علاوه بر این، اتحادیه اروپا اکنون نمی تواند نسبت به تعهدات امنیتی جدید برای اعضای آسیب پذیر خود بی تفاوت باشد. ماموریتی که شکست آن از شور و شوق کشورهای درمانده برای پیوستن به این اتحادیه می کاهد.
احتمالاً همین نگرانی‌ها بود که امانوئل ماکرون را بر آن داشت تا پیشنهاد برگزاری نشستی در پراگ را برای ایجاد یک جامعه سیاسی اروپایی بدهد. این اجلاس نیم روزه هفته گذشته با حضور 44 کشور اروپایی از جمله 27 کشور عضو اتحادیه اروپا برگزار شد و به نظر می رسد قرار است دو بار در سال و احتمالا در سطح وزیران کشور و امور خارجه برگزار شود. وزرا هنوز مشخص نیست که این نهاد جدید چه وظایفی خواهد داشت که توسط سایر نهادهای اتحادیه اروپا انجام نشده است، اما به وضوح نشان دهنده نگرانی رهبران اروپایی از پیامدهای جنگ در اوکراین و عدم اعتماد به این نهاد است. . برای مقابله با چالش های پیش رو
پیروزی حزب راست افراطی برادران ایتالیا به رهبری جورجیا ملونی در انتخابات سراسری این کشور زنگ خطر را در اتحادیه به صدا درآورده است و می تواند موجودیت اتحادیه را تا حد بی سابقه ای تهدید کند، زیرا این دومین زمین لرزه بزرگ اروپا پس از برگزیت است. این سناریوی احتمالی شاید برای فرانسه نگران‌کننده‌تر از دیگر قدرت‌های اروپایی باشد. کشوری که طی سه دهه گذشته با موفقیت پیشگام همسویی روندهای سیاسی در این قاره بوده است.
امروزه آلمان به تنهایی یک غول اقتصادی است که به راحتی می تواند به یک قدرت نظامی بی رقیب تبدیل شود. فرانسه برخلاف آلمان در صورت شکست پروژه اتحادیه اروپا چاره ای جز نزدیک شدن به آمریکا نخواهد داشت. شاید خیلی زود باشد که بگوییم، اما حمله روسیه به اوکراین نشان داد که آنچه بعید به نظر می رسد می تواند بسیار نزدیکتر باشد. به این ترتیب، شاید جنگ در اوکراین در درجه اول به عنوان یک چالش نادر برای ناتو و گسترش آن تلقی شود، اما آنچه کمتر قابل مشاهده است، برای انسجام و ایده اتحادیه اروپا است. ایده ای که تا به امروز ارتباط چندانی با آرمان هایی که بنیانگذاران آن در دهه 1990 به آن امیدوار بودند، ندارد.
علیرغم برخی اقدامات هماهنگ اتحادیه در حمایت از اوکراین، جهت گیری کشورهای عضو اغلب تابعی از نیازهای ملی مستقل آنها در زمینه های سیاسی، اقتصادی و امنیتی بود. با وجود حمایت از اوکراین، آلمان ترجیح می دهد روابط اقتصادی خود را با روسیه حفظ کند، به ویژه در زمینه واردات انرژی. جوامع اروپای شرقی ترجیح دادند به حمایت ایالات متحده تکیه کنند، در حالی که کشورهای اروپای شمالی و جنوبی سعی کردند تا حد امکان از کانون درگیری ها دور بمانند.
بریتانیا به عنوان کشوری خارج از اتحادیه جنگ سرد، از اوکراین حمایت نظامی کرده است و فرانسه به شدت در تلاش است تا برای صلح میانجیگری کند. فقدان وحدت شاید کامل ترین توصیف از وضعیت کنونی قاره اروپا باشد و در دورانی که وحدت قاره ای با احتساب روسیه به آرزویی دست نیافتنی تبدیل شده است، این قلعه نیمه ساخته بیش از هر زمان دیگری آسیب پذیر است. درجه ناشناخته آسیب پذیری توسط “جامعه سیاسی اروپا” کاهش می یابد.
311311