مامان! چطوری می‌تونم پول دربیارم؟

بچه ها که از کاردستی هایی که می کنند هیجان زده شده اند ، روی صندلی های کوچک پشت میز خود و به تنهایی می نشینند و سعی می کنند فاصله اجتماعی را حفظ کنند و کار خود را روی میز بگذارند. هر کدام از آنها نام خود را روی میز می گذارند و با افتخار می نشینند تا به اولین مشتریان خود برسند. چهره های آنها دیدنی است.

رونیکا دستبندهایی با نخ های رنگی و مهره های شیشه ای رنگی درست می کند و به هر خریدار یک شکلات پیشنهاد می دهد. “رونیا” با کمک مادرش کلوچه هایی را پخت و برای فروش آورد. راستا کاسه های سفالی را روی میز خود نقاشی کرد. کاوه با کمک والدینش در حال پخت سیب زمینی است. روناز و مادرش گل های کاشته شده در گلدان را فروختند. رها عروسک های ابری درست کرد و نینا یک آهنربا برای یخچال نقاشی کرد. این همه نتیجه ذهن این کودکان است ، با کمک بزرگان.

حتی اگر بچه ها می دانند که باید همه چیز را فقط به 10 هزار گوجه بفروشند ، آنها هنوز از یکدیگر می پرسند ، “این چقدر است؟” ، “این چقدر پول است؟”

ورودی نمایشگاه با یک پرچم مشخص شده است: “اولین نمایشگاه درآمد من”. بازدیدکنندگان از پارک همچنین به بررسی یا حتی خرید صنایع دستی کودک توصیه می شوند ، اما هر کودک فقط 12 کار دستی ساخته است. وقتی می شنوند که این کارها توسط خود بچه ها ساخته شده است ، جملات تحسین برانگیز می گویند.

این نمایشگاه ایده “رونیا” بود که مادرش ، “ریحانه امینی” مادران دوستان دخترش به اشتراک گذاشته بودند و به واقعیت تبدیل شد. او فوق لیسانس شنوایی شناسی است و به رویداد برتر گفت: “دخترم در حال خواندن کتابی در مورد درآمدزایی کودکان بود. روزی او آمد و گفت:” مادر ، من فکر می کنم چگونه می توانم پول در بیاورم و درآمد کسب کنم؟ ” با دوستان دیگر س questionال کنید. و اولین نمایشگاه من برپا شد. ما از بچه ها خواستیم کارهایی درست کنند که 60٪ کار خودشان را انجام دهند و 30٪ از بزرگسالان کمک بخواهند. کاردستی هایی را هم بسازید که هزینه زیادی ندارند و دوستانشان توانایی پرداخت آن را دارند تصمیم بر این شد که 50٪ صنایع دستی که می فروشند سودآور باشد و هزینه هر کار صنایع دستی بیش از 5000 گوجه فرنگی نباشد. ارزش فروش آثار آنها باید 10،000 تومان باشد تا بچه ها مجبور نباشند به یکدیگر پول بدهند. ما تصمیم گرفت که تعداد غرفه ها 13 عدد باشد و تعداد مشاغل صنایع دستی زیاد و دشوار نباشد. از طرف دیگر ، کاردستی که می کنند مشابه نیست. چاپ علاقه زیادی به پخت کیک و شیرینی دارد ، و هر بار که من کیک و شیرینی را در خانه می پزم ، او نیز در تهیه آنها نقش دارد. وی گفت: “بنابراین او تصمیم گرفت که کلوچه بپزد و صفر کار را انجام داد ، و من فقط کوکی هایی را که او تشکیل داد قرار دادم.

خانم امینی به مادران پیشنهاد می کند ، “خوب است كه مادران دیگر در حال برگزاری نمایشگاه هستند زیرا این امر در شکل گیری خلاقیت كودكان بسیار كمك می كند. از طرف دیگر ، فرزندان آنها می توانند از همان دوران كودكی مدیریت مالی را تجربه كنند.” مگر اینکه به فرزندان خود شانس ، خلاقیت آنها رشد نخواهد کرد. ”

با تشویق از این موضوع ، رونیا تصمیم گرفت که پول جمع کند و برخی از تجهیزات شخصی خود را بخرد. به عنوان مثال ، اسکیت های او کوچک شد و او تصمیم گرفت یک جفت اسکیت جدید با هدایای جمع شده و هدایای تولد بخرد. به گفته مادر رونیا ، در نمایشگاه بعدی ، آنها کتابهایی را که کودکان خوانده اند و دیگر نیازی به آنها ندارند ، رد و بدل می کنند یا می فروشند. اگر آنها قصد کاردستی داشته باشند ، موارد بیشتری وجود خواهد داشت تا عموم مردم نیز بتوانند کار کودکان را خریداری کنند.

راستا نقاشی را دوست دارد ، بنابراین تصمیم گرفت کاسه های کاشی رنگ شده را در نمایشگاه بفروشد. لبه های کاسه های خاکستری لبه های طلایی دارند ، پایین هر کاسه برچسب به اشکال مختلف چسبانده شده است. وی 12 پاکت 10 هزار تومانی را بارگیری کرده و به غرفه دوستانش می رود ، یک پاکت به او می دهد و یکی از صنایع دستی را می خرد. شما می خواهید از طریق فروش کاسه های یک قلک ، پول جمع کنید و نمایشگاه های کافی برای کسب درآمد بیشتر و خرید تلفن همراه در آن داشته باشید.

پدر راستا ، مسعود بیگشودل ، که دارای مدرک اقتصادی است ، گفت: “مهمترین دستاورد چنین نمایشگاهی افزایش اعتماد به نفس دخترم است.” اکنون راستا تجربه کسب درآمد در بازار واقعی را تجربه کرده است. این نمایشگاه نمونه کوچکی از تجارت است. – او از اینکه می تواند درآمد کسب کند بسیار خوشحال است.

رونيكا مي خواهد پول خود را به يك حساب بانكي منتقل كرده و در نمايش هاي بعدي دوباره درآمد کسب كند و حتي از عمه و دو مادربزرگ خود مي خواهد كه در نمايشگاه بعدي براي خريد محصولات صنايع دستي خود به غرفه او مراجعه كنند.

“ریحانه دورفرد” ، مادر رونیکا ، دارای مدرک مهندسی صنایع با گرایش تجزیه و تحلیل سیستم ها است و از نمایشگاه “اولین درآمد من” به رویداد برتر گفت: یا ویروس کرونا در بالای صفحه بود یا هوا سرد بود. این بچه ها را اذیت کرد که این نمایش فقط در صورتی برگزار شد که ما موفق به برگزاری آن در ماه ژوئن شویم. بسیاری از رهگذران دوست داشتند با بچه ها خرید کنند و نمایش آنها را مجذوب خود می کرد ، اما ما به بچه ها گفتیم که فقط 12 کاردستی درست کنند. همه کار خود را به قیمت 10 هزار گوجه فروختند و در مجموع 120 هزار گوجه جمع کردند. برخی از کودکان در مهد کودک های خود نمایشگاه های مشابهی داشتند و قبلاً نیز این نمایشگاه ها را داشتند اما نه به خاطر پول. رونیکا در نمایشگاه دستبندهایی با نخهای رنگارنگ و شیشه درست کرد و من فقط به او کمک کردم تا دستبندها را ببندد. هنگامی که او جوان تر بود ، او با همان بسته های آموزشی مختلف ، همان کارها را انجام می داد ، و من فکر می کنم این ایده بر اساس همان تجربیات به ذهن او خطور کرد. “رونیکا همچنین می خواست برای میزبانی نمایشگاه ژله درست کند ، اما از آنجا که هوا گرم بود و ژل ها آب می شدند ، من به او پیشنهاد کردم شکلات را به دوستانش ارائه دهد.”

رونیا رشیدزاده ، رونیکا خوروش ، روناز رشید ، نینا آتاردی ، رویسا محمدی ، روستا بیگشودل ، کاوه آهنگریان ، نورا ایران منش ، آریا ایران منش ، گندم طاهری ، رها علیزاده ، شارمین میرشاهی و نیکان پرنیان فر. این هیجان انگیز است. حالا بچه ها طعم درآمد را چشیده اند. آنها خیلی بزرگ احساس می کنند. پول کار صنایع دستی آنها که 120 هزار تومان شده است ، به مادران و پدرانشان می رسد و آنها می دوند تا وسایل بازی کنند. آنها غرق در بازی هستند ، جیغ و شادی آنها تمام پارک را پر کرده است.

پیام تمام شد