بازنشسته ام؛ شغلم دستفروشی نیست

بهتر است بگویم بیکار، چون باحقوق و کار های غیر مرتبط با تحصیل شان که دائمی هم نیست انجام می دهند فقط پول توجیبی شان را در می آورند. خدا را شکر، اما با این حقوق بازنشستگی نمی توانم از پس مخارج بربیایم و با این سن مجبورم سرکار بروم.»؛ این ها بخشی از دردل های همسفرم در مترو است که او را به کرات در مترو می بینم و شاید این مساله باعث شده درددلی بامن داشته باشد. به او نگفتم برادر جان، من هم بازنشسته ام و این موقع دارم از سرکار برمی گردم. در مسیر برگشتن از سرکار با مترو از فرد میانسالی که جوراب می فروخت خریدی کردم و فروشنده محترم مشغول کشیدن کارت بود که به علت سرعت بالا اینترنت! در چندین نوبت موفق نشد و وقتی نگاه های منتظر من را دید بدون هیچ سوالی گفت: «من بازنشسته ام. شغلم دستفروشی نیست. حقوقم در حدود ۱۶ میلیون تومان است. خدا شکر (واقعا شکرگزاری این قشر جای تحسین دارد)، اما حدود ۹ میلیون تومان اجاره می دهم و دو فرزند محصل دارم و مجبورم… که پیام پرداخت موفق از کارتخوان همراهش شنید و بدون اینکه حرف خود را تمام کند دوباره شروع به گفتن سه جفت جوراب فقط… کرد. با خود گفتم خدایا شکر من هرچند در حاشیه شهر تهران زندگی می کنم، اما سقفی بالای سر دارم و دغدغه پرداخت اجاره ندارم».

بازنشستگی از کی استارت خورد

بازنشستگی یعنی کناره گیری از موقعیت یا شغل. بسیاری از افراد زمانی که مسن هستند یا به دلایل سلامتی قادر به انجام کار خود نیستند، بازنشستگی را انتخاب می کنند. افراد همچنین ممکن است زمانی که واجد شرایط دریافت مزایای بازنشستگی خصوصی یا دولتی باشند، بازنشسته شوند، اگرچه برخی مجبور به بازنشستگی می شوند که شرایط بدنی دیگر اجازه کار فرد را نمی دهد (در اثر بیماری یا تصادف) یا در نتیجه قوانین مربوط به موقعیت آنها. ایده بازنشستگی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم مطرح شده است. قبل از قرن هجدهم، میانگین طول عمر انسان ها بین ۲۶ تا ۴۰ سال بود. امید به زندگی پایین، فقدان امنیت اجتماعی و فقدان ترتیبات بازنشستگی به این معنی بود که اکثر کارگران تا زمان مرگ خود به کار ادامه می دادند. آلمان اولین کشوری بود که مزایای بازنشستگی را در سال ۱۸۸۹ معرفی کرد. امروزه اکثر کشور های توسعه یافته و در حال توسعه سیستم هایی برای ارائه مستمری بازنشستگی در دوران سالمندی یا پیری دارند که توسط کارفرمایان یا دولت تامین می شود.

یک فرد ممکن است در هر سنی که بخواهد بازنشسته شود با این حال، قوانین یک کشور معمولاً به این معنی است که در یک کشور معین سن خاصی به عنوان سن استاندارد بازنشستگی در نظر گرفته می شود. همانطور که افزایش امید به زندگی در سالمندان را می بینیم و افراد بیشتر و بیشتری تا سنین بالا زندگی می کنند، در بسیاری از کشور ها سنی که در آن مستمری اعطا می شود در قرن بیست و یکم، اغلب به تدریج افزایش یافته است. سن استاندارد بازنشستگی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، اما به طور کلی بین ۵۰ تا ۷۰ سال است.

تاریخچه همسان سازی

با این اشارات بازنشستگی یعنی فراغت از کار و به اصطلاح عامیانه زمان آسایش و استراحت. اما در کشور ما به علت شرایط سخت اقتصادی که از دولت به دولتی دیگر گویی این اوضاع فقط دست به دست می شود و به علت افزایش بی رویه و لجام گسیخته قیمت ها و شرایط سخت صندوق های بازنشستگی که از آن به عنوان ابر بحران نیز یاد می کنند بسیاری از بازنشستگان مجبورند به دنبال ممر درآمدی برای گذران زندگی خود باشند؛ و دولت ها برای اینکه این نقصیه را به نحوی جبران کند اقدام به ترمیم حقوق سالانه بازنشستگان می کند و در مورد اخیر مصوبه همسان سازی حقوق بازنشستگان در مجلس تصویب شده است و الزامی قانونی است که باید اجرا شود. اما برای مستمری بگیران سازمان اجتماعی فقط یکبار ۳ میلیون به صورت علی الحساب نزدیک انتخابات ریاست جمهوری واریز شد و دیگر خبری نیست و این مساله واکنش بسیاری را برانگیخته است. چنانچه حجت الاسلام علیرضا سلیمی، سخنگوی هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی گفت: «اگر قانون همسان سازی حقوق بازنشستگان هر چه سریع تر اجرا نشود؛ مجلس ورود می کند. وی با اشاره به لزوم و اهمیت همسان سازی حقوق بازنشستگان، گفت: مجلس در ابتدا لایحه برنامه هفتم را کلاً به خاطر بحث همسان سازی حقوق بازنشستگان رد کرد، بعد دولت، بندی را به برنامه هفتم اضافه کرد که در آن گفته شده بود یک درصد ارزش افزوده به عنوان پرداختی به بازنشستگان اضافه شود. سخنگوی هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: پس از شهادت رئیسی بنده با آقای پزشکیان صحبت کردم و همسان سازی حقوق بازنشستگان از مواردی بود که بنده درباره آن با جناب پزشکیان جلسه خصوصی گذاشتم. ایشان هم قول داد تا به قانون همسان سازی عمل کند. این مورد که قانون نیز هست و باید عمل شود.»

موافقت دولت دوازدهم با لایحه دائمی شدن متناسب سازی

هیأت وزیران دولت دوازدهم با هدف استمرار متناسب سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان پس از پایان برنامه ششم توسعه و به منظور برقراری عدالت در نظام پرداخت و رفع دغدغه و بهبود معیشت بازنشستگان و مستمری بگیران، «لایحه دائمی شدن متناسب سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان» را به تصویب رساند. اما دولت سیزدهم، در اولین مواجه خود با تنظیم بودجه سال ۱۴۰۱، لایحه همسان سازی حقوق بازنشستگان را که با مشارکت محمدباقر نوبخت و در ماه های پایانی کار دولت دوازدهم، به مجلس ارائه شده بود، پس گرفت. «علی بهادری جهرمی»، سخنگوی دولت وقت هم در پاسخ به این پرسش ایلنا که دولت چه جایگزینی برای لایحه ای که از مجلس پس گرفته در دست دارد، گفت که دولت در پی راهکار است و رئیس جمهوری در مورد صدور این راهکار دستوری را صادر کرده است. هرچند جهرمی به جزییات این راهکار اشاره نکرد، اما با رویکردِ منتقد عملکر دولت گذشته، یادآور شد که در دولت قبل یک تعداد لوایح غیرکارشناسی ارائه شد که البته بخش های مختلف دولت هم مخالف آن ها بودند». وی نحوه ارائه این لوایح را «دومینووار» خواند و تاکید کرد که این دولت به دنبال «نقشه اصلاحی جامع» است که حوزه های استخدام و بازنشستگی را دربرگیرد.

آخرین اخبار از همسان سازی

در روز های اخیر، احمد میدری با اعلام اینکه قانون متناسب سازی ۱۳۰ هزار میلیارد تومان منبع نیاز دارد، گفت تا چند هفته دیگر شیوه نامه دقیق قانون متناسب سازی مستمری بازنشستگان نهایی می شود. میدری درباره اینکه احکام همسان سازی کی زده می شود؛ گفت: هدف همه این بوده که به همین حداقل بگیر ها کمک بشود.

به گزارش ایلنا؛ وقتی خبرنگار می پرسد: کی؟ امسال ۶ ماه دیگر داریم؟ و وزیر کار می گوید: یک بخشی از آن که دست سازمان برنامه و بودجه است امیدواریم تا دو ماه پرداخت شود و هماهنگی بین دستگاه این ها جای خودش ان شاالله پرداخت می شود.

 در نهایت

بازنشستگان چه کشوری و چه تامین اجتماعی با توجه به وضعیت اقتصادی جامعه با مشکلات بسیاری دست به گریباند؛ و در این شرایط مجبور به انجام کار هایی که شاید با شأن کاری سابق آن ها هم در تضاد باشد، هستند تازه این در مورد افرادی است که از سلامت جسمی برخوردارند. آقایان مسئولان بازنشستگان تامین اجتماعی چشم انتظار اجرای قانون همسان سازی هستند تا شاید در این رقابت نابرابر با تورم به عنوان کمکی برای آن ها باشد. در این مورد سرعت چیزی خوبی است.