مدیران با مستندسازان اجتماعی مدارا کنند

ابراهیم سعیدی در گفتگو با آنا:

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا یکی از برنامه های جنبی هجدهمین جشنواره فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» که از هجدهم تا بیست و پنجم آذرماه در تهران برگزار شد تجلیل از پیشکسوتان حوزه مستندسازی بود. «ناصر ممدوح» گوینده و مدیر دوبلاژ «مصطفی دالایی» فیلمبردار مستندساز و تهیه کننده و «ابراهیم سعیدی» مستندساز کارگردان و تدوینگر چهره هایی بودند که در قالب نکوداشت های جداگانه در ایام برگزاری جشنواره از آنها تقدیر به عمل آمد.

ابراهیم سعیدی مستندساز کارگردان فیلمبردار و تدوینگر سینمای ایران یکی از این چهره ها بود که در جشنواره هجدهم تقدیر شد. این مستندساز پیشکسوت متولد سال ۱۳۴۴ در مهاباد و دانش آموخته سینما با گرایش تدوین از دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر تهران است. در کارنامه هنری ابراهیم سعیدی که فیلمسازی گزیده کار است کارگردانی بیش از ۱۰ فیلم خلاقانه به چشم می خورد که در کارنامه هنری ابراهیم سعیدی فیلم هایی از جمله «روژگیران» «همه مادران من» «ژوان» «ژیله مو» «هیلین» «هیوا» «طعم آب» «ماندوو» «ساکار» دیده می شود.

 مستند «همه مادران من» وی برنده دیپلم افتخار بهترین فیلم مستند بلند و جایزه ویژه هیات داوران بخش ملی و بین الملل دومین جشنواره سینماحقیقت بوده و تندیس طلایی بهترین مستند جایزه شهید آوینی را به دست آورده است. مستند «روژگیران» او برنده بهترین فیلم بخش مستند مردم نگاری سینماحقیقت است.

«سینما حقیقت» فرصتی مناسب برای دیده شدن آثار مستند

سعیدی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره اهمیت برگزاری جشنواره فیلم مستند گفت: قطعاً حضور درجشنواره ها برای مستندسازان به مراتب از فلیمسازان بخش داستانی اهمیت بیشتری دارد در روند کلی فیلم سازی آنها موثر است. به هر حال حوزه اکران فیلم های مستند محدود است؛ معمولاً فیلم مستند بیشتر در فضای جشنواره دیده می شود. می توان این را با افتخار گفت که جشنواره ای مثل سینما حقیقت تنها فرصت جدی است که در ایران برای مستندسازان فراهم شده است. این رویداد یک بستر و محفل است تا مستندسازان ما بتوانند در یک محیط پویا و حرفه ای آثار خودشان را با کیفیت بالا و استاندارد قابل قبول روی پرده ببینند.

وی اظهار کرد: چنین فرصتی معمولاً در اکران عمومی کمتر نصیب مستندسازان می شود و به همین خاطر این جشنواره فرصت مناسبی برای ارزیابی آثار مستند در ایران است. خوشبختانه این دوره از سینما حقیقت هم از این قاعده مستثنی نبود و شاهد نمایش آثار جذابی در حوزه های مختلف فیلم مستند بودیم.

تعهد اجتماعی؛ انگیزه ای مهم برای مستندسازان

این مستندساز پیشکسوت عنوان کرد: همه ما می دانیم که فیلم سازی در حوزه مستند آن جذابیت درآمدزایی و شهرت فیلم داستانی را ندارد؛ ضمن این که دردسر های بیشتری هم نسبت به فیلم داستانی و تجاری دارد. معمولاً کسانی به این حوزه علاقه مند می شوند که در خودشان نوعی تعهد اجتماعی را حس کنند. کسانی هستند که کمبود ها و معایب را می بینند و در آثار خودشان بازتاب می دهند تا این موارد جلوی چشم تصمیم سازان و مجریان باشد و اوضاع را اصلاح کنند. این موضوع به ویژه در مستند های اجتماعی نمود بیشتری دارد.

وی افزود: اگر برگزارکنندگان جشنواره و دوستانی که در حوزه صدور مجوز تولید فعالیت می کنند این موضوع مهم را درنظر بگیرند و سعه صدر بیشتری داشته باشند مستندسازان اجتماعی هم آثار موثرتر و کارگشایی را تولید خواهند کرد. شاید در نگاه اول محتوای برخی از این آثار تلخ به نظر برسد اما در حقیقت بیانگر تلاش فیلمساز برای شناسایی و درمان بیماری های جامعه است.

ابراهیم سعیدی در کنار محمد حمیدی مقدم؛ دبیر هجدهمین جشنواره سینما حقیقت

با مستندسازان اجتماعی مدارا کنیم

سعیدی عنوان کرد: مستندساز فردی است که در محیط خودش معایب وکمبود ها را بهتر درک کرده و با نگاه نقادانه و سازنده ای که دارد به دنبال اصلاح وضعیت است. خواسته من به عنوان عضو کوچکی از جامعه فیلمسازان مستند از مدیران فرهنگی این است که به مستند های اجتماعی به عنوان داروی درد های جامعه نگاه کرده و با مستندسازان این حوزه مدارا کنند و در نهایت از تولید و اکران این گونه آثار هراسی نداشته باشند.