مامان اشکهایم را پاک کن

به گزارش رویداد برترامیر جدیدیروزنامه نگار و عکاس در یادداشتی در هم میهن نوشت:

مامان دستم به دهانم نمی رسد. مامان اشکهایم را پاک کن. مامان موهایم را بخاران. مامان صورتم را نوازش کن. مامان دماغم را بگیر مامان…

۲۵ نوامبر ۲۰۲۴ روزنامه نیویورک تایمز عکسی از یک کودک بازمانده از جنگ منتشر کرد. در توضیح عکس مادر محمود از دشواری های زندگی در سایه جنگ حرف هایی زده که از شنیدنش دل سنگ آب می شود. او از روز حمله وحشیانه اسرائیل حرف می زند و می گوید تانک ها حمله کردند و ما در حال فرار بودیم. سرعت تانک ها زیاد بود. عده ای عقب افتادند.

محمود برگشت تا کسانی که سرعت شان کم بود را به سریع تر دویدن تشویق کند که ناگهان… عکس ثمر ابو علوف عکاس نیویورک تایمز از آن عکس هایی است که می تواند دنیا را تکان دهد. از آن عکس هایی که به وجدان  بیدار و خفته کار ندارد. از آن عکس ها که به تنهایی کار هزار یادداشت و مقاله را می کند. از آن عکس ها که اگر جهان اینقدر تیره و تار نبود همین یک فریم برای تمام شدن همه جنگ ها کافی بود.

  عکس هفته پیش در نیویورک تایمز منتشر شد. در شبکه های اجتماعی دیدم عده ای بابت محتوای خشونت بار و جریحه دار شدن آرامش جامعه حرف هایی زده بودند. عکس را می بینم و به عکاس و روزنامه ای که جرأت انتشار این محتوا را داشته آفرین می گویم. واقعیت این است که روزنامه نگاری حرفه ای جای سانتی مانتال بازی نیست. در جهانی که توپ و اسلحه فرقی بین بچه و آدم بزرگ نمی گذارد. در عالمی که عده ای مزدور دم از حقوق بشر می زنند. در دنیایی که دست محمود تا آخر عمر به دهانش نمی رسد. حرف از جریحه دار شدن حرف از اخلاق حرفه ای حرف از اضطراب حرف از اثر منفی روی مخاطب و…  شوخی زشتی است.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در رویداد برتر به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.

انتهای پیام