علائم پوستی که نباید نادیده گرفته شوند؛ نشانه های احتمالی دیابت
دیابت نوع ۲ و نوع ۱ می توانند بدون علامت یا با نشانه های نامحسوس آغاز شوند. تغییرات پوستی اغلب اولین علائم این بیماری هستند که قبل از اینکه آزمایش خون دیابت را تأیید کند، خود را نشان می دهند. تشخیص این نشانه ها به افراد امکان می دهد پیش از ایجاد عوارض جدی، اقدامات پیشگیرانه و درمانی را آغاز کنند. در ادامه مهم ترین علائم پوستی مرتبط با دیابت و دلایل علمی هر یک توضیح داده شده است.
لکه های قهوه ای روی ساق پا
لکه های کوچک و گرد قهوه ای رنگ روی ساق پا در افراد مبتلا به دیابت شایع است و به آن ها «درموپاتی دیابتی» گفته می شود. این ضایعات اغلب شبیه لکه های پیری بی ضرر به نظر می رسند و ممکن است به تدریج پوسته پوسته شوند یا فرورفتگی های کم عمق ایجاد کنند. مطالعات نشان می دهند که این علائم با دیابت طولانی مدت و تغییرات میکروواسکولار مرتبط هستند و با کنترل مناسب قند خون به مرور محو می شوند.
لکه های تیره و مخملی
لکه های تیره و مخملی (آکانتوز نیگریکانس) معمولاً روی گردن، زیر بغل یا کشاله ران ظاهر می شوند و نشانه مقاومت به انسولین هستند. این علامت بالینی به طور مستقیم با افزایش انسولین ناشتا و اختلال عملکرد متابولیک ارتباط دارد. شناسایی به موقع این لکه ها می تواند افراد را به انجام آزمایش های پیش دیابت یا دیابت نوع ۲ هدایت کند و اقدامات پیشگیرانه سبک زندگی یا درمانی را به موقع آغاز کند.
پوست سفت و ضخیم
اسکلرودرما دیابتی کوروم باعث ضخیم شدن آهسته و چوبی پوست در قسمت بالای کمر و شانه ها می شود. این تغییر نادر اغلب در افراد مبتلا به دیابت طولانی مدت رخ می دهد و ممکن است حرکت شانه ها را محدود کند. گزارش ها نشان می دهند که حتی در افرادی که دیابتشان کنترل می شود، این علامت می تواند ایجاد شود و نشان دهنده تغییرات متابولیک مزمن در بدن است.
زخم ها و جراحات التیام ناپذیر
قند خون بالا به اعصاب و رگ های خونی آسیب می رساند و باعث بی حسی و گردش خون ضعیف می شود. این وضعیت التیام بریدگی ها و جراحات کوچک را دشوار می کند و در موارد شدید منجر به عفونت یا نیاز به جراحی می شود. پای دیابتی یکی از شناخته شده ترین عوارض پوستی دیابت است که اهمیت کنترل قند خون و مراقبت دقیق از پوست و پاها را نشان می دهد.
برآمدگی های خارش دار و زرد رنگ
رسوبات چربی زیر پوست می توانند منجر به برآمدگی های کوچک و خارش دار به نام زانتوما شوند. این علامت معمولاً با هیپرتری گلیسیریدمی شدید همراه است و اغلب در افراد با دیابت کنترل نشده مشاهده می شود. این ضایعات معمولاً در باسن، ران یا آرنج ظاهر می شوند و با کنترل سطح تری گلیسیرید و گلوکز خون برطرف می شوند.
پلاک های زرد روی پلک و زائده های پوستی
زانتلاسما (پلاک های زرد روی پلک) و زائده های پوستی متعدد (آکروکوردون) اغلب با اختلالات متابولیک و مقاومت به انسولین ارتباط دارند. این علائم بالینی می توانند نشان دهنده افزایش خطر بیماری قلبی-عروقی، دیس لیپیدمی و سندرم متابولیک باشند. شناسایی و پیگیری این ضایعات به تشخیص زودهنگام مشکلات متابولیک و اقدام درمانی به موقع کمک می کند.
تغییرات پوستی به عنوان هشدار اولیه دیابت
تغییرات پوستی اغلب اولین نشانه های هشداردهنده دیابت هستند و می توانند پیش از بروز علائم کلاسیک مانند خستگی، افزایش تشنگی و تکرر ادرار، بیماری را هشدار دهند. توجه به این علائم و مراجعه سریع به پزشک، امکان تشخیص زودهنگام، کنترل بهتر قند خون و کاهش ریسک عوارض بلندمدت را فراهم می کند.