ایرلاین های خارجی و پذیرش حیوانات خانگی

سفر به همراه حیوان خانگی به خارج از کشور، فراتر از یک جابجایی ساده است و نیازمند آگاهی عمیق از قوانین و مقررات پیچیده ایرلاین های خارجی و کشورهای مقصد است تا سفری ایمن و بدون دغدغه برای دوستان پشمالوی ما رقم بخورد. این مسیر، از آماده سازی دقیق مدارک و باکس حمل گرفته تا شناخت کامل الزامات بهداشتی و قرنطینه ای، با چالش های خاص خود همراه است و تفاوت های بنیادینی با پروازهای داخلی دارد.

دغدغه اصلی صاحبان حیوانات خانگی همواره این بوده است که چگونه می توانند بهترین دوست خود را در این مسیر پرفراز و نشیب، همراه و در آسایش نگه دارند. انتخاب ایرلاین مناسب و درک صحیح از رویه های بین المللی، کلید اصلی موفقیت این سفر است. در این راهنمای جامع، ابعاد مختلف این چالش بررسی می شود تا مسافران با دانش کافی و آمادگی کامل، برای تجربه ای متفاوت با حیوانات خانگی خود قدم در راه بگذارند. این سفر نه تنها برای انسان، بلکه برای حیوان نیز تجربه ای جدید است که با برنامه ریزی درست می تواند به خاطره ای شیرین تبدیل شود.

دلایل انتخاب ایرلاین های خارجی برای حمل حیوان خانگی در پروازهای بین المللی

هنگامی که صحبت از سفر بین المللی با حیوانات خانگی به میان می آید، انتخاب ایرلاین های خارجی اغلب به یک ضرورت تبدیل می شود. دلایل متعددی پشت این انتخاب نهفته است که فراتر از صرفاً دسترسی به مقاصد خاص است و بیشتر به کیفیت خدمات و تطابق با استانداردهای جهانی بازمی گردد.

یکی از مهم ترین دلایل،

محدودیت های رایج در ایرلاین های داخلی ایران برای مقاصد خارجی است. بسیاری از ایرلاین های داخلی ایران، به ویژه پس از اعمال قوانین و مقررات جدید، محدودیت های شدیدی را برای حمل حیوانات خانگی به مقاصد خارجی اعمال کرده اند. این محدودیت ها می توانند شامل ممنوعیت کامل حمل در کابین، محدودیت در ابعاد و وزن باکس ها، یا حتی عدم پذیرش برخی گونه ها باشند. این شرایط، عملاً گزینه های پیش روی صاحبان حیوانات خانگی را برای پروازهای بین المللی به شدت کاهش می دهد و آن ها را به سمت ایرلاین های خارجی سوق می دهد که ساختار منعطف تر و جامع تری در این زمینه دارند.

از سوی دیگر،

تنوع بیشتر خدمات و گزینه ها در ایرلاین های خارجی عامل جذابی برای مسافران محسوب می شود. ایرلاین های بین المللی معمولاً گزینه های متنوع تری را برای حمل حیوانات ارائه می دهند. این شامل امکان حمل حیوان در کابین (PETC)، حمل به صورت بار همراه مسافر در بخش کارگو (AVIH)، و یا حمل به صورت کارگو بدون همراه (Cargo) برای حیوانات بزرگ تر یا تعداد بیشتر است. این تنوع به صاحبان حیوانات اجازه می دهد تا متناسب با نوع حیوان، جثه آن، و نیازهای خاص سفر، بهترین گزینه را انتخاب کنند. برخی از این ایرلاین ها حتی خدمات ویژه ای مانند پایش دما در بخش کارگو یا استراحتگاه های حیوانات در فرودگاه های ترانزیت ارائه می دهند که آسایش و سلامت حیوان را در طول سفر تضمین می کند.

در نهایت،

اهمیت پیروی از استانداردهای بین المللی IATA (انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی) یکی از اصلی ترین نکات قابل توجه است. ایرلاین های خارجی، به دلیل فعالیت در سطح جهانی، ملزم به رعایت دقیق استانداردهای IATA برای حمل و نقل حیوانات زنده هستند. این استانداردها شامل الزامات سخت گیرانه ای برای ابعاد، جنس، تهویه و ایمنی باکس های حمل، شرایط نگهداری حیوان در فرودگاه و هواپیما، و حتی ملاحظات بهداشتی و رفاهی می شود. رعایت این استانداردها، اطمینان خاطر بیشتری را برای صاحبان حیوانات فراهم می کند که حیوان دوست داشتنی آن ها در طول سفر طولانی بین المللی، در محیطی امن و با حداقل استرس نگهداری خواهد شد. این در حالی است که ممکن است برخی ایرلاین های داخلی، به دلیل عدم تطابق کامل با تمامی این استانداردها، ریسک بیشتری را برای سلامت حیوان به همراه داشته باشند.

بررسی دقیق ایرلاین های خارجی پیشرو در پذیرش حیوانات خانگی

انتخاب ایرلاین مناسب برای حمل حیوان خانگی در سفرهای بین المللی، یکی از حیاتی ترین تصمیماتی است که صاحبان حیوانات باید بگیرند. هر ایرلاین قوانین و خدمات خاص خود را دارد که می تواند بر راحتی و امنیت سفر پت شما تأثیر بگذارد. در ادامه به بررسی دقیق تر برخی از ایرلاین های پیشرو در این زمینه و نکات کلیدی برای انتخاب آن ها می پردازیم.

ایرلاین	نوع حمل (کابین/کارگو)	حداکثر وزن مجاز در کابین (با باکس)	ابعاد باکس در کابین	محدودیت های نژادی	نکات و ویژگی های خاص
Turkish Airlines	کابین و کارگو	معمولا 8 کیلوگرم	23x40x55 سانتی متر	برخی نژادهای خاص (نژادهای پوزه کوتاه)	خدمات Pawpassport، ترانزیت آسان در استانبول، رزرو زودهنگام حیاتی
Lufthansa	کابین و کارگو	معمولا 8 کیلوگرم	طبق استاندارد	برخی نژادهای خاص (نژادهای پوزه کوتاه)	خدمات باکیفیت، مراکز مراقبت از حیوانات در فرودگاه فرانکفورت
Emirates	عمدتاً کارگو (خدماتی در کابین برای حیوانات خدماتی)	–	–	قوانین فصلی و دمایی، استاندارد IATA	قوانین سخت گیرانه برای ورود به امارات، مجوز واردات الزامی
Qatar Airways	عمدتاً کارگو (خدماتی در کابین برای حیوانات خدماتی)	–	–	برخی نژادهای خاص (نژادهای پوزه کوتاه)	استاندارد IATA، نکات ترانزیت در دوحه
KLM	کابین و کارگو	معمولا 8 کیلوگرم	24x35x47 سانتی متر	برخی نژادهای خاص (نژادهای پوزه کوتاه)	امکانات خوب برای کارگو، مشاوره تخصصی
Air France	کابین و کارگو	معمولا 6 کیلوگرم	25x33x46 سانتی متر	برخی نژادهای خاص (نژادهای پوزه کوتاه)	خدمات پشتیبانی قوی، رعایت استانداردهای اتحادیه اروپا

جزئیات تکمیلی برای هر ایرلاین و نکات کلیدی برای انتخاب

انتخاب ایرلاین تنها به وزن و ابعاد باکس محدود نمی شود. توجه به جزئیات و ویژگی های خاص هر ایرلاین می تواند تجربه سفر حیوان خانگی شما را کاملاً متفاوت کند.

Turkish Airlines (ترکیش ایرلاینز)

ترکیش ایرلاینز به دلیل شبکه پروازی گسترده و تسهیلات نسبتاً منعطف برای حمل حیوانات خانگی، یکی از گزینه های محبوب محسوب می شود. این ایرلاین امکان حمل سگ، گربه و پرندگان زینتی کوچک را در کابین (PETC) فراهم می کند، به شرطی که وزن حیوان به همراه باکس از ۸ کیلوگرم تجاوز نکند و ابعاد باکس نیز مطابق استاندارد (۲۳x۴۰x۵۵ سانتی متر) باشد. برای حیوانات بزرگ تر، خدمات کارگو ارائه می شود. یکی از ویژگی های برجسته ترکیش، معرفی Pawpassport است که اطلاعات حیوان و شرایط سفرش را برای راحتی بیشتر در طول پرواز ثبت می کند. رزرو زودهنگام با ترکیش حیاتی است، زیرا تعداد حیوانات مجاز در هر پرواز محدود است. توجه به نژادهای پوزه کوتاه (مانند بولداگ و پاگ) نیز مهم است؛ این نژادها به دلیل مشکلات تنفسی، در برخی فصول یا در صورت دمای بالا ممکن است پذیرش نشوند.

Lufthansa (لوفت هانزا)

لوفت هانزا، به عنوان یک ایرلاین آلمانی با سابقه طولانی، به کیفیت و دقت در خدمات خود شهره است. این ایرلاین نیز حمل حیوان در کابین (تا ۸ کیلوگرم با باکس) و در بخش بار (کارگو) را ارائه می دهد. استانداردهای لوفت هانزا برای باکس ها و شرایط حمل بسیار دقیق و سخت گیرانه است که البته به نفع سلامت و امنیت حیوان تمام می شود. یکی از مزایای لوفت هانزا، وجود مراکز مراقبت از حیوانات در فرودگاه فرانکفورت است که در صورت ترانزیت طولانی، به حیوانات خدمات ویژه ای ارائه می دهند. همانند سایر ایرلاین ها، محدودیت هایی برای نژادهای خاص و شرایط آب و هوایی وجود دارد.

Emirates (امارات)

امارات، ایرلاین بزرگ خاورمیانه، عمدتاً بر حمل حیوانات خانگی به صورت کارگو تمرکز دارد و امکان حمل حیوانات در کابین تنها برای سگ های خدماتی آموزش دیده (Service Animals) مجاز است. قوانین ورود حیوانات به امارات (دبی) بسیار سخت گیرانه است و نیازمند اخذ Import Permit (مجوز واردات) از وزارت تغییرات اقلیمی و محیط زیست امارات قبل از پرواز است. همچنین، این ایرلاین به شدت به قوانین فصلی و دمایی حساس است؛ به طوری که در ماه های گرم سال (مثلاً از ماه می تا سپتامبر)، ممکن است حمل برخی نژادها یا حتی تمامی حیوانات به دلیل دمای بالای محیط در فرودگاه های مبدأ، مقصد یا ترانزیت ممنوع شود. تمامی باکس ها باید کاملاً مطابق با استانداردهای IATA باشند.

Qatar Airways (قطر ایرویز)

قطر ایرویز نیز مانند امارات، عمدتاً حیوانات خانگی را از طریق بخش کارگو حمل می کند و پذیرش حیوان در کابین محدود به حیوانات خدماتی است. این ایرلاین نیز به دقت استانداردهای IATA را رعایت می کند و اطلاعات جامعی را در وبسایت خود برای صاحبان حیوانات ارائه می دهد. برای ترانزیت در فرودگاه دوحه، تمهیدات خاصی برای نگهداری و مراقبت از حیوانات در نظر گرفته شده است. توجه به محدودیت های نژادی و الزامات بهداشتی کشور مقصد، پیش از هرگونه رزرو با قطر ایرویز ضروری است.

KLM (کا ال ام)

کا ال ام، ایرلاین ملی هلند، یکی از ایرلاین هایی است که رویکردی حیوان دوستانه دارد و امکان حمل حیوانات در کابین (تا ۸ کیلوگرم با باکس به ابعاد ۲۴x۳۵x۴۷ سانتی متر) و بخش کارگو را فراهم می کند. این ایرلاین برای خدمات کارگو خود شهرت دارد و مشاوره های تخصصی برای حمل و نقل ایمن حیوانات ارائه می دهد. کا ال ام نیز محدودیت هایی برای نژادهای خاص و حیوانات با مشکلات سلامتی دارد و توصیه می شود قبل از رزرو، تمامی جزئیات را از وبسایت رسمی یا نمایندگی آن ها استعلام بگیرید.

Air France (ایر فرانس)

ایر فرانس، ایرلاین ملی فرانسه، نیز مانند بسیاری از همتایان اروپایی خود، امکان حمل حیوانات کوچک در کابین (تا ۶ کیلوگرم با باکس به ابعاد ۲۵x۳۳x۴۶ سانتی متر) و حیوانات بزرگ تر در بخش بار را فراهم می کند. این ایرلاین نیز تابع استانداردهای اتحادیه اروپا برای حمل حیوانات است. ایر فرانس خدمات پشتیبانی مناسبی را برای صاحبان حیوانات ارائه می دهد و توصیه می شود حتماً از چند ماه قبل برای رزرو و کسب اطلاعات دقیق اقدام کنید.

انتخاب ایرلاین مناسب برای سفر حیوان خانگی، به معنای تضمین آرامش خاطر در طول یک پرواز طولانی است. هر ایرلاین دنیایی از قوانین خاص خود را دارد که درک آن ها، راهی مطمئن برای رسیدن به مقصد است.

مراحل ضروری آماده سازی برای پرواز بین المللی با حیوان خانگی

سفر بین المللی با حیوان خانگی نیازمند برنامه ریزی دقیق و گام به گام است. کوچکترین سهل انگاری می تواند منجر به بروز مشکلات جدی در فرودگاه، هزینه های اضافی یا حتی ممانعت از پرواز شود. در ادامه، یک چک لیست جامع از مراحل ضروری آماده سازی ارائه می شود که خیال صاحبان حیوانات را تا حد زیادی آسوده خواهد کرد.

3.1. آمادگی مدارک (اهمیت و جزئیات دقیق)

مدارک، سنگ بنای هر سفر بین المللی هستند، و این موضوع برای حیوانات خانگی نیز صدق می کند. آماده سازی دقیق و به موقع این اسناد، نقش حیاتی در پذیرش بدون مشکل حیوان در فرودگاه های مبدأ و مقصد دارد.

• میکروچیپ (Microchip): اولین و اساسی ترین قدم، کاشت میکروچیپ استاندارد ISO 11784/11785 است. این میکروچیپ باید قبل از تزریق هرگونه واکسن (به ویژه واکسن هاری) در بدن حیوان کاشته شود، زیرا تمامی سوابق بهداشتی و واکسیناسیون باید به این شماره میکروچیپ متصل باشند.
• پاسپورت حیوان خانگی (Pet Passport): این سند، هویت رسمی حیوان شما در سفرهای بین المللی است. پاسپورت باید شامل مشخصات کامل حیوان (نام، نژاد، سن، جنسیت، رنگ و علائم شناسایی)، شماره میکروچیپ، تاریخچه کامل واکسیناسیون (با تأکید بر واکسن هاری و تاریخ های تزریق)، و اطلاعات مربوط به انگل تراپی های داخلی و خارجی باشد.
• گواهی واکسیناسیون (Vaccination Certificate): برای ورود به بیشتر کشورها، واکسن هاری (Rabies) حیاتی است. این واکسن باید حداقل ۲۱ روز قبل از پرواز تزریق شده باشد تا بدن حیوان فرصت کافی برای تولید آنتی بادی را داشته باشد. همچنین، واکسن های چندگانه دیگر (مانند دیستمپر، پاروویروس، هپاتیت برای سگ ها یا پنلوکوپنی برای گربه ها) نیز باید به روز باشند.
• تست تیتر هاری (Rabies Titer Test): این آزمایش خون، میزان آنتی بادی هاری در بدن حیوان را اندازه گیری می کند و برای ورود به بسیاری از کشورها، به ویژه کشورهای عضو اتحادیه اروپا، انگلیس، کانادا، استرالیا و ژاپن، الزامی است. این تست باید حداقل ۳ ماه پس از آخرین تزریق واکسن هاری و حداکثر ۳ ماه قبل از تاریخ پرواز انجام شود. این بازه زمانی بسیار مهم است و عدم رعایت آن می تواند منجر به قرنطینه طولانی یا حتی بازگشت حیوان شود.
• گواهی سلامت بین المللی (International Health Certificate): این گواهی توسط یک دامپزشک مورد تأیید در کشور مبدأ (که معمولاً دارای مجوز بین المللی است) صادر می شود و باید توسط سازمان دامپزشکی کشور مبدأ (در ایران، سازمان دامپزشکی کشور) مهر و امضا شود. این گواهی تأیید می کند که حیوان در زمان معاینه، سالم و عاری از بیماری های واگیردار است. اعتبار این گواهی معمولاً محدود است (مثلاً ۱۰ روز قبل از پرواز) و باید به دقت زمان بندی شود.
• مجوز خروج از کشور: برای خروج قانونی حیوان از کشور مبدأ (در ایران، سازمان دامپزشکی کشور)، اخذ مجوز خروج الزامی است. این فرآیند ممکن است زمان بر باشد و نیازمند ارائه تمامی مدارک بهداشتی و هویتی حیوان باشد.
• مجوز ورود به کشور مقصد (Import Permit): برخی کشورها، به خصوص آن هایی که قوانین قرنطینه سخت گیرانه ای دارند (مانند استرالیا، نیوزلند، امارات)، نیازمند Import Permit هستند که باید از مقامات ذی ربط کشور مقصد قبل از هرگونه اقدام برای پرواز دریافت شود. بدون این مجوز، حیوان هرگز پذیرفته نخواهد شد.

3.2. انتخاب و آماده سازی باکس حمل (استانداردهای IATA)

باکس حمل حیوان، خانه موقت او در طول سفر است و انتخاب آن بر اساس استانداردهای IATA، ضامن امنیت و راحتی حیوان است.

• ابعاد مناسب: باکس باید به اندازه ای بزرگ باشد که حیوان بتواند به راحتی در آن بایستد (سرش به سقف نخورد)، بچرخد و دراز بکشد. این ابعاد برای هر حیوان بر اساس جثه اش متفاوت است.
• جنس و استحکام: باکس باید از مواد محکم و بادوام (مانند پلاستیک فشرده یا فلز) ساخته شده باشد و درب آن قفل شونده و ضد فرار باشد. قفس های تاشو یا پارچه ای برای حمل در بخش کارگو مجاز نیستند.
• تهویه: وجود سوراخ ها و منافذ تهویه کافی در تمامی جهات (به ویژه سه طرف باکس) برای جریان هوای مناسب حیاتی است.
• عدم وجود چرخ: باکس های چرخ دار برای حمل در بخش بار ممنوع هستند. در صورت وجود چرخ، باید قبل از تحویل جدا شوند.
• ظرف آب و غذا: دو ظرف آب و غذا باید به طور ثابت به داخل باکس متصل باشند و قابلیت پر شدن از بیرون را داشته باشند تا پرسنل فرودگاه یا ایرلاین بتوانند در طول توقف ها به حیوان آب و غذا بدهند.
• نحوه آشنا کردن حیوان با باکس (Training): برای کاهش استرس حیوان، توصیه می شود از هفته ها قبل، حیوان را با باکس آشنا کنید. اجازه دهید باکس جزئی از محیط زندگی حیوان شود، در آن بازی کند یا بخوابد. می توانید با گذاشتن اسباب بازی ها یا تشویقی ها در داخل باکس، تجربه مثبتی از آن برای حیوان ایجاد کنید.

3.3. آمادگی سلامت و روانی حیوان

آمادگی جسمی و روانی حیوان برای تحمل استرس و شرایط پرواز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

• معاینه کامل دامپزشکی: حداکثر ۱۰ روز قبل از پرواز، یک معاینه جامع توسط دامپزشک انجام شود تا از سلامت کامل حیوان اطمینان حاصل شود و هرگونه مشکل احتمالی پیش از سفر تشخیص داده شود.
• درمان انگل های داخلی و خارجی: اطمینان از عاری بودن حیوان از انگل ها (شپش، کک، کنه ها و انگل های روده) برای پیشگیری از انتقال بیماری و همچنین جلوگیری از مشکلات در فرودگاه ضروری است.
• تغذیه سبک چند ساعت قبل از پرواز: حدود ۴ تا ۶ ساعت قبل از پرواز، به حیوان غذای سبک بدهید. از تغذیه سنگین و زیاد خودداری کنید تا از مشکلات گوارشی در طول پرواز جلوگیری شود.
• توصیه های مربوط به آب رسانی: اطمینان حاصل کنید که حیوان قبل از پرواز به اندازه کافی آب نوشیده است. در طول پرواز نیز، پرسنل مسئول به ظرف آب حیوان رسیدگی خواهند کرد.
• ملاحظات استفاده از آرام بخش ها: استفاده از آرام بخش ها تنها با مشورت و تجویز دامپزشک امکان پذیر است. بسیاری از دامپزشکان و ایرلاین ها استفاده از آرام بخش ها را توصیه نمی کنند، زیرا می توانند در ارتفاع بالا عوارض پیش بینی نشده ای داشته باشند و باعث مشکلات تنفسی یا قلبی شوند. آرام بخش ها می توانند سیستم های تنظیم دمای بدن حیوان را مختل کنند و وضعیت را برای آن ها خطرناک سازند.

3.4. هماهنگی نهایی با ایرلاین

آخرین مرحله از آماده سازی، هماهنگی های نهایی با ایرلاین است تا همه چیز برای روز پرواز مهیا باشد.

• رزرو زودهنگام: حمل حیوانات خانگی در هواپیما ظرفیت محدودی دارد. رزرو محل برای حیوان باید حداقل ۱ تا ۲ ماه قبل از پرواز انجام شود تا از پر شدن ظرفیت جلوگیری شود.
• تایید نهایی کد AVIH: اطمینان حاصل کنید که کد AVIH (Animal Vivarious in Hold – حیوان زنده در بخش بار) برای حیوان شما تأیید و ثبت شده باشد. این کد نشان دهنده حضور حیوان در بخش بار همراه با مسافر است.
• استعلام دقیق هزینه ها: هزینه های حمل حیوان بر اساس وزن ترکیبی حیوان و باکس، ابعاد باکس، و مسیر پروازی محاسبه می شود. این هزینه ها را از ایرلاین استعلام گرفته و پرداخت کنید.
• تماس با ایرلاین ۲۴ تا ۴۸ ساعت قبل از پرواز: برای تایید مجدد تمامی جزئیات، شماره رزرو حیوان، و هرگونه تغییر احتمالی در قوانین یا پرواز، با ایرلاین تماس بگیرید. این تماس می تواند از بروز بسیاری از مشکلات غیرمنتظره در فرودگاه جلوگیری کند.

قوانین خاص کشورهای مقصد برای ورود حیوانات خانگی

ورود حیوانات خانگی به هر کشور، تابع قوانین و مقررات سخت گیرانه آن کشور است که می تواند از کشوری به کشور دیگر تفاوت های چشمگیری داشته باشد. عدم آگاهی از این قوانین می تواند به قرنطینه اجباری، بازگشت حیوان به مبدأ، یا حتی ممنوعیت دائم ورود منجر شود. در ادامه به بررسی قوانین کلیدی برای ورود حیوانات به برخی مقاصد محبوب می پردازیم:

اتحادیه اروپا (EU)

کشورهای عضو اتحادیه اروپا (مانند آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و غیره) از یک سیستم مشترک به نام PETS Scheme (Pet Travel Scheme) پیروی می کنند. برای ورود حیوان خانگی (سگ، گربه، راسو) به اتحادیه اروپا، مدارک زیر الزامی است:

• میکروچیپ: حیوان باید دارای میکروچیپ استاندارد ISO باشد.
• واکسن هاری معتبر: واکسن هاری باید حداقل ۲۱ روز قبل از ورود و پس از کاشت میکروچیپ تزریق شده باشد و اعتبار آن منقضی نشده باشد.
• تست تیتر هاری: این تست خون باید حداقل ۳ ماه پس از تزریق واکسن هاری و حداقل ۳ ماه قبل از تاریخ ورود به اتحادیه اروپا انجام شده باشد و نتیجه آن در آزمایشگاه مورد تایید اتحادیه اروپا مثبت باشد.
• گواهی سلامت/EU Pet Passport: گواهی سلامت بین المللی صادر شده توسط دامپزشک رسمی کشور مبدأ و تأیید شده توسط سازمان دامپزشکی آن کشور، یا در صورت وجود، یک EU Pet Passport معتبر.
• انگل زدایی: برای ورود به برخی کشورهای خاص (مانند ایرلند، مالت، فنلاند و نروژ) ممکن است انگل زدایی (درمان علیه کرم نواری Echinococcus multilocularis) در ۲۴ تا ۱۲۰ ساعت قبل از پرواز الزامی باشد.

نکته مهم: در حالی که قوانین کلی مشترک هستند، برخی کشورهای خاص مانند ایرلند و مالت، مقررات سخت گیرانه تری دارند و ممکن است نیازمند مسیرهای ورودی خاص یا بررسی های اضافی باشند.

انگلستان (UK)

انگلستان (شامل انگلستان، اسکاتلند و ولز) قوانین بسیار سخت گیرانه ای برای ورود حیوانات خانگی دارد که عمدتاً با هدف جلوگیری از ورود بیماری هاری و سایر بیماری های عفونی است. از ایران، معمولاً حیوانات فقط از طریق کارگو (بخش بار) و با رعایت تمامی پروتکل های بهداشتی و مدارکی که برای اتحادیه اروپا ذکر شد (شامل میکروچیپ، واکسن هاری معتبر، و تست تیتر هاری با بازه زمانی دقیق) می توانند وارد شوند. مسیرهای ورودی به انگلستان برای حیوانات محدود است و باید از طریق فرودگاه های مشخصی که امکانات لازم را دارند، وارد شوند. در صورت رعایت کامل تمامی قوانین، نیازی به قرنطینه طولانی مدت نیست، اما کوچکترین نقص در مدارک یا زمان بندی می تواند به قرنطینه یا بازگرداندن حیوان منجر شود.

کانادا و آمریکا

قوانین ورود حیوانات خانگی به کانادا و آمریکا نسبتاً مشابه و در مقایسه با اتحادیه اروپا، کمی ساده تر هستند، اما همچنان نیازمند دقت هستند:

• میکروچیپ: توصیه می شود حیوان دارای میکروچیپ باشد، اگرچه در همه موارد الزامی نیست اما در شناسایی بسیار کمک کننده است.
• واکسن هاری: واکسن هاری معتبر و به موقع (حداقل ۲۱ روز قبل از پرواز) برای حیوانات بالای ۳ ماه الزامی است.
• گواهی سلامت: گواهی سلامت بین المللی که توسط دامپزشک رسمی صادر و توسط سازمان دامپزشکی کشور مبدأ تأیید شده باشد.
• نکته: برای حیوانات زیر ۴ ماه (توله سگ یا بچه گربه)، قوانین ممکن است متفاوت باشد و معمولاً تا سن مشخصی اجازه ورود ندارند یا نیازمند مدارک خاصی هستند. برای ورود به آمریکا، قوانین CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری) باید به دقت رعایت شوند که ممکن است بسته به منشأ و سابقه هاری در آن کشور، متفاوت باشد.

امارات متحده عربی و قطر

کشورهای حوزه خلیج فارس مانند امارات (دبی، ابوظبی) و قطر، قوانین سخت گیرانه ای برای ورود حیوانات دارند که معمولاً شامل موارد زیر است:

• الزام به Import Permit (مجوز واردات): اخذ این مجوز از وزارت مربوطه در کشور مقصد (برای امارات: Ministry of Climate Change and Environment) قبل از ورود حیوان کاملاً الزامی و حیاتی است. بدون این مجوز، حیوان هرگز اجازه ورود نخواهد یافت.
• اغلب فقط از طریق کارگو: همانطور که قبلاً ذکر شد، اغلب این کشورها اجازه حمل حیوانات در کابین را نمی دهند (به جز حیوانات خدماتی) و حیوانات باید از طریق کارگو ارسال شوند.
• نیاز به گواهی سلامت خاص از مبدأ: علاوه بر گواهی سلامت عمومی، ممکن است نیاز به گواهی های خاصی برای اثبات عدم وجود بیماری های خاص یا انگل های بومی منطقه باشد.
• محدودیت های فصلی و دمایی: در ماه های گرم سال (تابستان)، به دلیل دمای بالای هوا، حمل برخی نژادها یا حتی تمامی حیوانات ممکن است با محدودیت یا ممنوعیت روبرو شود.

استرالیا و نیوزلند

استرالیا و نیوزلند سخت گیرانه ترین قوانین ورود حیوانات خانگی را در جهان دارند. هدف اصلی آن ها حفظ اکوسیستم منحصر به فرد و جلوگیری از ورود هرگونه بیماری است. این قوانین شامل:

• قرنطینه اجباری طولانی مدت: حتی با رعایت تمامی مدارک، حیوان باید پس از ورود به مدت ۳ تا ۶ ماه در مراکز قرنطینه دولتی نگهداری شود.
• لیست بسیار محدود کشورهای مجاز مبدأ: فقط از کشورهای بسیار محدودی که عاری از بیماری های خاصی هستند، اجازه ورود مستقیم حیوان داده می شود. ایران جزو این کشورها نیست و حیوانات از ایران معمولاً باید ابتدا به یک کشور واسط (مثلاً یکی از کشورهای اتحادیه اروپا) منتقل شده و پس از گذراندن مدت زمان مشخصی در آنجا و انجام مراحل بعدی، سپس به استرالیا یا نیوزلند ارسال شوند.
• مراحل پیچیده و زمان بر: فرآیند آماده سازی برای ورود به این کشورها بسیار طولانی (گاهی تا بیش از یک سال) و پیچیده است و نیازمند هماهنگی های متعدد با مقامات بهداشتی و دامپزشکی کشور مقصد است.

توصیه اکید می شود که صاحبان حیوانات، پیش از هرگونه برنامه ریزی برای سفر به هر کدام از این کشورها، حتماً وبسایت رسمی وزارت کشاورزی یا سازمان دامپزشکی کشور مقصد را به دقت مطالعه کرده و در صورت نیاز، با آن ها تماس مستقیم برقرار کنند. همکاری با یک شرکت حمل و نقل تخصصی حیوانات نیز می تواند فرآیند را تسهیل کند.

روز پرواز و در فرودگاه: نکات حیاتی

روز پرواز، اوج هیجان و نگرانی برای صاحبان حیوانات خانگی است. رعایت نکات ریز در فرودگاه، می تواند استرس را به حداقل برساند و تجربه ای روان و ایمن را تضمین کند. لحظه وداع و تحویل حیوان به پرسنل فرودگاه، برای بسیاری از صاحبان حیوانات، یکی از دشوارترین بخش های سفر است، اما با رعایت پروتکل ها، می توان اطمینان حاصل کرد که حیوان در بهترین شرایط به سفر خود ادامه می دهد.

• زمان حضور در فرودگاه: برای پروازهای بین المللی با حیوان خانگی، حداقل ۲.۵ تا ۳ ساعت قبل از زمان پرواز در فرودگاه حاضر شوید. فرآیند پذیرش حیوان، کنترل مدارک، و تحویل باکس زمان بر است و عجله در آخرین لحظات می تواند به استرس شما و حیوان بیفزاید.
• محل تحویل حیوان: حیوانات خانگی معمولاً در بخش بار (Cargo Terminal) یا پیشخوان مخصوص پذیرش بارهای خاص (Special Baggage Counter) در فرودگاه تحویل داده می شوند. محل دقیق را باید از ایرلاین خود جویا شوید. در این بخش، مدارک حیوان بررسی و وزن باکس اندازه گیری می شود.
• نحوه برچسب گذاری صحیح باکس: اطمینان حاصل کنید که اطلاعات تماس کامل شما (نام، شماره تلفن همراه، آدرس مقصد) به همراه نام حیوان و اطلاعات مربوط به پرواز و مقصد، به طور واضح و خوانا بر روی برچسب های محکم به باکس متصل شده باشد. برخی ایرلاین ها برچسب های مخصوصی را ارائه می دهند که باید پر شوند.
• عدم قرار دادن قلاده، اسباب بازی های کوچک و غذاهای سست در باکس: این وسایل می توانند در طول پرواز خطر خفگی یا گیر افتادن را برای حیوان ایجاد کنند. قلاده باید قبل از تحویل حیوان جدا شود. اسباب بازی های بزرگ و محکم که خطر بلعیدن یا خفگی ندارند، مانعی ندارند.
• اطمینان از وجود آب کافی در ظرف: قبل از تحویل، مطمئن شوید که ظرف آب حیوان پر است. پرسنل ایرلاین در صورت لزوم و در توقف ها، به ظرف آب رسیدگی خواهند کرد.
• آخرین فرصت برای دستشویی: قبل از ورود به فرودگاه یا در محوطه مخصوص حیوانات در صورت وجود، به حیوان فرصت دهید تا نیازهای خود را برطرف کند. این کار به راحتی حیوان در طول پرواز کمک شایانی می کند.

حمل حیوان خانگی به روش کارگو (Cargo) یا حمل بدون همراه

حمل حیوان خانگی به روش کارگو (Cargo) یا حمل بدون همراه (Unaccompanied Baggage) گزینه ای متفاوت از حمل همراه مسافر در بخش بار (AVIH) است. در روش AVIH، حیوان به همراه مسافر و در همان پرواز جابجا می شود، اما در بخش بارهای هواپیما. در مقابل، روش کارگو برای شرایطی طراحی شده که مسافر نمی تواند حیوان خود را همراهی کند، یا تعداد حیوانات زیاد است، یا جثه حیوان بسیار بزرگ است، یا مقصد تنها حمل کارگو را می پذیرد.

توضیح تفاوت کارگو با AVIH (Animal Vivarious in Hold)

تفاوت اصلی در این است که در کارگو، حیوان به عنوان یک بار تجاری یا غیرهمراه تلقی شده و فرآیند حمل آن توسط بخش باربری ایرلاین یا شرکت های حمل و نقل کارگو انجام می شود. این به معنای صدور بارنامه هوایی مستقل برای حیوان است، نه صرفاً یک تگ بار همراه مسافر. در روش AVIH، حیوان در همان بخش بار هواپیما که چمدان ها قرار می گیرند، نگهداری می شود و پرسنل فرودگاه مستقیماً آن را از مسافر تحویل گرفته و در مقصد نیز به مسافر تحویل می دهند. اما در کارگو، حیوان توسط یک فورواردر یا شرکت حمل و نقل تخصصی باربری از فرستنده (صاحب حیوان) تحویل گرفته شده و پس از انجام تشریفات گمرکی و باربری، به مقصد ارسال می شود و در آنجا نیز توسط گیرنده (که ممکن است خود صاحب حیوان باشد یا نماینده ای از او) ترخیص می شود.

مزایای کارگو:

• مناسب برای حیوانات بزرگ: این روش بهترین و اغلب تنها راه برای حمل نژادهای بزرگ سگ است که به دلیل جثه بالا، نمی توانند به عنوان AVIH حمل شوند.
• مقاصد خاص: برخی کشورها (مانند انگلستان، امارات، استرالیا) تنها اجازه ورود حیوانات از طریق کارگو را می دهند، حتی اگر جثه حیوان کوچک باشد.
• تعداد بالا: اگر یک صاحب حیوان قصد دارد چندین حیوان را منتقل کند (مثلاً پرورش دهندگان)، روش کارگو از نظر لجستیکی و قانونی عملی تر است.
• حمل بدون همراه: ایده آل برای شرایطی که صاحب حیوان نمی تواند در همان پرواز حضور داشته باشد (مثلاً حیوان زودتر یا دیرتر ارسال می شود).

مراحل و نیازمندی های حمل کارگو:

• شرکت های واسط (فورواردرها): برای حمل کارگو، معمولاً نیاز به همکاری با یک شرکت حمل و نقل تخصصی حیوانات یا یک فورواردر بار هوایی است. این شرکت ها تمامی مراحل از آماده سازی مدارک تا هماهنگی با ایرلاین و ترخیص در مقصد را بر عهده می گیرند.
• بارنامه (Air Waybill): یک بارنامه هوایی برای حیوان صادر می شود که شامل اطلاعات فرستنده، گیرنده، مشخصات حیوان و جزئیات پرواز است.
• ترخیص در مقصد: گیرنده در فرودگاه مقصد باید حیوان را از بخش کارگو ترخیص کند که ممکن است نیازمند پرداخت هزینه های ترخیص، انبارداری و انجام معاینات قرنطینه ای باشد.
• مدارک کامل: تمامی مدارک بهداشتی و مجوزهای لازم باید کاملاً آماده و در دسترس باشند، زیرا در این روش کنترل ها دقیق تر هستند.

مسئولیت ها و نکات ایمنی در حمل کارگو:

در حمل کارگو، مسئولیت نگهداری و مراقبت از حیوان بر عهده شرکت حمل و نقل و ایرلاین است. بخش کارگو هواپیما دارای سیستم تهویه و کنترل دما است که شرایط مناسبی را برای حیوانات فراهم می کند. با این حال، انتخاب ایرلاین با سابقه خوب در حمل حیوانات کارگو و همکاری با فورواردر معتبر، از اهمیت بالایی برخوردار است. پیش از پرواز، اطلاعات پرواز شامل زمان رسیدن، شماره بارنامه و جزئیات تماس با بخش کارگو در فرودگاه مقصد را به گیرنده اطلاع دهید تا فرآیند ترخیص به سرعت و بدون مشکل انجام شود. این روش معمولاً از نظر هزینه نیز برای حیوانات بزرگ تر یا مسافت های طولانی تر مقرون به صرفه تر از روش AVIH است.

به یاد داشته باشید، برنامه ریزی قبلی و هماهنگی دقیق با تمامی مراجع ذی ربط، کلید یک سفر موفق و کم تنش برای حیوان خانگی شما خواهد بود.

هنگامی که مقصد و جثه حیوان، حمل در کابین را ناممکن می سازد، روش کارگو به عنوان راهکاری ایمن و تخصصی، اطمینان خاطر را برای صاحبان حیوانات به ارمغان می آورد؛ تجربه ای که نیازمند هماهنگی دقیق و سپردن کار به دست متخصصان است.

نتیجه گیری

سفر بین المللی با حیوان خانگی، یک تجربه منحصربه فرد است که با برنامه ریزی دقیق و آگاهی کامل از تمامی جزئیات، می تواند به خاطره ای شیرین و بدون دغدغه تبدیل شود. از انتخاب ایرلاین مناسب و شناخت دقیق قوانین آن، تا آماده سازی کامل مدارک پزشکی و باکس استاندارد، هر گام در این مسیر از اهمیت حیاتی برخوردار است. درک تفاوت های میان ایرلاین های مختلف و قوانین ورود حیوانات به کشورهای مقصد، کلید اصلی موفقیت در این سفر است.

مدارکی مانند میکروچیپ، پاسپورت حیوان، گواهی واکسیناسیون (به ویژه واکسن هاری)، تست تیتر هاری و گواهی سلامت بین المللی، هر یک نقش غیرقابل انکاری در پذیرش حیوان ایفا می کنند و نقص در هر یک از آن ها می تواند پیامدهای ناخوشایندی به همراه داشته باشد. همچنین، انتخاب باکس حمل بر اساس استانداردهای IATA و عادت دادن حیوان به آن، نه تنها امنیت او را تضمین می کند، بلکه استرس ناشی از سفر را نیز به حداقل می رساند.

در نهایت، مشورت با دامپزشک متخصص در امور بین المللی حیوانات و در صورت نیاز، همکاری با آژانس های معتبر حمل و نقل تخصصی حیوانات، می تواند راهگشای بسیاری از پیچیدگی ها باشد. این افراد و مجموعه ها، با اشراف کامل بر آخرین تغییرات قوانین و پروتکل ها، می توانند شما را در تمامی مراحل این فرآیند پیچیده یاری رسانند و سفری ایمن و خاطره انگیز را برای شما و بهترین دوستتان آرزو کنند. این سفر، فراتر از یک جابجایی ساده، نمادی از پیوند عمیق و مسئولیت پذیری صاحبان حیوانات نسبت به موجودات دوست داشتنی آن هاست.