به بهانه حمله به خیابان مرسر ، اسرائیلی ها علاوه بر تهدیدهای متقابل متقابل ، دو اقدام همزمان علیه تهران انجام می دهند: آنها تلاش می کنند در جامعه بین المللی اجماع ایجاد کنند ، در حالی که بی اعتمادی عمومی را نسبت به سیاست های تهران تشویق می کنند. در برجام ، این فرصتی است که می تواند با تشکیل دولت جدید در ایران پدیدار شود.
اگرچه تهران هرگونه ارتباط با حملات هواپیماهای بدون سرنشین به کشتی تجاری خیابان مرسر را رد کرده است ، اما با استناد به ادعاهای اسرائیل مبنی بر خدشه دار شدن تصویر ایران در چشم جامعه بین المللی ، واشنگتن ، لندن و بخارست ادعاهایی را که می تواند راه را هموار کند ، تایید کرده اند. برای خشم عمومی. باعث تجاوز بیشتر به شهرت تهران می شود. تل آویو ، برخلاف رفتارهای گذشته خود ، که از درک متحدان غربی خود ناامید شده است. واشنگتن و لندن به ویژه در حال تخریب تاسیسات هسته ای یا کشته شدن دانشمندان ایرانی هستند. تل آویو از این فرصت استفاده می کند زیرا با وجود تمام تلاش های دولت حسن روحانی برای دستیابی به توافق در مذاکرات وین ، سرانجام موفق به جانشینی دولت جدید شده است که سیاست آن هنوز مبهم است و موفق خواهد بود. علاوه بر این ، بن بست مذاکرات وین و شروع چالش های جدید بین تهران و واشنگتن باعث شد تا تل آویو با ایجاد اجماع در مورد آنچه تهران تهدیدهای امنیتی می نامد ، احتمال بازگشت به مذاکرات را بیشتر کاهش دهد.
اسرائیلی ها یک ابتکار تبلیغاتی گسترده را برای گردهم آوردن دولت های آمریکا و انگلیس در اولین مرحله اجماع علیه تهران آغاز کرده اند. آنها با ایجاد حوزه وسیع تبلیغات و رایزنی ها توانستند واشنگتن و لندن را متقاعد کنند که به طور خاص علیه تهران پاسخ دهند و سپس به دولت رومانی بپیوندند. به همین معنا ، یکی دیگر از اهداف تل آویو – و البته واشنگتن – این است که درخواست تهران را ناکارآمد کند که برای توافق احتمالی وین به ضمانت های لازم از دولت “Jobiden” نیاز است. به عبارت دیگر ، جامعه بین المللی با افزایش فشار و ایجاد “بحران اعتباری” علیه ایران به دنبال این اعتقاد است که طرف اصلی که ضمانت های لازم را برای انجام تعهدات برجامی ارائه می دهد ، باید تهران باشد. زیرا در حال حاضر طرف ایرانی امنیت دریایی و ثبات منطقه ای را تهدید کرده است و می تواند در آینده این کار را انجام دهد.
رفتار تل آویو در پی حمله به کشتی مرسر استریت ناشی از تغییر تاکتیکی مطابق با رویکرد دولت بایدن است. اسرائیلی ها وضعیت را متفاوت از دوران دونالد ترامپ و دست باز دانستند. بنابراین ، برخلاف گذشته ، آنها سعی می کنند مانند گذشته از دیپلماسی فعال به اقدامات احتمالی آزار و اذیت برسند. در حالت ایده آل ، تل آویو واشنگتن و لندن را متقاعد می کند که پرونده خیابان مرسر را به شورای امنیت سازمان ملل ببرند. در این صورت شدت تنش بین تهران و جامعه بین المللی افزایش می یابد و روزنه های بازگشت به برجام تا حد ممکن بسته می شود. در این میان ، میزان همسویی واشنگتن و لندن با تل آویو برای ادامه سیاست های مخرب خود باید مورد بررسی قرار گیرد.
آیا واشنگتن و لندن از بهانه تراش کشتی مرسر استریت و تجاوز تل آویو برای مجبور کردن تهران به عقب نشینی از شرایط خود پس از بازگشت به برجام استفاده می کنند؟ یا آیا می توان آخرین سیاست آنها را در زمینه تغییر در تعامل با تهران تفسیر کرد؟
سکوت سایر اعضای گروه سه گانه اروپایی که در تهران در وین در حال مذاکره با کشتی تهران در مورد کشتی غرق شده خیابان مرسر هستند ، مراقب است در گودالی که اسرائیلی ها آن را نیمه جان در برابر آینده برجام می دانند ، نیفتد. اگر تروئیکای اروپایی به این کمپین بپیوندد ، تل آویو راحت تر خواهد بود و در صورت گوش دادن آنها ، اسرائیلی ها همچنان در ایجاد اجماع و تشویق بحران اعتماد عمومی به تهران با موانع روبرو خواهند شد. واضح است که تل آویو ، به دنبال تغییرات در سیاست جهان ، بازی هوشمندانه ای را علیه تهران انجام می دهد.