مشخصات آب آشامیدنی سالم

آب آشامیدنی به آبی اطلاق می شود که خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آن مطابق با استانداردهای مشخص شده باشد و برای آشامیدن یا تهیه غذا بی خطر باشد. مقدار آب آشامیدنی مورد نیاز هر فرد متفاوت است و به فعالیت بدنی، سن، مشکلات سلامتی و شرایط محیطی بستگی دارد. افرادی که در آب و هوای گرم کار می کنند ممکن است تا 16 لیتر آب آشامیدنی در روز نیاز داشته باشند. آب برای زندگی لازم است. به طور کلی، در کشورهای توسعه یافته، آب لوله کشی مطابق با استانداردهای کیفیت آب آشامیدنی است. تا سال 2015، 89 درصد از جمعیت جهان از یک منبع مناسب برای آشامیدن (به نام منبع آب آشامیدنی) به آب دسترسی داشتند.

در جنوب صحرای آفریقا، 40 تا 80 درصد جمعیت به آب آشامیدنی دسترسی دارند. تا آن زمان، تقریباً 4.2 میلیارد نفر در سراسر جهان آب لوله کشی می نوشند و 2.4 میلیارد دیگر از چاه ها یا شیرهای عمومی آب می نوشند. سازمان بهداشت جهانی دسترسی به آب آشامیدنی سالم را یک حق اساسی بشر می داند. حدود 1 تا 2 میلیارد نفر فاقد آب آشامیدنی سالم هستند.

ویژگی های بهترین آب آشامیدنی

همانطور که می دانید آب یکی از مهم ترین و ضروری ترین مواد غذایی برای افراد است و در طول روز به آب کافی نیاز داریم.آب برای سلامت انسان بسیار موثر است. بنابراین باید همیشه از آب سالم و مفید برای نوشیدن و غذا استفاده کنیم.

کد استاندارد ایمنی آب آشامیدنی: آب آشامیدنی شهر قطعا هنوز با استاندارد آب آشامیدنی خوب فاصله دارد، زیرا سختی آب شرب شهری همیشه بالای 200 است و دارای املاح سرطان زا، املاح رسوب کرده در کتری ها است و همچنین از مضرات آب اسیدی برخوردار است. آب آشامیدنی سالم دارای ویژگی های زیر است:

• آب آشامیدنی را از نمک های درشت مانند رسوبات و شن و ماسه حذف و تصفیه کنید
• آب آشامیدنی تصفیه شده با کلر و محصولات جانبی کلر
• آب آشامیدنی که عاری از بسیاری از مواد سرطان زا مانند نیترات، نیتریت و آرسنیک باشد
• آب آشامیدنی که طعم و بوی شیرینی دارد
• آب آشامیدنی حاوی مواد معدنی مفید مورد نیاز بدن انسان مانند کلسیم، منیزیم، سدیم و غیره است.
• آب آشامیدنی یونیزه قلیایی با خواص آنتی اکسیدانی یا ضد سرطانی.

شاخص های زیادی برای آب سالم و سالم و بهترین آب آشامیدنی وجود دارد، از جمله سختی، pH، محتوای دقیق یون های خوب و بد، طعم، بو، عدم وجود آلودگی میکروبی و غیره. برای تهیه آب گاها خرید آب آشامیدنی بهتر است.

کدام شهر ایران بهترین آب آشامیدنی را دارد؟

یکی از عوامل اصلی و شاخص های مهم آب آشامیدنی بهینه سطح TDS آن است. TDS نشان دهنده مقدار کل مواد محلول در آب است در آب مقطر TDS برابر با 0 است هر چه این عدد بیشتر باشد مقدار مواد محلول بیشتر و آب سخت تر است. سختی بهینه آب آشامیدنی طبق استانداردهای سختی آب آشامیدنی سازمان های جهانی بهداشت، عددی زیر 100 است.

شاخص های استاندارد کیفیت آب برای بهترین آب آشامیدنی ایران در استانداردهای مختلف به وضوح ذکر شده است، در حالی که طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت، حداکثر TDS مجاز آب 1000 است. اما تقریباً در تمام استانداردها به صراحت ذکر نشده است که کدام شهر بهترین آب شرب ایران را دارد زیرا همه شرایط نسبی است و همچنین نیاز به تحقیقات و تحقیقات پزشکی بسیار پیشرفته ای دارد که تاکنون تکمیل نشده است، اما تقریباً در همه استانداردها تحقیقات نشان می دهد که کم TDS برای آب آشامیدنی مطلوب ضروری است. آنچه مشهود است این است که اکثر استانداردها خطرات آب با TDS بالای 500 را ذکر می کنند و با وجود اینکه استانداردهایی وجود دارد، هیچ یک از آنها نوشیدن این آب را توصیه نمی کنند.حداقل سطح TDS برای آب 50 است و کمتر از آن توصیه نمی شود.

آب آشامیدنی چه ویژگی هایی دارد؟

آب منبع حیات است. تقریباً 2/3 زمین پوشیده از آب است. آب در زمین به سه شکل جامد، مایع و بخار وجود دارد. همانطور که می دانید بیشتر آب روی زمین را آب شور تشکیل می دهد و انسان فقط می تواند از آب شیرین برای نوشیدن آب استفاده کند. مقدار محدودی آب آشامیدنی یا آب شیرین روی زمین وجود دارد و حتی ممکن است برای پاسخگویی به نیازهای نسل های آینده کافی نباشد. از نظر علمی آب آشامیدنی دارای تعاریف و ویژگی هایی است که در ادامه به توضیح آنها می پردازیم.

آب آشامیدنی چیست؟

آب آشامیدنی آبی با کیفیت است که خواص شیمیایی و بیولوژیکی آن به اثبات رسیده است و هیچ گونه اثر مضر و مخربی برای بدن انسان ندارد. فرمول شیمیایی مولکول های آب H2O است که از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن و پیوندهای کووالانسی تشکیل شده است.

ویژگی های آب آشامیدنی سالم:

این آب نباید هیچ طعمی داشته باشد، متأسفانه وجود املاحی مانند آهن، منگنز، نمک، کربنات ها و … باعث ایجاد طعم و بوی نامطبوع در آب می شود. آب همانطور که در تعریف خود می گوییم نباید برای انسان مضر باشد.آب زمانی آلوده تلقی می شود که میزان ناخالصی آن به حدی برسد که در صورت استفاده برای انسان مضر باشد.

1- دما: همه ما می دانیم که نوشیدن آب بسیار سرد برای بدن مضر است. برعکس، آبی که خیلی داغ است، خوشایند و نامناسب نیست. دمای مطلوب آب برای نوشیدنی های شیرین بین 8-12 درجه سانتیگراد است.

2 – رنگ: سالم و بی رنگ است ولی عمق آن آبی شفاف باشد، اگر آب دارای املاح آهن باشد رنگ آن قرمز و اگر دارای املاح منگنز باشد رنگ آن قهوه ای تا سیاه می شود. رنگ زرد آب نشان دهنده وجود ترکیبات گیاهی و اسیدهای آلی یا وجود خاک رس است. علاوه بر این، آب سبز توسط گیاهانی مانند جلبک ایجاد می شود.

3 – حلال: مواد معلق و املاح زیاد در آب می تواند باعث کدورت و رشد باکتری شود. کلر نقش مهمی در رفع کدورت و ضدعفونی کننده دارد.
4- بو کنید: آب آشامیدنی باید تمیز و بدون بو باشد. با این حال، برخی از مواد می توانند در آب بو ایجاد کنند. گاهی اوقات، اگر مقدار زیادی کلر استفاده شود، آب بوی بد می دهد. از طرفی گاهی اوقات به دلیل آلودگی های صنعتی و افزایش فعالیت بیولوژیکی است.

5- ذائقه: آب آشامیدنی نباید طعم خاصی داشته باشد. املاح مختلف مانند آهن، منگنز، کربنات ها و نمک طعم خاصی به آب می دهند. علاوه بر این، نفوذ مواد شیمیایی مختلف و همچنین تغییر در مواد آلی و پوشش گیاهی و حتی دکلره می تواند بر طعم آب تأثیر بگذارد.
اگر سختی آب کاهش یابد، آب بی بو می شود. اگر آب شور باشد به این معنی است که میزان نمک آب زیاد شده است. اگر آب آشامیدنی تلخ باشد، این نشان دهنده وجود ترکیبات منیزیم است. اگر آب قلیایی باشد بوی صابون می دهد و اگر آب اسیدی باشد بوی ترش می دهد. آهن و آلومینیوم نیز آب را حل می کنند.