پیاده‌روی اربعین، سنتی به درازای چهارده قرن

همانطور که روایت شده است حضرت آدم (ع) هزار بار به خانه خدا مشرف شد. این شیوه راه رفتن و سنت راه رفتن در تاریخ به هیچ دین و فرهنگی اختصاص نیافته است ، زیرا همانطور که سزار ، پادشاه روم با خداوند متحد شد ، هر زمان که در نبرد با امپراتوری ایران پیروز شد ، سپاسگزار خواهد بود. برای این پیروزی بزرگ. از پایتخت خود ، که در آن زمان قسطنطنیه بود ، پیاده به اورشلیم می رود و پس از دستیابی به این پیروزی به عهد خود وفا کرد و با پای پیاده راهی اورشلیم شد.
در دین اسلام ، زیارت عابران پیاده یک سنت خوب محسوب می شود و ائمه معصومین (ع) توصیه های متعددی در این زمینه کرده اند.

عماد صادق (ع) زیارت خانه خود را پیاده محبوب ترین وسیله تقرب و تقرب با خدا دانست و گفت:
“حج پیاده معادل هفتاد حج است!” »
البته داستانهای زیادی در این باره از معصوم نقل شده است. اهل بیت (ع) نیز این سنت حسنه را رعایت می کردند ، زیرا روایت شده است که امام مجتبی (ع) بیست و پنج بار پیاده برای زیارت خانه خدا به مدینه رفته بود.
امام حسن (ع) در راه حرم خدا از ساختمان خارج شد و فاصله مدینه تا مکه را طی کرد و همه کاروانها به دنبال امام (ع) از وسیله نقلیه وی پیاده شدند ، بنابراین دیگر سواران این کاروان نبودند. O.
در روایتی دیگر به این نکته اشاره شده است که امام حسین (ع) در حال راه رفتن در حالی بود که حامل ها و تجهیزات در کنار او حرکت می کردند. روایات تاریخی نشان می دهد که دسترسی عابران پیاده به بارگاه امام اطهر (ع) از زمان ائمه معصومین (ع) رایج بوده است.
حضرت زین العابدین (ع) غالباً برای زیارت مزار جدش ، امیرالم Muمنین (ع) به نجف اشرف می آمدند و از این قبر مقدس دور می ماندند. اینجا بارگاه امام من است ، آنها آمدند و شب را در آن گذراندند.

امام صادق (ع) در این باره می فرماید: هرکه پیاده به زیارت امیرالممنین (ع) برود ، خداوند متعال همیشه پاداشی برای حج و عمره ای برای آن می نویسد!
و اگر پیاده بازگردد ، پاداش دو حج و دو عمره در هر زمان برای او نوشته می شود!
جابر بن عبدالله انصاری اولین زائر کربلا در چهلمین روز سال از سال 61 هجری مدینه است. از سوی دیگر ، کاروان الله وقتی به مدینه بازگشت ، ابتدا عازم کربلا شد و در چهلمین روز این دو کاروان در فاصله کوتاهی از طرفین به کربلا رسیدند و به محل دفن نبی – پیامبر. و شهدای عاشورا
این سنت حسنه و پیاده روی تا کربلا و نجف اشرف در سالهای حضور ائمه اطهار (ع) با وجود حکومت وحشیانه و خونین امویان و عباشا انجام شد.

حاکمان دولت های شیعه مانند دولت آل بویه و دولت صفویه این سنت حسنه را رعایت کردند و سعی کردند آن را در بین شیعیان گسترش دهند. شاه عباس صفوی و علمای بزرگ عصر خود ، مانند شیخ بهایی ، به منظور اشاعه و اشاعه فرهنگ زیارت ، در سال 1009 هجری قمری در اصفهان ، عزم مشهد را پیاده تقدیس کردند و به زیارت امام هشتم مشرف شدند.
علما و بزرگان ، به پیروی از امامان معصوم ، اهمیت زیادی به این سنت حسنه می دادند و آنقدر شهرت دارند که زیارت کربلا و بارگاه عابر پیاده حسین تا زمان مرحوم شیخ مرتضی انصاری معمول بوده است. تا آنجا که به آنها گفته شد ، بر اساس نذر خود ، پیاده به زیارت امام هشتم در مشهد مقدس رفتند.

طبق روایات تاریخی ، سنت از گذشته های بسیار دور و در دوران زندگی ائمه هدی (ع) این بود که در این ایام خاص به زیارت بروند.
از آموزه های شیعه ، زیارت قبر مطهر امام حسین علیه السلام به معنای پنج تاریخ خاص در طول سال است. اولین ماه رجب ، نیمه ماه رجب ، نیمه شعبان ، عرفه و روز اربعین پنج تاریخی است که اهل بیت علیهم السلام برای زیارت امام توصیه کرده اند. طبق روایات تاریخی ، سنت از گذشته های بسیار دور و در طول زندگی امامان هدی (ع) بوده است که در این ایام خاص به زیارت بروند. این سنت که معمولاً در نجف ، با زیارت حضرت علی (ع) آغاز شد.
این در حالی است که نهضت عاشورا به مدت دو قرن تا زمان متوکل در سراسر جهان گسترش یافت و همه تغییرات کربلا و بارگاه امام در سراسر جهان اسلام گسترش یافت ، بنابراین اقدام متوکل در 236 هجری قمری. تخریب بارگاه امام حسین به شعور شیعیان آفریقا رسید.
همانطور که پیشتر اشاره شد ، علما و بزرگان حوزه علمیه نجف اشرف در هر زمان که این سنت خوب به دلایل سیاسی رخ می داد ، نقش گسترده و بزرگی در احیای و حفظ این سنت حسنه و همچنین در تاریخ گذشته داشته اند. در میان دولتهای ضد شیعه حاکم تضعیف می شود.

برخی روایات تاریخی مدعی هستند که زیارت کربلا تا زمان مرحوم شیخ مرتضی انصاری (1281 هجری گذشته) متداول بوده است ، اما گاهی فراموش می شود و در این زمان مرحوم محدث نوری آن را احیا می کند.
گفته می شود در آن زمان این اقدام و پیاده روی تا کربلا نشانه فقر و محرومیت تلقی می شد! این سنت با عزم و تلاش نوری احیا شد.
او برای حمل بار دام اجاره کرد و همراه اصحاب و شاگردانش برای زیارت امام حسین پیاده رفت و آنها در سه شب از نجف به کربلا سفر کردند. صبح و عصر پیاده روها را طی می کردند و وسط روز استراحت می کردند ، غذا می خوردند و نماز می خواندند. کار آنها با استقبال بسیار خوب مردم ، علما و بزرگان روبرو شد و جمعیت زیادی به آنها ملحق شد ، گاهی بیش از 30 چادر ، بیست تا سی نفر.

این دانشمند بزرگ ابتدا در عید قربان از نجف تا کربلا که سه روز از عمر آن می گذشت و حدود 30 نفر از دوستان و بستگان وی را همراهی می کردند ، پیاده روی کرد. «محدث نوری» از آن زمان تصمیم گرفته این اثر را هر سال تکرار کند. وی آخرین بار در سال 1319 هجری قمری پیاده از حرم اباعبدالله حسین (ع) دیدن کرد.
پیاده روی تا کربلا در ایام مختلف سال به ویژه در اربعین حسینی تا زمان محدث نوری در بین علما و طلاب حوزه علمیه نجف اشرف ادامه داشت ، اما با ورود خودروهای نوع اول ، سفرهای کاروانی در منطقه متوقف شد. و زیارت کم رنگ و محو شد.

در آن زمان بود که مرحوم آیت الله العظمی ، سید محمود شاهرودی ، که از اساتید و استوانه های علم و نفوذ معنوی حوزه علمیه نجف بود ، کار خود را آغاز کرد و به دلیل تعهد و اصرار خود برای پیاده روی تا کربلا. نیکی جهانی شد و به عنوان راهی مقدس احیا شد. و با توجه به این که برخی از ایرانیان ، به ویژه حوزه علمیه ، گاهی در این سفر آنها را همراهی می کردند ، مردم نجف و حومه آن و سپس شیعیان عراق به تدریج به این سنت کهن ، معنوی و معنوی توجه کردند و دوباره به کربلا سرایت کرد. در قرن حاضر و به ویژه سنت پیاده روی تا اربعین.
مشهور است که مرحوم آیت الله شاهرودی جمعه شب و سایر زیارتها بیش از صد بار از نجف به کربلا سفر کرد و در این سفر معنوی توسط جمعی از طلاب و دیگر علما و بزرگان حوزه همراه شد. آنها مرا همراهی کردند.

در نتیجه این اقدام ، راهپیمایی تا کربلا در بین علما ، سمینارها و دیگر اقشار جامعه رواج پیدا کرد و تعداد آنها سال به سال افزایش یافت. در آن زمان او بزرگتر ، استاد و محقق برجسته اکثر سمینارها بود ، مانند میرزا جواد ملکی تبریزی ، سید محسن امین ، سلولهای محمدحسین غروی ، به عنوان کمپانی ، میرزا نائینی ، سید محمد روحانی ، میرزا جواد تبریزی ، علامه امّام ، سید مام شهید عبدالصاحب حکیم ، شهدا و علمای بزرگ دو خانواده بحرالعلوم و حکیم و مرحوم سیبویه که خود کاروان جوانان پرشور را آغاز کرد و از نظر امکانات برای متوفیان منظم ترین کاروان محسوب می شد. تا از این فرصت نهایت استفاده را ببرند. با بهره گیری از درس های اخلاقی و دینی در میانه راه و جدا از آن ، او سالها از شهرت خوبی در این جهت برخوردار بود ، که همراهی این کاروان کار آسانی نبود!

شاید بتوانم بگویم که در این زمان ، به ویژه در اربعین حسینی ، کمتر علمای برجسته ای در سمینار حضور داشتند که این راه را انتخاب نکردند و از آن به بعد هزاران نفر از دو مسیر ، راه آمدند. رودخانه فرات ، معروف به “راه دانشمندان” ، قدم زدن به سرزمین عشق و حماسه و همچنین بهشت ​​روی زمین بود.
زیارت کربلا در طول زمان در عراق گسترش یافت و در مناسبت های مختلف حجاج امام حسین (ع) از سراسر عراق به کربلا رفتند و از شهر خود تا کربلا پیاده روی کردند. این مکان ویژه مناسبت ها ، پیاده روی اربعین بود.

با روی کار آمدن دولت بعثی اموی ، این موضوع ، عزاداری و سنت را جدی گرفت ، بسیاری از حجاج را در پیاده رو دستگیر کرد و برخی را زندانی و به شهادت رساند!
این مراسم بسیار محو دریاچه در آن زمان به طور کامل تعطیل نشده بود و مردم ناامید ، مخفیانه و دور از سر علما ، که در بین نخلستان ها بودند ، با چراغ ها ، با فتیله های روغن سیاه و دیگر مردم بومی هدایت می شدند. و کشاورزان منطقه به عنوان نور برای آبیاری نخلستان ها و مزارع برنج خود ، و گاهی چند خرما به عنوان چمدان و غذا برای زائران ، و چراغ های چشمک زن شب ، زائران و پیاده روها ، در شب و مخفی ، از آنها استفاده می کردند. به کاربا رفت و روزها در نخلستان ها پنهان شد و در زمان وحشت و کشتار ، زائران ایثارگر هنوز این سنت 1400 ساله را حفظ کردند.

اما پس از سقوط رژیم بعث ، عشق حسین عزیزان امام حسین (ع) را به خود جلب کرد و این سنت پایدار دوباره گسترش یافت.
و اکنون می بینید که از ابتدای صفر ، حجاج و حجاج حسین ، بیش از هر زمان دیگری ، نه تنها از هر شهر عراق ، بلکه از هر شهر و کشور جهان و یک حماسه جهانی به این سرزمین می آیند!
این عاشقان در بهشت ​​زمینی ، در رکاب کاروان ائمه معصومین و اسیران خدا و سرانجام در کاباء امیدها و آرزوهای خود یعنی کربلا و بارگاه امام حسین و برادر فداکارش حضرت قدم گذاشته اند. ابوالفضل ، و یاران مستأصل او.

شایان ذکر است که در چند سال گذشته این سنت زیبا و خوب ، که از نظر خداوند دارای مقام والایی است ، نه تنها توسط شیعیان ، اهل سنت و همه مسلمانان از فرقه های مختلف ، بلکه به سایر ادیان الهی نیز اندیشه شده است. و فرقه هایی مانند مسیحیان. آنها همچنین در این راهپیمایی و گردهمایی بزرگ جهانی شرکت کردند ، که می توانم با اطمینان بگویم ، زیارت وایرنا در واین ، اکنون محور همبستگی بین همه ادیان و ادیان الهی در این سنی و مسلمان نیست ، اما به همه جویندگان حقوق و مردم آزاده در جهان.

و البته باید اذعان داشت که این سنت حسنه ، که همواره مورد تأکید ائمه معصوم (ع) بود ، با تلاش و دقت مقامات شیعه در این دوران پس از خروج امام عصر ارواحنا فداه صورت گرفت و هر دوره ای تضعیف ، احیا شد. توسط یک مرد بزرگ از نجف اشرف ، و من شک ندارم که به برکت صاحب الامر ، حماسه پرشور پیاده روی اربعین روز به روز گسترده تر می شود و اقیانوس خروشان حرکت موج مردمی را با موجهای قوی تر فرا گرفته است. و تاثیر بیشتری خواهد داشت.

آیا خود پیامبر ص نیست که به دختر بزرگوارش حضرت فاطمه ع ، زن دو عالم خبر و وعده داد که نسل به نسل تا روز قیامت عزاداری فرزند خود را زنده نگه می دارد و عزاداری خواهد کرد !!

* خادم افتخاری سنت اطبا در عراق و عضو آکادمی پزشکی ایران