کتک زدن مردم به خاطر تشویق علی دایی

تیم ملی فوتبال ایران فردا در دومین بازی از مرحله انتخابی جام جهانی در امارات به میدان می رود تا پس از برتری یک بر صفر مقابل قرقیزستان در اصفهان که کلی حرف و حدیث به همراه داشت، به فکر کسب دومین سه امتیازش در این مرحله از بازی ها باشد. شاگردان امیر قلعه نویی چند روز قبل در اصفهان و در ورزشگاه خانگی ذوب آهن، با ارائه یک بازی بحث برانگیز با تک گل مهدی طارمی که حاصل اشتباه دروازه بان رقیب بود، برنده شدند.

با وجود رسیدن به پیروزی، ولی تماشاگران حاضر در ورزشگاه، مثل بسیاری دیگر از تماشاگران تلویزیونی که این بازی را به طور زنده دنبال می کردند، از سبک و سیاق ارائه شده از طرف امیر قلعه نویی به عنوان سرمربی تیم ملی ایران در این بازی رضایت نداشتند. هرچند این نارضایتی در ماه های اخیر بار ها تکرار شده، ولی این بار سردادن شعار های هماهنگ علیه امیر قلعه نویی، آن هم برای دومین بار، نشان می دهد که شرایط از حالت عادی در حال خروج است و دیگر نمی توان با استناد به آمار های نه چندان کاربردی، علاقه مندان به تیم ملی را راضی نگه داشت.

نتیجه، ولی بخشی از این درام عجیب در اصفهان بود. در لابه لای شعار های اعتراضی تماشاگران خطاب به امیر قلعه نویی که می خواستند او حیا کرده و تیم ملی را رها کند، در گوشه ای از ورزشگاه هم الفاظ نامناسبی مانند «بی شرف» به گوش رسید که این یکی با واکنش تند مهدی طارمی، ستاره خط حمله تیم ملی که اتفاقا در جدال با قرقیزستان بازوبند کاپیتانی را هم بر بازو بسته بود، همراه شد. طارمی در کنفرانس خبری به شدت درباره چنین الفاظی که به نظر او خطاب به بازیکنان تیم ملی عنوان شده، گلایه کرد و از این گفت که اگر کشور «چیز» شده، ربطی به بازیکنان تیم ملی ندارد.

دست بر قضا تأکید درخور درباره این اتفاق باعث شده تا زوایای جدیدی از «درام» رخ داده در اصفهان برملا شود. فیلم و عکس های منتشر شده از اتفاقات رخ داده روی سکوی ورزشگاه فولادشهر نشان می دهد تماشاگران لفظی را که باعث برآشفته شدن مهدی طارمی شده، خطاب به بازیکنان تیم ملی به کار نبرده اند. ماجرایی که در این فیلم ها رو شده، به اندازه کافی نگران کننده و صد البته غم انگیز است. در دقایق پایانی بازی که تماشاگران شعار هایی علیه امیر قلعه نویی سر داده اند، در بخشی از ورزشگاه تماشاگران به تشویق علی دایی پرداخته اند تا از این طریق خواستار تغییر روی نیمکت تیم ملی باشند. اتفاق زشت و زننده درست در همین لحظه رقم می خورد؛ چراکه تعدادی از لیدر بوقچی های تیم ملی به تعدادی از همین تماشاگران حمله کرده و آن ها را به شدت کتک می زنند که این یکی با واکنش دیگر تماشاگران مواجه شده و لفظ جنجالی را خطاب به همین افراد به کار می برند.

جالب است که حالا جرم کتک خوردن مردمی که به ورزشگاه آمده اند، اعتراض به امیر قلعه نویی، سرمربی تیم ملی است. این مورد امری بدیهی است که ربطی به فوتبال ایران ندارد. در همه جای دنیا، حتی کشور های فوق پیشرفته، اعتراض به مربیان و بازیکنان تیم های فوتبال امری رایج است و تماشاگران به شکل های مختلف که گاهی چندان خوشایند هم نیست، چنین اعتراضی را اعلام می کنند، ولی برخلاف ایران کسی، آن هم وقتی به عنوان نماینده فدراسیون در قالب لیدر که نه؛ بلکه یک بوقچی روی سکو حضور دارد، تماشاگران را کتک نمی زند.

واضح است که دیدگاه های مختلفی در این زمینه وجود دارد و قرار نیست هر ۱۰ یا ۱۲ هزار نفری که به ورزشگاه آمده اند، شبیه به یکدیگر فکر و رفتار کنند، ولی بعید است کسی چنین رفتار های زننده ای را که از سوی نمایندگان مورد تأیید فدراسیون رخ داده، تأیید کند. عجیب است که فدراسیون فوتبال هم پس از این بازی روزه سکوت گرفته و درباره اتفاقات رخ داده روی سکو، واکنشی نشان نداده و حتی آن را تقبیح هم نکرده است. مشخص نیست برنامه فدراسیون فوتبال برای این قشر از بوقچی ها چیست که آن ها بی پروا به سمت مردم حمله کرده و آن ها را کتک می زنند.

پیش از این بار ها جلسات مختلفی شکل گرفته بود که ذیل نظر کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال، سعی در بررسی چالش لیدر- بوقچی روی سکو شده بود. حتی همین حالا هم در تصاویر منتشرشده روی سایت سازمان لیگ، می توان عکس هایی را از همین جلسه مسئولان فدراسیون فوتبال با سر لیدر ها دید. به راستی چه اتفاقی در اصفهان رخ داده که این قشر به خود اجازه می دهند مردم را روی سکو، آن هم در یک بازی ملی و از همه بدتر در یک بازی بین المللی کتک بزنند. شاید بسیاری در جریان همین بازی، بنری که در حمایت از قلعه نویی روی سکو به اهتزاز درآمده و در کنارش الفاظ ناشایستی را به خداداد عزیزی نسبت داده بودند، دیده باشند، ولی عجیب است که کمتر کسی درباره کتک خوردن مردم به دست لیدر های تیم ملی که از سوی فدراسیون فوتبال برای این بازی برگزیده شده بودند، واکنش نشان داد.

داستان بوقچی ها در فوتبال ایران ریشه دیرینه ای دارد که گاهی با قدرت و ضعف مدیریت در فوتبال ایران، آن ها کنترل شده یا از کنترل خارج شده اند، ولی این یکی دیگر نوبر است که در جریان یک بازی تیم ملی، مردمی که برای حمایت از تیم ملی به ورزشگاه آمده، ولی به این نتیجه رسیده اند که سرمربی شان در حد محقق کردن خواسته های شان نیست، ضرب وشتم بشوند.

فدراسیون فوتبال در عصر مهدی تاج، تا به الان انتقادات زیادی را به جان خریده که تعدادشان کم نیست، ولی بدون هیچ شک و تردیدی، این یکی، در صورت منفعل بودن تاج و دیگر مسئولان فدراسیون فوتبال، می تواند تبدیل به تاریک ترین نقطه مدیریتی او شود. واضح است که پاسخ گویی و واکنش سریع فدراسیون فوتبال در قبال چنین رفتار زشتی از نان شب مدیران واجب تر است، به شرط آنکه سعی در پاک کردن صورت مسئله نداشته باشند و با این واقعیت که مدیریت شان در این زمینه شکست خورده، روبه رو شوند.