سعید اکبری: نقل و انتقالات فوتبال ایران شبیه بازار حیله گری است. آنچه در مورد شماره قرارداد بازیکنان می شنوید را بپذیرید ، حتی اگر تعجب آور باشد. بازیکنان به دلیل شرایط اجتماعی و هزینه های انجام شده تعداد قراردادهای خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده اند. یک فوتبالیست مشهور قرارداد 2.5 میلیاردی خود را به طور غیرقانونی فسخ کرد و با استفاده از ضعف مدیرعامل قرارداد 5 میلیاردی جدید امضا کرد. بازیکن دیگری که سه میلیارد قرارداد داشت ، برای فصل جدید 7 میلیارد قرارداد منعقد کرد. یعنی افزایش تعداد قابل توجه بود. بنابراین هرچه می شنوید ، حتی تعداد عجیب و غریب ، فقط باور کنید.
هواداران همیشه به این اعداد اعتراض داشته اند. او حتما آهنگهای آنها را در استادیوم شنیده است. فحاشی ها و سوuses استفاده هایی که به بازیکن گران قیمت می کند. اما این یک بعد از مسئله است. آیا تا به حال فکر کرده اید که شما به عنوان یک هوادار چقدر در گران شدن بازیکنان نقش داشتید؟! وقایع این روزها را مرور کنید. هواداران برای تمدید قرارداد چقدر به یک بازیکن باشگاه فشار آوردند؟ چطور آنها برای برگرداندن مربی دور هم جمع شدند؟ این گردهمایی ها فقط یک پیام برای مربی دارند. زیرا آنها باید مایل به پرداخت هزینه بیشتر باشند. آیا این اتفاقاتی است که در فوتبال اروپا می افتد؟ آیا هواداران برای تمدید نکردن قرارداد بازیکن ، به سبک هواداران ایرانی به مدیریت ، باشگاه و همه عناصر آن حمله می کنند؟ رئال با آن قاطعیت رونالدو را حفظ نکرد. چی شد؟ آیا طرفداران به طرف مدیر عامل حمله کردند؟ آیا آنها جلوی باشگاه جمع شده و رهبران و همسایگان را دلداری داده اند؟ اصلا. حالا به کلی فکر کن. در میان اولین کسانی که به پرداخت بازیکنان در این فصل اعتراض کردند ، چقدر در گران شدن بازیکنان بازی کرد؟
252 252