رضا پورحسین، رئیس دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران گفت: کودکان مینیاتور بزرگترها نیستند. پس باید به سراغ آنها برویم و اجازه ندهیم بچه ها به سمت ما بیایند.
به گفته این روانشناس کودک بذری کاشت، ما بزرگترها فقط باید باغبان خوبی باشیم و زمینه رشد و نمو آن را فراهم کنیم. آیا باید بدانیم هدفمان چیست؟ در مورد کدام کودک صحبت می کنیم؟ وقتی می گوییم کودک متعادل است یعنی چه؟
دکتر پورحسین تمدن نوین اسلامی را متوازن دانست و افزود: راهبرد ما برای تربیت فرزندان بر اساس تربیت اسلامی چیست؟ استراتژی یعنی چه؟ این که هدف و مسیر استراتژی نمی سازد. در راهپیمایی اربعین همه می دانند کجا باید بروند، بنابراین ما به عنوان باغبان نه نجار باید زمینه رشد و تربیت اسلامی را برای کودکان فراهم کنیم.
به گفته این روانشناس کودک، حرکت به سمت تربیت اسلامی گاهی باید یک مکانیسم باشد نه محتوا. زیرا این مکانیسم محتوای خود را ایجاد می کند.
پورحسین به دو انقلاب ارتباطی و شناختی اشاره کرد و اظهار داشت: بر اساس این دو انقلاب می توانیم سازوکارهایی را انتخاب و به کار بگیریم تا فرزندان خود را به این سطح از تحصیل برسانیم.
به نظر او فردی که به وظایف خود آگاهی ندارد چگونه می تواند در ارتباطات بین فردی موفق باشد؟ چگونه می توانیم دیگران را آموزش دهیم تا زمانی که خود را مجهز کنیم؟ ابتدا باید فرزندمان را تجهیز کنیم و سپس او را وارد جامعه کنیم.
وی با اشاره به اینکه روزگاری کانون پرورش فکری متولی، راهنما و فرهنگ ساز اصلی کودکان و نوجوانان بود، گفت: امروز کانون به یک وزارتخانه تبدیل شده و باید چاره اندیشی شود. برای بازگشت به آن دوران بنابراین لازم است کانون به فکر رساندن کودکان به سطح کودک باشد.
به گفته وی، ما باید فرزند خود را برای رویارویی با دنیای پیش رو و فرزند زمانه خود آماده کنیم. کودکان امروز با بمباران اطلاعات مواجه هستند و ما باید آنها را برای انتخاب راه درست آماده کنیم. آیا آموزش و پرورش ما و موسساتی مانند کانون این مسیر را برای کودکان هموار کرده است؟ شک دارم.
پورحسین با اشاره به اینکه کشورهایی که در عمومی سازی علم مشکل دارند به سمت نخبه گرایی پیش می روند، اظهار کرد: اگر هزار نخبه داریم که به هر دلیلی مهاجرت کرده و کشور را ترک می کنند، با فقر دانش و مهارت مواجه هستیم، بنابراین باید این کار را انجام دهیم. دانش عمومی و نهادهایی مانند کانون نقش بسیار موثری در این زمینه ایفا می کنند.
به گفته این روانشناس، کودک امروزی بی صاحب است. نه توسط والدین شناخته شده است و نه مراکزی مانند کانون که زمانی متولی اصلی کودکان و نوجوانان بود و نقش کلیدی و راهبردی در این زمینه داشت و کتاب ها و نمایش ها و فیلم های آن با ذهن و زبان همخوانی داشت. از کودکان ، این روزها.. او به نقش خود ادامه داد و جایگاه خود را حفظ کرد.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان