ایجاد دهانه‌ای به عمق یک کیلومتر در سطح سیاره سرخ
در اثر برخورد سیارک رخ داد؛
برخورد یک سیارک غول پیکر با مریخ منجر به ایجاد بیش از دو میلیارد دهانه کوچک در سطح آن شده که امکان بررسی عمیق‌تر سیاره سرخ را برای دانشمندان فراهم می‌آورد.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، بیش از دو میلیون سال پیش، یک سیارک غول پیکر به مریخ برخورد کرد و منجر به ایجاد یک دهانه عظیم و حدود دو میلیارد دهانه کوچکتر در سطح آن شد.
مجموع این دهانه‌های ثانویه منطقه‌ای به طول یک هزار مایل (یک هزار و هشتصد کیلومتر) را شامل می‌شود و این رویداد سیارکی را به یکی از بزرگ‌ترین برخورد‌هایی که در تاریخ نسبتاً جدید روی سیاره سرخ مشاهده شده تبدیل می‌کند.
تخمین زده می‌شود که سیارک‌هایی با ابعاد کافی برای ایجاد تخریب گسترده مانند آنچه که قبلا در سطح سیاره سرخ رخ داده، تنها هر سه میلیون سال یک بار به مریخ برخورد کنند.
این برخورد در خط استوای مریخ در منطقه‌ای رخ داد که «الیزیوم پلانتیا» (Elysium Planitia) نامیده می‌شود. دهانه اصلی با عرض ۸.۶ مایل (۱۳.۹ کیلومتر) و عمق ۰.۶۲ مایل (یک کیلومتر) شکل گرفته است؛ از سوی دیگر، دهانه‌های ثانویه حاصل از برخورد، اندازه‌ای از ۶۵۶ فوت (۲۰۰ متر) تا ۰.۸ مایل (۱.۳ کیلومتر) قطر دارند و بر اساس بررسی صورت گرفته توسط دانشمندانی طبق الگوی سیستم پرتویی بزرگ به سمت بیرون گسترش می‌یابند.
محققان باور دارند، علیرغم قدمت ۲.۳ میلیون ساله این حادثه، دهانه اصلی و موارد ثانویه آن که برخی از آنها در جریان‌های گدازه‌ای که از قله آتشفشان خاموش مریخی ناشی شده‌اند بسیار جوان هستند.
در اثر برخوزد سیارک با مریخ یک منظره منحصر به فرد و عجیب در سطح سیاره سرخ ایجاد شده که به طور واضح نشان از نفوذ سنگ‌ها به سطح مریخ دارد.
با توجه به این حادثه شگفت‌انگیز، پژوهش‌گران و دانشمندان به دنبال بررسی عواقب این برخورد بزرگ بر سیاره مریخ و فهمیدن فرآیند‌های زمین‌شناسی و انقلابی که این منجر به بروز این برخورد شده هستند.
به طور کلی، این حادثه نشان می‌دهد که وقوع ضربه‌ها و برخورد‌های فضایی به سطح سیارات ممکن است اثرات زیادی داشته باشد و می‌تواند فرآیند‌های ارتکابی و شکل‌دهی سطح سیاره‌ها را تغییر دهد. این یکی از دلایلی است که مطالعه و بررسی آسیب‌پذیری سیارات در برابر برخورد‌های فضایی را مهم و حیاتی جلوه می‌دهد.