احمدرضا احمدی الگوی رضا بابک بود

این بازیگر که از درگذشت احمدرضا احمدی غمگین است می‌گوید: در کار هنری، داشتن جسارت بسیار مهم است و احمدرضا احمدی هم در شعر خود جسور بود و هم در تمام شاخه‌های هنری دیگر. او در نوشتن فیلمنامه، نمایشنامه، نقاشی، گویندگی و حتی بازیگری صاحب تجربه بود و در همه این‌ها هم جسارتش نمایان بود.

بابک ادامه می‌دهد: خیلی دور نیست که او را در نمایشگاه نقاشی‌اش دیدم. بعد از مدت‌ها او را در آغوش کشیدم و بر چهره‌اش بوسه زدم. می‌دانستم که مدتی است بیماری اذیتش می‌کند، ولی چیزی از شوخ‌طبعی‌اش کم نشده بود. او همیشه شوخ‌طبعی و حاضرجوابی طنازانه‌ای داشت.

این کارگردان تئاتر که گاهی هم شعر می‌گوید و نقاشی می‌کشد، اضافه می‌کند: نسل خوشبختی بودیم ما که در نوجوانی و جوانی‌مان این بخت را داشتیم که شاعران و نویسندگان بزرگ معاصر را ببینیم؛ انسان‌هایی بزرگ و هنرمندانی تاثیرگذار. مهم‌ترین ویژگی که در اغلب آنان مشترک بود، جسارت‌شان بود در نوآوری و شکستن قالب‌های کهنه و احمدرضا احمدی یکی از پیشقراولان این جنبش بود.

او با اشاره به سال‌های حضور احمدرضا احمدی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که همزمان با فعالیت اولین گروه تئاتر کانون هم بوده، یادآوری می‌کند: من به همراه بهرام شاه محمدلو، مرضیه برومند، سوسن فرخ‌نیا، علیرضا هدایی و اردوان مفید در اولین گروه تئاتر کانون و زیر نظر دان لافون فعالیت می‌کردیم و این بخت را داشتیم تا علاوه بر همکاری با هنرمند بزرگی مانند بیژن مفید، از هم‌صحبتی با احمدرضا احمدی هم بهره‌مند شویم. او گاهی هم برای‌مان مضمون می‌ساخت و کمک‌مان می‌کرد، تئاترهای‌مان را می‌دید و حتی گاه ما را به خانه‌اش دعوت می‌کرد.

بابک با تاکید بر تاثیرات مهم کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و حضور هنرمندانی، چون عباس کیارستمی، حسین علیزاده، بهرام بیضایی و … در این مرکز، یادآوری می‌کند: در کانون چند کار را به صورت صفحه منتشر و آثار بزرگان کشور را همچون نیما یوشیج و دیگران به کودکان و نوجوانان معرفی کردیم که احمدرضا احمدی، بخشی از آن‌ها را کارگردانی کرده بود و ما صداپیشه بودیم.

او ادامه می‌دهد: احمدرضا احمدی بزرگ بود و شاعری چیره‌دست و نقاشی‌هایش آدم را یاد نقاشی‌های سهراب سپهری می‌انداخت، در بازی‌اش با رنگ‌ها و حتی در بی‌رنگی‌ها.

این هنرمند که به فعالیت در شاخه‌های مختلف هنری علاقه‌مند است، می‌گوید: برای من که نزد دوستانم به «رضا پروژه» مشهور هستم و دوست دارم در رشته‌های گوناگون هنری کار کنم، احمدرضا احمدی نازنین الگوی خوبی بود، چون در همه کارهایش نوآوری و جسارت داشت.