زهره داغ ترین سیاره در منظومه شمسی!

حقایق نجومی ۹۹؛

به گزارش خبرگزاری آنا سیاره زهره به عنوان داغ ترین سیاره در منظومه شمسی شناخته می شود و دما های سطحی آن به طور متوسط حدود ۴۷۵ درجه سانتیگراد (°C) می رسد. این دما به قدری بالا است که می تواند فلزات را ذوب کند و شرایطی غیرقابل تحمل برای زندگی را ایجاد کند. زهره دومین سیاره نزدیک به خورشید است و به دلیل جو بسیار متراکم و غنی از دی اکسید کربن حرارت زیادی را در خود نگه می دارد.

جو زهره تقریباً ۹۶.۵ درصد دی اکسید کربن و ۳.۵ درصد نیتروژن تشکیل شده است. این ترکیب باعث ایجاد اثر گلخانه ای بسیار قوی در زهره می شود. در واقع نور خورشید که به سطح زهره می رسد توسط جو متراکم آن جذب شده و حرارت به دام افتاده و نمی تواند به فضا بازگردد. این پدیده باعث افزایش دما در سطح سیاره می شود و دما های آن را به شدت بالا می برد.

زهره همچنین دارای ابر های ضخیم و اسیدی است که عمدتاً از اسید سولفوریک (sulfuric acid) تشکیل شده اند. این ابر ها باعث کاهش دید در سطح سیاره می شوند و همچنین بارش های اسیدی را ایجاد می کنند که بر روی سطح زهره تأثیر منفی دارند. با وجود این شرایط سخت سطح زهره شامل کوه ها دشت ها و آتشفشان ها است که نشان دهنده فعالیت های زمین شناختی در گذشته هستند.

در مقایسه با زمین زهره ساختار مشابهی دارد از جمله اندازه و ترکیب سنگی اما شرایط جوی آن به شدت متفاوت است. در حالی که زمین دارای جو متعادل و مناسب برای زندگی است زهره به دلیل فشار جوی بسیار بالا (حدود ۹۲ برابر فشار جو زمین) و دما های غیرقابل تحمل محیطی کاملاً بی جان محسوب می شود.

محققان با استفاده از فضاپیما ها و مأموریت های مختلف اطلاعات بیشتری درباره زهره جمع آوری کرده اند. مأموریت هایی مانند وِنِرا (Venera) از اتحاد جماهیر شوروی سابق و ماژلان (Magellan) از ناسا توانسته اند تصاویری دقیق از سطح زهره تهیه کنند و اطلاعات ارزشمندی درباره جغرافیا و جو آن ارائه دهند.

با وجود شرایط سخت زهره مطالعه این سیاره می تواند به ما کمک کند تا بهتر بفهمیم که چگونه سیارات مختلف در منظومه شمسی شکل گرفته اند و چه عواملی بر روی شرایط جوی آنها تأثیرگذار بوده اند. همچنین بررسی زهره می تواند بینش هایی درباره تغییرات آب وهوایی زمین نیز ارائه دهد.