بیماری تنیس البو چیست؟
بیماری تنیس البو (Tennis elbow) یا Lateral epicondylitis شایعترین علت درد آرنج است. درد معمولا در قسمت خارجی آرنج احساس میشود. علت این نامگذاری بیماری آرنج تنیس بازان؛ شیوع زیاد این بیماران در بین تنیس بازان است. Elbow به معنای آرنج است پس می‌توان این بیماری را بصورت تحت اللفظی آرنج تنیس بازان نامید.
آرنج تنیس بازان بیشتر در چه افرادی دیده میشود؟
گرچه این بیماری به تنیس بازان منتسب شده است ولی بیشتر در خانمهای خانه‌دار و کسانی که با دست کارهای سنگین انجام می‌دهند دیده میشود. در بسیاری مشاغل مثل نقاشی ساختمان، لوله کشی، نجاری، تعمیرکار اتومبیل، آشپزی و قصابی احتمال این آسیب وجود دارد. سن اکثر بیماران بین ۳۰ تا ۵۰ سال است.
علت تنیس البو چیست؟
تنیس البو بر اثر التهاب تاندون بوجود می‌آید. تاندون عضلاتی که در قسمت خارجی ساعد قرار داشته و موجب حرکت مچ و انگشتان دست می‌شوند در بالای ساعد به سطح خارجی آرنج می‌چسبند. بنابراین علت این بیماری انقباض مکرر عضلات ناحیه ساعد دست می‌باشد که برای راست و مستقیم کردن و بالا بردن دست و مچ دستتان از این عضلات استفاده می‌کنید. حرکات تکراری و استرس و خستگی ایجاد شده در بافتها ممکن است منجر به التهاب یا یک سری پارگی‌های کوچک در تاندون‌هایی شود که عضلات ساعد دست را به برجستگی‌های استخوانی سمت جانبی بیرونی آرنج (لترال اپی کوندیل یا اپیکوندیل خارجی آرنج) متصل می‌کنند.
علت بیماری تنیس البو (آرنج تنیس بازان)
از جمله فعالیت‌هایی که می‌تواند منجر به این اتفاق گردد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استفاده از ابزار و وسایل مرتبط با لوله‌کشی (شغل لوله‌کشی آب و گاز و غیره) بخاطر حرکت پیچشی
- انجام بازی تنیس بخصوص استفاده مکرر از ضربات بک‌هند توسط فردی که تکنیک مناسبی ندارد
- نقاشی و رنگ‌کاری
- کار با وسایلی که نیاز به حرکات پیچشی دارد مانند کار با پیچ گوشتی
- خرد کردن مواد غذایی برای پخت (بخصوص گوشت)
- استفاده زیاد از ماوس کامپیوتر (رایانه)
علائم تنیس البو
نشانه‌های بیماری تنیس البو معمولا بتدریج ظاهر میشود و در عرض چند ماه شدت می‌یابد. این بیماری معمولا با ضربه یا آسیب منفردی شروع نمی‌شود. مهمترین علامت بیماری درد و احساس سوزش در قسمت خارجی آرنج است. معمولا قدرت مشت کردن دست هم کاهش پیدا می‌کند.
علائم تنیس البو معمولا با فعالیت ساعد مثل گرفتن یک راکت یا چرخاندن یک آچار، سفت کردن شیر آب، چرخاندن دستگیره در، چای ریختن یا دست دادن بیشتر میشود. گاهی درد در سمت داخل آرنج احساس میشود که به آن تنیس البو داخلی و یا گلفرز البو گفته میشود که در آن تاندون‌های دیگری آسیب می‌بینند. بیماری بیشتر در دست غالب که معمولا دست راست است دیده میشود. پزشک معالج ممکن است برای افتراق بیماری از علل دیگری که می‌توانند دردهای مشابهی ایجاد کنند از رادیوگرافی ساده، MRI یا نوار عصب و عضله استفاده کند.
عوارض آرنج تنیس بازان چیست؟
درد ناشی از آرنج تنیس بازان می‌تواند کار یا فعالیت‌های بدنی را سخت کند. این وضعیت می‌تواند روی مچ دست و انگشتانتان نیز تأثیر بگذارد که می‌تواند گرفتن اشیا را دشوار کند. به‌طورکلی، آرنج تنیس بازان مشکلات جدی و طولانی‌مدت ایجاد نمی‌کند.
آرنج تنیس بازان چگونه درمان میشود؟
آرنج تنیس بازان امکان دارد به‌صورت خودبه‌خودی با درمان ناچیز و مراقبت‌ها، بهبود یابد. بااین‌حال، این بهبودی تا 18 ماه طول می‌کشد. تکنیک‌های غیر جراحی اثبات شده‌ای وجود دارد که می‌تواند بهبودی را تسریع کند. درمان‌های غیر جراحی و کم تهاجمی برای آرنج تنیس بازان عبارت‌اند از:
- درمان پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
پلاکت‌ها قطعات کوچک سلولی در خون هستند که به روند بهبودی کمک می‌کنند. در طی یک تزریق درمانی (PRP)، پزشک مقدار کمی از خون را برداشته و پلاکت‌ها را از سایر سلول‌های خونی جدا می‌کند. سپس پلاکت‌های غلیظ را تحت هدایت سونوگرافی به ناحیه آسیب‌دیده تزریق می‌کنند.
- درمان با امواج شوک برون بدنی
امواج صوتی می‌توانند بافت اسکار را بشکنند. همین امر باعث میشود جریان خون در ناحیه آسیب‌دیده بهبود یابد. یک روش کم تهاجمی که برای برداشتن بافت تاندون دژنراتیو از داخل تاندون انجام میشود، تنوتومی است. در این روش از یک دستگاه به نام (TenJet) با فشار و مکش زیاد برای برداشتن هیدروژن بافت تاندون دژنراتیو استفاده میشود. این روش جایگزینی مناسب برای روش جراحی است.
اگر علائم پس از 6 تا 12 ماه از درمان‌های غیر جراحی بهبود نیافتند، پزشک جراحی را توصیه خواهد کرد: مانند دبریدمان باز یا آرتروسکوپی تاندون یا ترمیم تاندون. جراحی معمولاً شامل برداشتن تاندون و عضله آسیب‌دیده است. جراح بافت آسیب‌دیده را با تاندون و ماهیچه سالم از قسمت‌های مختلف بدن جایگزین می‌کند. بهبودی از طریق جراحی می‌تواند چهارتا شش ماه طول بکشد. پس از داشتن آرنج تنیس بازان، باید از بریس استفاده کنید تا از بازگشت علائم جلوگیری شود.
تقریباً 95 درصد از افراد مبتلا به آرنج تنیس بازان با درمان‌های غیر جراحی بهبود می‌یابند. پس از آن، آن‌ها می‌توانند فعالیت‌های خود را از سر بگیرند. به‌طورکلی 6 تا 18 ماه طول می‌کشد تا علائم به طور کامل از بین بروند. تعداد کمی از افراد نیاز به جراحی دارند. بین 80 تا 90 درصد افرادی که جراحی آرنج تنیس بازان انجام می‌دهند، در طی یک سال علائمشان بهبود پیدا می‌کند. درباره جراحی شانه اینجا بخوانید:
چگونه می‌توان از آرنج تنیس بازان جلوگیری کرد؟
مراحل زیر می‌تواند به فرد در جلوگیری از آرنج تنیس بازان کمک کند:
- درد را تحت‌فشار قرار ندهید فشار دادن درد می‌تواند منجر به آسیب به تاندون و پارگی احتمالی شود.
- تجهیزات مناسب را بررسی کنید به‌عنوان‌مثال، راکت‌های سفت یا شل فشار روی ساعد را کاهش می‌دهند.
- برای تقویت عضلات ساعد و مچ دست از وزنه یا دمبل استفاده کنید.
- قبل از شروع کار یا فعالیت، مچ دست و بازوهای خود را گرم کنید.
- برای جلوگیری از بدتر شدن علائم، از آرنج‌بند استفاده کنید.
چه موقع باید به دکتر مراجعه کنیم؟
اگر هر یک از موارد زیر را داشتید باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
- مشکل در حرکت بازو، دراز کردن بازو یا نگه‌داشتن وسایل.
- مفاصل قرمز، متورم، یا برآمدگی روی آرنج.
- درد شدیدی که خواب یا فعالیت‌های روزانه را مختل می‌کند.
هرکسی که فعالیت یا کاری انجام می‌دهد که به حرکات مکرر بازو نیاز دارد (کشش و خم شدن) می‌تواند به آرنج تنیس بازان مبتلا شود. اگر خم کردن و راست کردن بازو باعث درد میشود یا آرنج بیرونی حساس به لمس است، به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک می‌تواند پیشنهاداتی برای کاهش درد و التهاب ارائه دهد. به‌ندرت افراد مبتلا به آرنج تنیس بازان نیاز به جراحی دارند. با درمان مناسب، می‌توانید با خیال راحت به کار یا فعالیت‌هایی که از انجام آن‌ها لذت می‌برید، بدون درد بازگردید.
عمده راه های درمانی:
- استراحت: توقف یا تغییر توی شیوه انجام خیلی از کارهای روزمره درمراحل اولیه می تونه باعث تسکین و حتی التیام این بیماری بشه!
- کمپرس گرم و سرد: استفاده از کمپرس سرد و یا گرم در مقاطع مختلف به تشخیص پزشک می تونه درد ناشی از بیماری آرنج تنیس بازان رو کم کنه!
- داروهای رایج: عمده داروهایی که برای بیماری تنیس البو مورد استفاده قرار می گیره، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی چون آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن و یا کرم های ضدالتهاب غیراستروئیدی است.
تزریق کورتیکواستروئید
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
اسپلینت مچ و آرنج
اولتراسوند تراپی
و…
راه های پیشگیری:
انجام تمرینات تقویتی و کششی برای عضلات دست، تا این عضلات قدرت و انعطاف پذیری کافی برای انجام فعالیت ها رو داشته باشه!
- حفظ تناسب اندام کلی بدن
- استفاده از تکنیک های مناسب برای انجام فعالیت های مختلف
- استفاده از ابزارها و تجهیزات متناسب با توانایی ها
- عدم استفاده بیش از حد از دست و عدم انجام مکرر فعالیت هایی که می تونن باعث آسیب دیدن تاندون ها بشن!
آرنج تنیس بازان چقدر رایج است؟
بین 1 تا 3 درصد از آمریکایی‌ها به آرنج تنیس بازان مبتلا می‌شوند. این بیماری در افراد 30 تا 50 ساله شایع است و همه جنسیت‌ها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. در افراد ایرانی که بیش از اندازه از آرنج، ساعد و مچ خود استفاده می‌کنند نیز این عارضه دیده میشود.
آیا آرنج تنیس بازان بازوها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؟
آرنج تنیس بازان معمولاً روی ساعد فرد تأثیر می‌گذارد. اما بسته به نوع فعالیت‌های تکراری، آرنج تنیس می‌تواند در هر دو بازو نیز رخ دهد.