9b:a73f
در مواردی که در يک آدرس IPv6چندين بلاک صفر وجود داشته باشد ، از “::” به منظور کوتاه تر شدن شکل نمايش آن استفاده می گردد .
fe80:0:0:0:0:70:77:26=fe80::70:77:26
جدول مقایسه IPv6 و IPv4 :
| IPv4 | IPv6 | |
| Size | دارای ۳۲ بیت است. | دارای ۱۲۸ بیت است. |
| Addressing Method | یک آدرس عددی است که بخش‌های آن با . از هم جدا شده‌اند. | یک آدرس متشکل از عدد و حروف است و بخش‌های آن با : از هم جدا شده‌اند. |
| Number of Header Fields | ۱۲ | ۸ |
| Length of Header Filed | ۲۰ | ۴۰ |
| Checksum | این فیلد را دارا است. | این فیلد را ندارد. |
| Example | 12.244.233.165 | 2001:0db8:0000:0000:0000:ff00:0042:7879 |
| Type of Addresses | Unicast ،Broadcast و Multicast | Unicast ،Multicast و Anycast |
| Number of Classes | پنج کلاس مختلف از A تا E دارا است. | در تعداد کلاس‌ها محدودیتی وجود ندارد. |
| Configuration | سیستمی که به تازگی متصل می‌شود نیاز به تنظیم شدن دارد. | تنظیمات اختیاری و بسته به نیاز متفاوت است. |
| VLSM Support | دارد | ندارد |
| Fragmentation | فرگمنتیشن را روترهای فرستنده و گیرنده انجام می‌دهند. | فرگمنتیشن را فرستندهٔ پَکت انجام می‌دهد. |
| RIP | پشتیبانی می‌کند. | پشتیبانی نمی‌کند. |
| Network Configuration | به صورت دستی یا از طریق DHCP تنظیم می‌شود. | قابلیت تنظیم خودکار دارد. |
| Best Feature | به صورت گسترده از NAT استفاده می‌کند (به طور خلاصه می‌توان گفت استفاده از NAT به این معنی است که چندین دیوایس می‌توانند از یک IP به طور هم‌زمان استفاده کنند.) | به دلیل تعداد زیاد IPv6، می‌توان به هر دستگاه IP منحصربه‌فرد داد. |
| Address Mask | استفاده می‌شود. | استفاده نمی‌شود. |
| SNMP | از این پروتکل برای مدیریت دیوایس‌ها در شبکه استفاده می‌کند. | از این پروتکل استفاده نمی‌کند. |
| Mobility & Interoperability | توپولوژی‌هایی برای افزایش سازگاری به وجود آمده است. | قابلیت سازگاری زیادی دارا است. |
| Security | سطح امنیت بسته به کاربرد می‌تواند متفاوت باشد (ولی اساساً برای امنیت طراحی نشده است.) | از IPSec برای امنیت بیشتر استفاده می‌کند. |
| Packet Size | سایز پَکت ۵۷۶ بایت نیاز است و فرگمنتیشن اختیاری است. | بدون فرگمنتیشن نیاز به ۱۲۰۸ بایت دارد. |
| Packet Fragmentation | هم فرستنده و هم گیرندهٔ پَکت قادر به انجام این کار است. | فقط فرستنده می‌تواند این کار را انجام دهد. |
| Packet Header | در هِدِر خود بخشی برای Flow نداشته و از همین روی هم از QoS پشتیبانی نمی‌کند. | حاوی فیلدی تحت عنوان Flow Label است که امکان پشتیبانی از QoS را فراهم می‌کند. |
| Address Configuration | دستی یا از طریق DHCP | تنظیمات خودکار از طریق DHCPv6 یا ICMPv6 |
| IP to MAC Resolution | Broadcast ARP | Multicast Neighbour Solicitation |
| Local Subnet Group Management | Internet Group Management Protocole یا به اختصار IGMP | Multicast Listener Discovery یا به اختصار MLD |
| Optional Fields | دارد | ندارد (ولی امکان افزودن هِدِر فراهم است.) |
| IPSec | اختیاری | اجباری |
| Dynamic Host Configuration Server | هر بار برای اتصال به اینترنت به DHCP نیاز است. | نیاز به اتصال به سرور DHCP ندارد. |
| Mapping | برای تبدیل IP به MAC از ARP استفاده می‌کند. | برای تبدیل IP به MAC از NDP استفاده می‌کند. |
| Mobile Combability | به دلیل استفاده از نقطه در آدرس‌دهی، برای شبکه‌های موبایلی مناسب نیست. | به دلیل طراحی بر مبنای ۱۶ و استفاده از دونقطه در شیوهٔ آدرس‌دهی، سازگاری بیشتری با شبکه‌های موبایلی دارد. |